zaman tüneli

#3824519
sadece poz ve açı aynı, aynı fotoğraf değil. fake değilim ve herhangi birinin fotoğrafını kullanmıyorum.

gece varken akşam fotoları da neden olmasın dediğimdir.

dün akşam çektim bunu. buca/izmir

#3824440 neden hep aynı fotoğrafı atmışsın vibeı alıyorum senin fotoğraflarında cidden bunun incelenmesi lazım artık.

edememe bulamama dünyası.
insan insanın üfürüğüne muhtaçtır.
gülü seven dikenine küfür eder.
güneş girmeyen eve kuzey ışığı girer.
hak yerini bulurken radara takılır.
iki cambaz bir ipte halay çeker.
lafla peynir gemisi alınır.
yuvayı yapan dişi kuş erkek kuşu yer.
damlaya damlaya damla olur..

olması gereken her şey sevgilimde olduğu için tüm her şeyi buraya yazmam gerekir, yazmıyorum.

#3823682
soyle olabilir: bi tarafta yukselis yasanirken (makine tarafinda) diger tarafta (insan) dusus devam edecek. yani insanin dusunmeyi birakmasina yardim edecek bu araclar yavas yavas. insanda kendini gecersiz birakacak bir noktadan sonra. tehlikeli olan o yukselirken insanin bunuda ai yapsin diye diye zihin kaslarinin zayiflamasi iste. yoksa insani hangi cansiz bir sey gecebilir ki tabiki? insani insan yapan seylerden vazgecersek, evet gecer.
ne cok kucumsemek ne de cok abartmak gerek.

dota ve loldür legend artık çok farklı kulvarlarda. birisi simülasyon ise diğeri arcade türü bir oyun.

dota oynamadim hiç. league of legens'e gelince, bu oyunun ortaya çıkmasından bu yana kendi içindeki dinamikleri o kadar çok değişime uğradı ki, başlangıçtaki halinden epey uzakta şu an. eskiden daha kolaydi. sampiyon havuzu belliydi ve basit herolardi. şu an çok daha komplike kombolar var. baronu kesmek hem daha kolay hem daha zor. belirli bir aşamadan sonra karşına gelen rakip de en az senin kadar iyi ya da senden daha iyi olduğu için, kazanmak her zaman kolay olmuyor. mesela seri olarak kazandigin maçlardan sonra enteresan bir şekilde senin takımına daha loser, karşı takıma da daha iyi oyuncular atabiliyor. klavyeyi dişlememiş olan var mı bu durumda emin değilim. yaş kitlesi de iyice düştüğü için artık gerçekten kanserojen bir yanı var.

o kadar insan yavrusu ile ugrasacak olsak evlenip çocuk doğururduk riot, çok kırgınım sana.

zaten bi insan neden yazarak terapi satın alır anlayamıyorum. güzin abla gibi bi şey olmuyor mu o zaman? git posta gazetesine yaz daha iyi. paran cebinde kalır.

lütfen telefonla konuşmayın.. dahası caddeye inmeyin.. (bak inanın otomobiller konuşmanızın heyecan ve ertelenemezliğini farkedecek sensöre sahip değil. yemin ederim değil.!)

urla - uzunkuyu, 2006

aslında ne yapacağınız belli olan planlı bir iş ertelenmiş veya iptal olmuştur. işte o an, o saat için öyle düşünürsünüz. veya kendinizi eften püften şeylerle oyalıyorsunuzdur da, buna rağmen çeşit biter.. o zamanda benzer sıkıntı basar insanı..
(yani mesela..)

asalet, hidayet ve feraset..

sosyoloji literatüründeki temel düalizmler genellikle birey-toplum, mikro-makro, fail-yapı, nesnel-öznel olarak tanımlanır.

birey-toplum düalizmi, insanların toplumsal açıdan anlamlı bir eylem sergilerken rasyonel ve nihayetinde kendi çıkarlarını önceleyen bir motivasyonla davrandığı varsayımından hareket eder. toplumu önceleyen görüş ise bu tip eylemlerin, ahlak, sorumluluk, toplumsal düzen lehine sınırlandırıldığını bu bağlamda bireyin özerkliği hususunda aşırı bir yorumun doğru olmadığını vurgular.

fail-yapı düalizmi batı düşüncesinin dönüp dolaşıp yine kendisine döndüğü bir ikilemdir. toplumsal düzeni oluşturan esas failligin kişinin kendisinden kaynaklandığı, bireysel eylemlerin nihayetinde toplumda faillik uygulama erkine sahip olan kurumlar ürettiğini vurgular. dualizmin yapı kısmını vurgulayan görüşler ise bireysel faillikten ziyade, birey üzerinde sınırlandırıcı veya özgürleştirici sosyal kurumlar oluşturduğu, bu kurumların tarihsel olarak toplumsal sistemler üretmeye eğilimli olduğu iddiasındadır. örneğin erving goffman hayatın bir sahne olduğu, bireylerin de kendi benliklerine uygun rollerle ve günlük yaşamda diğer bireylerle etkileşimleri sonucu bu rollerin sürekli olarak müzakere edilmesiyle sürekli bir performans icrasında bulunduğunu ve hayat oyununun bu şekilde ortaya çıktığını savunur. bu yönüyle bu yaklaşım sosyal hayatı açıklama hususunda oldukça bireysel bir düzlemi esas alır. fakat talcott parsons sosyal sistemin bireyleri aşan ve birey üzerinde bir faillik uygulayan çeşitli sistemlerden oluştuğunu düşünür. bunlar biyolojik, kişilik, toplumsal ve kültürel sistemlerdir. biyolojik sistemler kişinin hayatını sürdürecek temel sistemleri, kişilik, bireylerin eylemlerine çeşitli amaç ve motivasyonları, toplumsal sistem bireyin eylemlerini sınırlandıran ve düzenleyen normları ve değerleri, kültürel sistem ise bireyin hayatını anlamlı kılan kültürel ve dini yapıları vurgular. bu sistemlerin tamamı toplumun bir bütün olarak uyum içinde hareket etmesini sağlayan fonksiyonlar üretir. yani toplumsal hayatı işlevselci biçimde, bireye değil yapıya öncelik vererek tanımlar.

mikro-makro düalizmi toplumsal eylemden ziyade sosyolojinin metodolojisi ile ilgilidir. sosyoloji biliminin toplumu çalışırken mikro mu yoksa makro olgularla mı ilgilenmesi gerektiğine yönelik bir çerçeve sunar.

nesnel-öznel düalizmi ise, sosyal gerçekliğin doğası ile ilgilenir. sosyal olguların ölçülebilir, bireye dışsal bir gerçekliğin mi yoksa her birey için biricik olan anlam setlerinin mi bir inşası mi olduğuyla alakalıdır.

kanımca bütün düalizmler faillik-yapı karşıtlığına indirgenebilir.

bunca çeşitliliği ile tüm "insanlara güven" asla olamayacağına göre, 'sana güvenmiyorum' demek daha dürüstçe gibi mi sanki..
(çünkü aynısını karşı tarafta aynı gerekçeyle söyleyebileceğine göre, birbirine güvenen iki kişi yok demektir.)

bergama/izmir

renkleri birbirine karıştıma ustasısın
bambaşka bir renk çıkardın bizden
sen en naif dokuşların sanatcısı mısın?
bakan hayran kalıyor bize

sosyal medyaya yazılan sır değildir.

aynı duş başlığı aynı duşakabin.