kaldırımdaki portakal kabuğu - en çok favorilenen tanımları (1. sayfa)

yaşamadım , bilmiyorum, teşekkürler.

ormanla iç içe ufak bir müstakil ev. köy evi...

ikisini de yaşadım ikisi de seven için zor.

o gider ben kalırım arkasından hayallerim ölür…

kalmadı. asla olamaz. çok istiyorum ama hiçte istemiyorum. olur gibi oldu ama asla olmadı.

bizi birleştiren şeyler ayıranlardan daha fazla...

ben istediğim için mutsuzum, bir anda mutlu da olabilirim. depresif halini çok seviyorum, acıdan besleniyorum. kendimi mutlu etmek istesem edeceğim birçok seçeneğim var elimde ama bunu istemiyorum. özetleyecek olursak mutsuzluğumla mutluyum.

şu yaşıma kadar gerçekten ben bunu başardım ya diyebileceğim hiçbir şeyimin olmaması beni çok üzüyor.

yazardım. senede bir iki kere falan ulaşırdım o duygu yoğunluğuna. ya bir romantik komedi izleyerek ya da bir roman okuduktan sonra her bir karakter ben olur ben yaşardım o güzel aşkları. aşıklar kavuşurdu hep ama benim şiirlerim hep mutsuz hep kavuşamamış olurdu neden böyle olurdu bunu hala çözemedim. şimdiye bakınca içimde en ufak mutluluk hissi, heyecan kalmadığı için aklıma yazacak tek bir şey bile gelmiyor. ben eski beni özledim ben kendimi istiyorum, ben yeniden dizi, film, roman okumak; şiirler yazmak istiyorum. ben yaşamak ve eski heyecanımı istiyorum.

kız kıza bir gece.

kaç yaşında olursa olsunlar bir şey dediği an çocuk dikkate alınmalıdır. aa zaten 3 yaşında bu ne mantıklı cümle kurabilir diye düşünmek yerine zihninin en berrak algılarının en açık vakit olduğu kabul edilerek bir birey gibi davranmak son derece önemli bir konudur.

bedenen ve ruhen hasta.

çok özel gördüğüm kişinin hayatında reklam arası olmam.

hisler yaşama sevincini kaybetmeye yeterli.

diğerlerinden hevesimi aldım . eğlendim ettim şimdi boştayım. gel biraz daha aklını kurcalayayım.

her şeyin çok pahalı olduğu.

özür dilerim anne

din hocamız iki müslümanın bir araya geldiğinde dini sorgulaması güzel şey derdi. sorgulamadığın an ters giden şeyler olduğunu söylerdi. din sorgulanmalı .

öğretmen olmak isterdim kazanamadım sosyoloji okuyorum ve ne olacağımı inanın ben de bilmiyorum.

hayatın ertelemeye gelmeyeceğini sadece kötü zamanlarda hatırlıyoruz. kıymetini bilmek için neden felaketleri bekler ki insanoğlu?