neden mutsuzsun sorusu

daha mutluluğu öğrenmeden mutluymuş gibi davrandığımız için. "mutlu olup mutsuz olacağıma hiç mutlu olmam daha iyi." diyor lalalar doğru diyor efendiler.

açıklarsam bir suçluluk hırkası giydirirler üzerime.

mutluluk sanki mutlak ve kesintisiz bir şeymiş gibi mutsuz oluşumuz sorgulanıyor, oklar kişinin aç gözlülüğüne, hırsına, ulaşamadığı arzularına, özlemlerine yöneliyor. bir şükür, tevekkül, beterin beteri var dayatması var ki mutsuzluk ve serzenişi ayıp kaçıyor.

oysa; bu coğrafyada mutluluk bir lükstür.

hayattan beklentin kadar mutlusun.

çünkü hayata sıkıştım kaldım.

ben istediğim için mutsuzum, bir anda mutlu da olabilirim. depresif halini çok seviyorum, acıdan besleniyorum. kendimi mutlu etmek istesem edeceğim birçok seçeneğim var elimde ama bunu istemiyorum. özetleyecek olursak mutsuzluğumla mutluyum.

yaa estağfurullah* .
hele o tanımı okurken küçük bir zebellah'ın gülmesi yok muydu?.. * o beni anlamış bence. teşekkür ederim.
esasen: zaten hayat yeterince mutsuz, umutsuz, bir de ben eklemek istemem şahsen. diyerek kapatmalıyım tanımı. çünkü mutsuzluk ağır bir imtihandır efenim.
dahs mutlu, daha iyi yayınlar.*
bu da orhan gencebay şarkısı gibi oldu.batsın bu dünya.
tamam sustum, ben galiba programda fazlaca konuştum. gittim, iyi geceler*

tamamen gelecek kaygısından ibaret

yaa estağfurullah* .
hele o tanımı okurken küçük bir zebellah'ın gülmesi yok muydu?.. * o beni anlamış bence. teşekkür ederim.
esasen: zaten hayat yeterince mutsuz, umutsuz, bir de ben eklemek istemem, diyerek kapatmalıyım tanımı. çünkü mutsuzluk ağır bir imtihandır efenim.

daha mutlu, daha iyi yayınlar.*
bu da orhan gencebay şarkısı gibi oldu.batsın bu dünya.
tamam sustum, ben galiba programda fazlaca konuştum. gittim, iyi geceler*

çünkü türkiye denilen insana gram değer verilmeyen ve birilerinin köpeği olmadığımız için birey olarak bile görülmediğimiz bir bok çukurunda yaşıyorum. bunda ülkenin suçu var mı ? yok ama coğrafya kader. insanında iş yok...

sevdiğimle ayrıldık bu başlı başına sebep. öyle çok özlüyorum ki...

beklentilerimizin gerçekleşmemisi ile devreye giren mutsuzluk artık kendini beklentimiz olmaması ile daha da bahtsızlığa götürüyor.

mutsuz değilim ki allaha çok şükür.

"the smarter you get, the less you smile."

mutsuzluk demeyelim de varoluşsal sancı diyelim.

kaldıramayacağım kadar sorumluluk. yetiştiremeyeceğim kadar konu. mental olarak çok yoruldum.

kimi insana göre birçok sebebi olan ,dışarıdan bakan insanlara göre ise pek önemli olmayan sebeplerdir. bu soruyu düşündüm.... çünkü: hayatın olağan akışı bizim istediğimiz yönde gitmiyor. bir süre sonra yaptığın en ufak bir şeyden bile keyif almamakta haliyle can sıkıcı oluyor. aslında kişisel olarak cidden mutsuz olmam lazım ancak 3.kişi olarak yaklaştığımda pek de öyle gözükmüyor. ya da dünyanın sonu değil işte.. ben mizaç olarak espiri yapmayı seven , neşeli biriyimdir ama bu daha çok mutsuzluktan kaçış aracı iken artık mutsuzluğu soyutlayıp bu yönde yaşamaya karar verdim. sadece pozitif olmaya odaklamamız lazım. geri kalanı olur bir şekilde. farklı seslere kulak vermek oldukça faydalı . şu dünyada pek de takılmamak lazım olabildiğince. mutluluk gölge gibi gelir.

mutsuzlara sorulur bana sorulmaz.

mutsuzum çünkü çok büyük hayal kırıklıkları yaşadım.

bol 0 ( sıfır ) ' lı banka hesabım yok.

karşıdaki kişinin mutsuzluğunun sebebini öğrenmek için sorulan soru.