açlık

fakirlerin yaşadığı, fakir olmayanların anlamadığı vaziyet.

yemek eksikliği sonucu mide de oluşan histir.

tarif edemeyeceğimiz durumdur. oruç tutarken biraz hissediyoruz mahvoluyoruz. allah açlıkla mücadele insanların yardımcısı olsun.

knut hamsun'un türkçeye bu isimle uyarlanmış kitabının adı.

aç ya da oruç vs. olmasanız dahi okurken açlığı hissettirir. ancak buhranlı bir dönemde okunmamasını salık veririm.

misal ben askerde okuyunca baya bunalmıştım eserde bir yaşam mücadelesi ve direnç de olsa da.
belki de çeviri başarılı değildi bilemedim.

(bkz: sult)* *

allame nin 2013 çıkışlı albümüdür. eskiden dinlerdim.

diyet dolayısıyla içerisinde bulunduğum durum. karın ağrısı ve göz kararması sanırım en büyük belirtileri açlığın.

insanların günlük alması gereken yemek öğününü almadığı da hissettiği duygudur.

okurken acı çektiğim knut hamsun'a ait bir şaheser. daha önce bir duyguyu bu denli hissettiren başka bir kitap okumamıştım. kitabı daha derinden hissetmek için sabah aç karnına okuyup, tansiyonumun düştüğü doğrudur.

hava alev alev irkilmiş, alaskası kasvetli kışlar basmış içime, iliklerime kadar morarmış bir halde düşüyorum yatağa, çok geçmeden tulumba, zımba, dikiş, 2 set halinde 8 saat uyumak hayalim. saat geceye burun kıvırmış, akrep huysuz, yelkovan bunalımda. karnım kontrbas çalıyor ama ayaklarım debriyaja basılı kalmış gibi kilit blokaj, iptal. varislerim, yani mirasçı olmayan, bacak, toplardamar, aort cinsinden varislerim, hatta özellikle bir tanesi, taraf tutar gibi dik kafalı sancılar besteliyor. açlıktan ezberimdeki şiirleri yakıyorum mide asidinde. mutfakta yemişlerle dolu bir hazine sandığı, gözlerimde 70 milyon uykulu ve isyan çıkarmaya hazır tamamı korsan tayfası.

bitkin, tükenmiş, havadan sudan rol kapmış, çöller aşmış, sahralar fethetmiş, sokullu iskender beyliğinden arta kalmış, beşeri ve bol kimyonlu, talihsiz bir yorgunluk. tarihi köfteler, mitolojik şaraplar, mistik meyveler, keşermiş tatlılar, diğer yanda rüyalarda beni bekleyen bir oda dolusu
eva green.

şimşek gibi uykuya dalmak isterken, midemin gurultusu senfoni orkestrasına dönüşmüş bir halde, bacaklarımı kıra kıra yataktan fırlayıp mutfağa yöneldim. öyle dermansız ve mazotsuz ki depom yürümektense sürünmeyi seçmekte tereddüt etmedim. yemek tarifleri gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiyor, ateş hattında, cephedeki önemli bir görevi yerine getirmek için sürünüyorum bir yandan. polinomlarım çiziliyor, açılarım daralıyor, göğsüme pergeller batıyor, kotanjantım kırılmak üzere, son kosünüsümüde buzdolabının kapağını açmak için kullanıyorum ki dolaptan kafam üç elma düşüyor ve bayılıp uyuya kalıyorum.

modern insanın en büyük sorunlarından bir tanesi. umarım insan, bu ve diğer sorunlarına çözüm bulur.

bastırılmayınca, insanı kontrolden çıkaran, söz konusu anlamda kişiyi tehlikeli kılan eziyet biçimi.

var olması insanın aç gözlülüğünü gözler önüne seren vücudun gıdasız kalması duygusu; oysa bu dünya herkesi beslemeye yeter.

bukadar tüketim çılgınlığı içinde, keyfi israfın içinde bu çağda hala açlık ile boğuşan insanların olması, insanın adi, bencil, açgözlü bir yaratık olduğunun en büyük kanıtıdır.
tanım: temel bir ihtiyaçtan yoksunluk durumu.

'allah kimseyi açlıkla sınamasın' der herkes ama; açların doyması için hiçbir şey yapmaz. çünkü o söz kendisi aç kaldığında aklına gelir.
fakirlerin karnının doyması için önce zenginlerin gözünün doyması lazım.

insan vücudundaki organların, hücrelerin, yağ dokularının, sinirlerin, nöronların "yok" kelimesinin anlamını bilmemesinin sonucunda başlayan mide bulantımın sebebi.

sadece fakirlerin değil diyette olanların da yaşadığı his.

düşüncesi bile çok kötü.

iq düşmesine sebebiyet verir.

şu durumdayken beynim tam anlamıyla kendisini kapatıyor ve tabiri caizse salak salak bakıyorum dünyaya. adımı sorsanız söyleyemem. az önce bir kez daha yaşadım. bir şeyi anlamıyorsam yiyeceğim bir şey verin bana. anında açılır kafam.

insanın ruhunu kemirir.
son bir senem karaciğerimin beni yarı yolda bırakması hasebiyle hastanelerde geçti. özellikle birinci basamak/seviye yoğun bakımlarda kalırken benim diyetim diğer hastaların diyetinden farklı olduğu için bana nispeten daha yenebilir yemekler geliyordu. koca koca adamların, kadınların yataklarından kalkıp hımmm sana ne gelmiş öyle diye her öğünde açlıkla ve bir miktar da hasetle yemeğimi incelemesi beni şaşırtmıştı. adam kendi çevresinde hatrı sayılır bir esnaf istese lokantayı kapatır kendine özel ama o sırada ne verilirse yemek zorunda ve bana kendinin yemeğinin dışında ekstra 1 dilim börek geldi diye mağara adamına dönüyor. açlık çok zor cidden.