zaman tüneli

ılıktır.

birazdan bir şey olacak hissini yeterli gören adam.

bazen bayağı saçmalıyordu, ama okumaya ilgisi olan, başkalarının söylediklerini dinleyen temiz kalpli bir insandı.

lisede böyle olduğunu iddia eden iki arkadaşım vardı. merak edip inceledim ikisini de. bir tanesi öğlen yemekhanede yemeklerinin yarısını anca yiyip çok doydum diyordu. midesi küçüktü normal yani. öbürü hakkaten yemek güzelse her şeyi silip süpürüyordu abur cubur yiyordu bazen. allah allah metabolizması hızlı galiba diye düşünmüştüm. ama zaman geçirdikçe fark ettim yemeği beğenmezse yemiyor hatta bazı günler hiç yemek yemediğini söylüyordu. o zamanlar biraz kiloluydum 7 8 kilo ekstram vardı. diyet yapınca verip diyeti bırakınca geri aldım birkaç kez. ikincinin taktiği zamanla içselleştirdim çok yersem ertesi gün az yiyerek dengeyi korudum genel olarak. ünide 4 senede 10 kilo verip 8 yıldır da aynı kiloda kaldım. arada birkac kilo alıp verdiğim oluyor da o kadar takılmıyorum. bir de yaş ve sporsuzlukla bazal metabolizma yavaşlıyor spor yapılmıyorsa daha erken yaşa göre 40larda vs daha az yemek lazım o da bir gerçek.

ben de buradan canım anama selam söylemek istiyorum


anam bayrama ordayım inş
selamlar

benim için bir tanedir;

(bkz: pandasuratli)

zombi falan çıksa da
bi sözlük kızıyla kaçsak
twd gibi

hüso, aldın topunu gittin. ne güzel eğleniyorduk.

(bkz: husamettin kokorecsever)

salatalar, özellikle tereyağında kavrulmuşsa ceviz.

pandemi zamanı yazsam anasını ağlatırdım da
kankacılık dönemine denk geldik emenike

varlığından şimdi haberdar olup, sanırım hiçbir zaman tıklamayacağım bir sekmenin keyifli olma ihtimalini varsayamadım.

iyi haber; iyileşmiş.

sinemanın büyüleyici gücünü sonuna kadar kullanan, oldukça başarılı ve çarpıcı eserlerle dikkat çeken 2000 sonrasının zannımca en başarılı rus film yönetmenlerinden birisidir.

andrey zvyagintsev'i bu denli başarılı yapan filmlerinde yakaladığı muazzam dokudur; peki bu doku nedir diyecek olursak:bu doku anlattığı hikayelerin günümüz toplumuyla ve gerçekçiliği ile olan uyuşmasıdır. bu uyuşmanın yanında sinematografi ve kurgunun filmlerinde çok üst seviyede olduğunu söylememiz gerekiyor.

1964 doğumlu başarılı yönetmen, gençlik dönemlerinden itibaren sinema ile kusursuz bir ilişki yakalamıştır. filmlerinde ünlü rus yönetmenlerden andrey tarkovski'nin belirgin bir etkisi olsa da ben hikayeleri anlatma biçiminden tamamen kendine has ve bağımsız bir tarzı olduğunu düşünmekteyim.

ilk filmi oturmuş sinemasının en temel örneklerinden biri olarak gösterilen vozvrashcheniye'dir. bu film avrupa toplumundaki aile sorunlarını ustalıkla anlatan bir eser olarak hafızalara kazınmıştır.

bu eser aynı zamanda yönetmenin en kuvvetli eserlerinden biri olarak da gösterilmektedir. yönetmenin ikinci filmi ve hikaye olarak en sarsıcı filmi olarak gördüğüm izgnanie toplumsal gerçekçi sinemasının en kuvvetli örneğidir. ilk filminde değindiği aile ve toplum temelindeki iletişim sorunlarını bu filmde farklı bir bakış açısı ile anlatmıştır.

bu iki eser dışında 2011'de çektiği elena ilk iki eseri kadar ses getirmese de sinemasının güzel örnekleri arasına girmiştir. son iki eseri leviathan ve nelyubov bana göre 2010-2020 arası çekilmiş en başarılı filmler arasındadır.

2020 sonrası biraz suskun olan başaralı yönetmenin sessiz sakin yine o eski filmlerdeki tarzını başarıyla ifade edeceği yapılarla geleceği söyleniyor.

çok güzel hatunlar var

(bkz: şota arveladze)

adam en sonunda imralı da kapıya bağlayacak kendini

öyle bir sekme mi varmış?

benim niye haberim yok diye utandım şu an.

altyapıya destek.

daha iyisi gelene kadar;
victor osimhen