70'lerde çocuk olmak

yaz gecesi kızartma kokularıyla dolan sokaklardan eve girmeyen,
televizyon denilen aleti anca 70 yılların ortalarında görmeye/tanımaya başlayan, eve televizyon alındığında telesafir denilen bir tanıma tanışan,
karaborsa nedir bilen, bakkallarda hemen hemen hiçbir şeyin satılmadığına şahit olan,
radyodan maç yayını dinleyen, başkasını da bilmeyen,
herkesin birbirinin çocuğuna sahip çıktığı, herkesin birbirini tanıdığı mahallelerde yaşayan,
orta/2. yarısında siyasi kimlik bunalımının ülkenin her yerinde ön plana çıktığını bilen,
eğer şanslıysa, tüpçülerden tüp bulup oflaya puflaya evine götüren,
makaralı teypleri, lambalı radyoları hatırlayan,
tüketim çılgınlığını bilmeyen ebeveynlere sahip olan,
oynayacak arsa bulan, deli gibi sokakta oyun oynayan,
biraz daha şanslı olanları bahçeli evler büyüyen,
üniversite/liseye giden abi/ablalarını "acaba eve sağ salim dönebilecek mi ?" kaygıları ile bekleyen anne babaya sahip olan,
bakkallardaki bisküvilerin kare / cam kapaklı kutularda satıldığını hatırlayan,
yazın hemen hemen her gece "yazlık" sinemalara giden, eve dönüş yolunda ya baba/abinin omzunda yarı uykulu, yarı mutlu sırıtan,
denizin tüm sahillerimizde temiz olduğunu bilen, denize girecek temiz yer aramayan,
pazar günleri radyodaki eğlence programlarını dinleyen,
"okul radyosu", radyo tiyatrosu" ile hayal gücünü geliştiren,
oyuncak namına eline ne geçerse onunla oynayan,
meşin topu ancak zengin çocuklarının elinde gören..

büyüyen;
ve sonrasında çirkinleşerek "büyük insan" olmanın ne kadar b.ktan olduğunu yaşayarak öğrenmektir.

başlığı açmadan kimin açtığını tahmin ettiğim başlık.*
not: tarihin en iyi gruplarını canlı canlı izleme fırsatı bulmaktır. tabii türkiye'de fakir biri değilseniz.

seksenlerle ülkeye ithal yolla giren bin bir çeşit marka ithal ayakkabıdan henüz bihaber olmak. türk işi esem sport ve mekap ile idare etmek.

yollarda anadol, murat serçe gibi otomobillere sıkça rastlamak.

akşamları uykudan önce programında, adile teyze'nin masallarını dinledikten sonra yatmaya gitmek.

kar ne kadar yağarsa yağsın kar tatili diye birşey bilmemek. teneffüs zamanları okul bahçesinde arkadaşlarla kartopu oynamak.

70’lerde henüz babam dahi olmadığı için benim olmama imkan yok diyerek aralarında olmadığım çocuklardır.

özellikle 68 kuşağının da içine dahil olduğu dönemdir.

muhtemelen dünyanın en güzel çocukluğunu yaşamış nesildir. fakat birçoğunun çocukluğu erken bitmiştir. canım babam 65 doğumlu 8 yaşında işe başlamış. ah be dede bıraksana oynasın çocuğun. yok ama o zamanlarda "büyüsün, adam olsun, iş öğrensin" mantığı hakim.

neyse, hiç değilse sokağı dibine kadar yaşamış nesildir. z kuşağı gibi götte bez elde tablet takılmamışlardır.

aynı zaman da 80 darbesini ve zulmünü yaşamış çocuktur.

yaşamak isterdim.

çok keyifliydi. ağaçtan inmezdik. eve su içmek için giderdik. bin türlü oyunumuz vardı. tv akşam açılır gece yarısı kapanirdi. siyah önlük giyerdik. babamiz yüz vermez, annemiz kah dover kah severdi. iki buçuk lira harçlık alırdık. liseliler bilmez. ortalık siyasi anlamda aşırı karışıktı. sonra zaten kenan denen çakal geldi.

eğer taşrada ya da anadolunun uzak bir ilinde yaşadıysa günlük gazeteleri bir hafta sonra okumuştur.
gazetenin basıldığı ilden, diğer illere dağıtımları kamyonlarla yapılırdı ve anadolunun uzak illerine o kamyonun gelmesi bir haftayı bulurdu.
bugünün iletişim çağının aksine radyo tek haber alma aracıydı.

tiyatronun en iyi yılları, şarkıların en iyi yılları, sanatın her hâlinin en iyi yılları, ikili ilişkilerin yozlaşmadığı yıllar, güzel birtakım kültürlerin yaygın olduğu, bugüne dair sirayet eden lafların ilk geçtiği zamanlar, 70-80'ler.

60'da doğup, bu yılları yaşamak isterdim ömrümde.

sağ-sol varmış bu yılların bir bölümünde, olsun, safımız belli, biz yine en efendice yaşardık sağı solu, bugünkü rezaletleri görünce, keşke, keşke...

bok gibi olduğuna eminim.

hello boomer.

2022 de yaşlı olmaktır.

60'lar, 70'ler, 80'ler, 90'lar ve daha sonrası. hangi dönem olursa olsun, yalnızca güzel yanları hatırlanır ve özlemle anılır. bunun sebebi yaşanan dönem değil, o dönemde çocuk olmak. çocuk dediğinin hayata karşı bir sorumluluğu yok. kaygı yok, gelecek endişesi yok. hayatın en keyifli dönemi.

inanılmaz sıkıcı ve baskıcı olduğu kesin.

70'lerde veya 60'larda dogmaktir.