zaman tüneli

seviliyorsun kardeşim. var ol daimi mutlu ol..

çünkü o bir peri. tekrar teşekkür ederim. :)))))))

gece acıkıyorsanız salata yiyin. yağı zeytin yağı olsun. şimdi tam mevsimi bolca limon sıkın. hem kilo almazsınız. hem de bağırsaklarınız çalışır.

bodrum müdavim’de rakı içip sonrası veli barda olucam. gelene rakı ısmarlarım.

klasik bir ortadoğu ülkesi vatndaşıdır.
bizim toprakların insanı hastasıdır herkesin hayatına karışmaya, yargılamaya, suçlamaya,dışlamaya..
giydiğin elbiseden tut, evlendiğin kişiye kadar karışır, yargılar...
buna karşı koyacak kadar ekonomik ve psikolojik güçlü değilsen, mecburen uyarsın.
ben bildiğimi yaparım diyen insan bile farketmeden birçok şey yapıyordur toplumun zorladığı...
ne ileri görüşlü imişim ki, daha 18 e gelmeden farkettim, bi şekilde attım kendimi yurt dışına... gramda pişman değilim.

olmaz mı. şahane bir program yaptım.

sodyom eksikliğin vardır gakko.

duruşu olmayan insandır. net.

pederle rakı içeceğim.

ikinci vatan hainliği sürecine en yüksek tepkiyi koyan taraftarlara sahip kulüp. şu an için meclisteki terörist ve onlarla müzakere içinde olan vatansızların büyük tepkisi ile karşı karşıyalar. süreci baltalıyorlar diye. şu andan itibaren bulunduğu gruptaki kalan maçlarında hakem ve bir takım saha dışı müdahalelere dikkat etmeleri gerekiyor.

not: her ne kadar kendilerine bir şey yapmadıysak bazı taraftarlarının bizden hoşlanmadığı bjk taraftarı ve bir futbol sever olarak kendilerinin destekçisiyim. bununla birlikte diğer futbol camialarının taraftarları da ortaya bir tepki koyarsa vatana ihanet sürecinden vazgeçmek zorunda kalacaklar.

nasıl bir şey olduğunu bilmiyorum çünkü zor yolu tercih ederek, hep kendi istediğim şeyi yaptım hala daha da öyle yapıyorum. düştüğüm oluyor, kalktığım oluyor. insan her davranışının sorumluluğunu alabilmeli. kendi seçimlerinizin sonuçlarını gögüslüyor olmanız sizi büyütüyor fakat başka birinin verdiği akılla çizdiğiniz hayatın her dönütü sizi taşımanız gereken sorumluluklar adına çok bunaltırıp, bıktırıyor.

"kendi kendime seçmediğim yolun ne sorumluluğu? " diye düşündüğünüzü biliyorum ama hayat böyle çalışmıyor. günün sonunda hep bir sorumluluk alma durumu var. bu yüzden başkasının kafasının değil, kendi kafanızın doğurduğu sonuçları sahiplenin.

daima kendi rotanızda gidin. yani kendi istediğinizi yapın ve yaşayın.

bugün duyduğum en saçma şey. allah'tan gün daha bitmedi, belki daha saçmasınıda duyarım.
açıklama yapmaya değmeyecek kadar saçma.

#3826740
o konuyu çözmüştük sanki muhtar abim ya :d

pederle çay içeceğim.

edito: kaçak bu arada

bu başlığı bilerek açmak istedim hatta bunun üzerine çok uzun konuşalım, herkes ortaya kendi yaşanmışlığını koysun istiyorum.

eskiden hepimizin çok hevesle ve heyecanla beklediği bir geceydi yeni yıl. hepimiz eşimize dostumuza günler öncesinden haberler verir, evlerimizde kocaman masalar kurardık. her türlü meze, yiyecekler, market reyonlarında aklınıza gelebilecek her tür cips, kuruyemiş, büskivi, gofretin olduğu geniş bir yiyecek menümüz olurdu. insanlarla toplanır, sabahlara kadar kahkahalar eşliğinde sohbet ederdik. yeni yıla girerken hep birlikte sayardık ama işte "beraberdik ve eğlenirdik." belki de yeni yıla dair umutlarımız- birbirimize tutunma biçimimiz bizi mutlu ediyordu.

son yıllarda bir çok konuda umudumuzu- sevincimizi kaybettik. yerine kaygı- üzüntü ve gırtlağa kadar battığımız borçlar geldi. hepimiz "yoksullaştırıldık." geçmişte kurduğumuz yeni yıl masalarının hiç birini şu an kurmaya bütçe yetmiyor. muhtemelen o zamanın en kötü kurulmuş masası, şu günün bir asgari ücreti eder.

kimse kimseye gidemiyor, kimseyide çağıramıyor çünkü misafir demek sofraya +1 tabak koymak demek. o tabak +1 daha fazla market- pazar alışverişi demek.. fakat cüzdan kaldırmıyor işte. ülkecek "alt tarafı masaya bir tabak daha fazla koyarız. ne olacak" derdik. herkese açık olan sofralarımızla meşhur bir milletiz biz. oysa ki şu an "market- pazar çok pahalı, ay sonunu nasıl getireceğiz" diyoruz. aradaki uçuruma bakar mısınız?

konuya geri dönecek olursam, bu yeni yıl ile alakalı zerre hevesli , umutlu değilim. çekirdek aile olarak, beraber oturup televizyon izlediğimiz bir gün olarak görüyorum. - bu arada ebeveynleri vefat etmiş herkesin başı sağ olsun. size saygım çok büyük. yalnız değilsiniz. gerçekten değilsiniz. sakın üzülmeyin.-

bizden neler çalınmış görüyor musunuz? bizden hayatımız çalınmış. yediğimiz yemekler, birbirimizle geçirdiğimiz anlar, birbirimizle olan diyaloglarımız.. bizden her şey çalınmış.. firavun'un köleleri gibiyiz. boğaz tokluğuna çalışmaya çalışıyoruz ama o boğazda doymuyor ki.

herkes birbirine kırdırıldı. toplumda her kesim ayrıştırıldı. kimse birbirine tahammül edemiyor. "birlik algımız bozuldu."

beraber olamıyoruz ki, aynı masalarda buluşup gülüşelim, hevesle yemeklerimizi yiyelim ve günün sonunda herkes sevgi dolu evine dönsün..

bir yeni yılı daha böyle kaybettik. birbirimizi sevmeyi, doymayı bu yılda böyle kaybettik.

çok üzgünüm. hepimiz için gerçekten çok üzgünüm.

mayıstır bence.
hava ne çok sıcak
ne soğuk.
ideal.

2003 tarihli baba-oğul ilişkisini bu kadar güzel anlatan, birçok şeyi sorgulatan muhteşem bir tim burton filmi.

insanlara hayata farklı pencerelerden bakabilmeyi ve daha cesur olmayı öğreten son derece başarılı bir yapım.

hökümatımızın yirmibeş yıllık gayretleri sonucu milletçe 12 ay oruc tutar seviyeye çıktık gibi..
iftar ve sahur külfetlerinden de kurtulmamız yolunda çalışmaları sürüyor. ebedi huzura kavuşmamıza da sanırım çok kalmadı..

beni hiç sevmez.

deli uşak.. çılgın çocuk sülo..

recep ile başlamasına rağmen tayyip erdoğan ile devam etmeyen aylar.

eyy hicri takvim, sen kimsin yaa.