ahmet haşim

''melâli anlamayan nesle'' yabancı olan şâirdir.

melâl: hüzün, keder...

-kendi-kafası ile ciddi sorunları olmuş şair. iyi şairdir severim, kendi kendisine çok haksızlık etmiş zamanında, tüm şairler gibi. o kafasının büyüklüğünü sorun etmiş. çok zekiyim dememiş, kocakafalıyım demiş.

akşam şairidir. kendini çirkin bulur.aynalara bakamazmış, dışarıya hep akşam çıkarmış bu yüzden akşam şairi denilir

akşam veya gurub şairi olarak bilinen, kendisini çirkin gördüğü için yalnızca akşamları dışarı çıkan, akşama hayranlık duyan ve akşam ile ilgili şiirleri bolca bulunan şairimizdir.
bana göre önemli değerlerimiz arasındadır.

merdiven

ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,
eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak,
ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak...
sular sarardı... yüzün perde perde solmakta,
kızıl havaları seyret ki akşam olmakta...
eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller;
durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller,
sular mı yandı? neden tunca benziyor mermer?
bu bir lisan-ı hafidir ki ruha dolmakta,
kızıl havaları seyret ki akşam olmakta...

yeryüzünde sevdiğim tek arap olabilir.

biz çirkinlere geceleri dışarı çıkmak, benliğimizi aşağılamak için hazırlanan yollukları küfredip, denize atmak gibi büyük vizyonlar kazandırmıştır kendisi.

sembolizm akımının öncülerinden, betimlemelerinde karanlık ortamların ağırlıkta olduğu, akşamların şairi.

ahmet haşim maalesef çocukluğunda hem babasının zorbalığından hem de adaptasyon sorunlarından çok çekmiş, hayatı boyunca aşırı içe dönük yaşamıştır. şiirin tamamını okursanız şairin psikolojisinin az buçuk ne halde olduğunu tahmin edebilirsiniz

edebiyatımızda merdiven şairi veya akşam şairi olarak bilinen, sembolizm öncülerinden olan şairimizdir. fecr-i ati temsilcilerinden olan şair topluluk dağıldıktan sonra hiçbir akıma katılmamış kendine has şiirler yazmıştır. şöhretini 'göl saatleri' adlı şiiriyle kazanmış, yazdığı şiire gelen tepkileri son şiir kitabı olan 'piyale' kitabının girişinde 'şiir hakkında bazı mülahazalar' başlığı altında açıklamıştır. şiirlerinde çocukluk anıları, aşk ve tabiattan sıkça bahsetmiştir. nesirlerinde ise sıkça sosyal hayattan söz etmiştir. özel hayatında kendisini çirkin bulması nedeniyle içine kapanmıştır.

aksam siirlerini en sevdigim sair.
aksam ve göl uzerine yazdigi siirler muhtesemdir.

1887 bağdat doğumlu fecri âti üyesi, türk yazar ve şairdir ahmet hâşim
sembolist şairlerin başında gelir.

12 yaşında annesini kaybeder, kendisini fiziksel açıdan pek beğenmez, ki minâ urgan bir dinazorun anıları kitabında haşim'in laciverte yakın, çok derin mavi gözleri olduğunu söyler..

galatasaray lisesi'nde eğitim görür, edebiyata ilgisi de hemen bu senelerde başlar.

bilinen ilk manzume eseri leyâl-i aşkım 1901 yılında, o 14 yaşındayken yayınlanır.

 muallim naci, abdülhak hâmid, tevfik fikret ve cenab şahabeddin gibi usta isimlerden etkilenen haşim, fransız şairleri okumaya ve şiirde kendi yolunu çizmeye karar verir, piyâle adlı kitabı büyük beğeni toplar ve ilgi çeker.

asker olarak da görev yapar.
öğretmenlik mesleğini daha uzun süre icra eder.

1932'de hastalığı için almanya / frankfurt'a gider frankurt seyahatnâmesini kaleme alır.

sanat sanat içindir, anlayışına yakın şiirler yazar.
1933'de hayatını kaybeder.

şiir kitapları/

ağaç

akşam yine toplandı derinde

bahçe

bir günün sonunda arzu

bir yaz gecesi hatırası

bülbül

başım

gece

gelmeden evvel geldin birlikte

havuz

hayal-i aşkım

karanfil

karanlık

kari'e

mehtapta leylekler

merdiven (popüler)

mukaddime

o belde

o eski hücreye benzer ki

orman

öğle

parıltı

seher

sonbahar

süvari

şafakta

şairsiz dünya

tahattur

yarı yol

göl saatleri

piyale

düz yazıları


gurabahane-i laklakan, 1928
bize göre, 1928
frankfurt seyahatnamesi, 1933/

ahmet haşim, goethe’i ölümünden yüz yıl sonra ziyaret eder.
eski bir şairi, yazarı kimsenin ziyaret etmeyeceğini düşünerek üzüntülü bir şekilde kapıyı aralayıp içeri girer. ahmet haşim, şaşırmış bir şekilde çocuklardan, şık giyinmiş kadınlara, gençlerden yaşlılara hemen hemen her yaştan insanın heyecan ve neşe içinde oraya goethe’yi ziyarete geldiğini ve bu insanların alman olduğunu öğrenir. buna çok şaşırıp mutluluk ve hüzün arası bir duygu yaşar.
çünkü şairlerin ve yazarların bozuk para gibi harcandığı bir ülkeden geldiğini ve ölünce asla böyle bir şekilde ziyaret edilmeyeceğini düşünmüştür.

geceyi seven şairimiz...

ahmet haşim, kendini çirkin görmesi bir yana, arap kökeni ve dilindeki arap aksanı nedeniyle çağdaşları tarafından 'hacı fışfış' denilerek alay edilmiş bir kişiliktir.
bir de, çirkinlik takıntısı ve asosyalliği nedeniyle, kadınlarla karşılıklı saygı-sevgiye dayalı eşit ilişkiler kuramadığından olsa gerek; umumhanelerdeki kadınlara çokça gittiği, hatta bu nedenle bir ara cinsel yolla bulaşan hastalığa yakalandığı bilinir.

yakın arkadaşlarından biri: "yahu haşim, sen eserlerinde aşkı, sevgiyi, güzelliği böyle yüceltiyorsun. ama parayla birlikte olduğun orta malı kadınların, sana en ufak bir ünsiyet, sevgi duymuyor oluşu ters gelmiyor mu?" diye sorar.
haşim de "azizim, sen önüne gelen fevkalade güzel kızarmış, lezzetli bir pilici zevkle, iştahla yiyorsun diye, pilicin de seni sevmesi-beğenmesi şart mı?" yanıtını verir.

şairliğini tartışmam. ama böyle gariban ve tuhaf bir adamdır işte ahmet haşim.

dış görünüşünden memnun olmayan türk şair./ sembolist şairlerin başında gelir.

öyle ki sadece gece dışarı çıkar, aynalara tükürdüğü söylenir.
başım adlı şiiri bunu kanıtlar niteliktedir...

cool bulduğum şairlerden.

ölümcül hastalığının son dönemlerinde özel bir killi toprak yiyen şair.

ne dediği anlaşılmayan, aynı zamanda anlaşılmak gibi bir derdi de olmayan şair. ve biraz da çirkin bir adam. kendi düşüncesi.

aksam siirlerini severim.