ahmet telli

su çürüdü, adımdan gayrısını bilmiyorum.

birisi kitap okuyor otobüste
ilk durakta vuracaklar onu
dizlerinin üstüne çöken
bir zürafa gibi
kalakalacak o
ve bu kent
çapraz ateşler altında
yazarken kendi tarihini
zürafaların nesli nasıl tükendi
diye bir sayfa açacak

birisi kitap okuyor otobüste
ilk durakta vuracaklar onu

hatıralarımı yazma

yine bir duman çöktü sokağa, kent tutuştu bütün sığınaklarda seni arıyorum, nerdesin aklıma dökülen hatıralar hattında bir yangın bir çarpraz ateş başlıyor, newroz diyor birileri dün bir demirciydim oysa ben, ufku eritirdim bugünse ateş altındayım, hatıralarımı yazma bir rüya görüyorsun, terlemişsin sırılsıklam vurulup düştüğüme inanmak istemiyorsun bir kente girişin provası oluyor oysa ölümüm yeis yok, bir misillemedir bütün hatıralarım yalnız yıkık bir duvar var karşıda, ve bir kadının cesedi üstünde uçuşup duruyor takvim yaprakları seni bekliyorum orda, meydan saatinin altında bir james dean filmine gideceğiz gelirsen cehennem hızıyla çarparken mutsuzluğun çelik zırhına soluk soluğa yaşanacak tüm imkansızlıklar boyle olmalıydı ve oldu işte diyecek oğlum babamsa bir ağıta benzeyecek, küllerimi avuçlarken bütüm köprüleri dinamitledim ve geldim işte bir kente girmemiz nasıl gerekiyorsa öyle apansız çıkmalısın karşıma ki unutulmuş bir haykırış olmalı dünyaya seninle her karşılaşmamız mağlubuz, durmadan kazanan bu hayat basit bir üçkağıtçı sadece, bir sahtekar beşbenzemezle rest çekiyorum ama o biliyor bunu ve çekiliyor oyundan yokum diyor dün bir demirciydim oysa ben, ufku eritirdim bugünse ateş altındayım, hatıralarımı yazma hatıralarımı yazma, tarih sanıyor birileri

geldim işte
şair: ahmet telli
sülfür inceldi ve en yorgun yerinden kırıldı ayna
tenhaydı düşlerim, geceydi, çıkıp geldim işte
su ve ateş bir de gülünç yalnızlığım var sana
getirebildiğim, kokularını yitirmişti çünkü güller

suyu dinle ateşi yak özledim demek bu

parasız yatılı hüzünlerden ne kalır geriye
biraz tamil biraz türküz ayıptır söylemesi
intiharsa günahtır külliyen yasak bilirsin
pısırık bir ihtilal gibi getirdim sana bunları

bir de belleğim, başıma bela hazin ve komik üstelik
hatırla eskiyen meydan saatini, çocukluğundur
tayyare pulları getirdim sana evden kaçışlarımı
istersen yok say bunları tespih de yapabilirsin

beni vur saatin altında seni seviyorumdur bu

şiir yazan bir adamın fotoğrafı var yanımda
kendini ölümlü sanıyor onu getirdim ganimettir
büyüdü büyülenerek, taşlayarak kovdu kabilesi onu
suyun öte yakasında yaşadı, sisyphos dediler adına

sülfür inceldi ve en yorgun yerinden kırıldı ayna
ayna pusluydu bunca yıl nice sır taşımaktan
kırılmanın sesini duydum ve onu getirdim sana
unutulmaya geldim işte onarılmaya değil

kov beni kabilenden ama bekliyorum demek bu

dünyanın dışına atılmış bir adımdın sen
ömrümüzse karşılıksız sorulardı hepsi bu
şu samanyolu hani avuçlarından dökülen
kum taneleri var ya onlardan birindeyim
yeni bir yolculuğa çıkıyorum kar yağıyor
bir aşk tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte
çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum
dönüşen ve suya dönüşen sorular soruyorsun
sesin bir çağlayan olup dolduruyor uçurumlarımı
kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
birisi adres sorsa önce silaha davranıyorum
kekemeyim en az kasabalı aşklar kadar mahçup
ve üzgün kentler arıyorum ayrılıklar için
bir yanlışlığım bu dünyada en az senin kadar
ve sen kendi küllerini savuruyorsun dağa taşa
bir daha doğmamak için doğmak diyorsun
ölümlülerin işi bir de mutlu olanların
onların hep bir öyküsü olur ve yaşarlar
bırakıp gidemezler alıştıkları ne varsa
çocuksun sen her ayrılıkta imlası bozulan
susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit
ne olabilir, sorumun karşılığını bilmiyor kimse
kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
bir kaza olsa adı aşk oluyor artık
aşksa dünyanın çoktan unuttuğu bir tansık
seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada
kirpiklerime düşüyorsun bir çiy damlası olarak
yumuyorum gözlerimi gözkapaklarımın içindesin
sonsuz bir uykuya dalıyorum sonra ve sen

hiç büyümüyorsun artık iyi ki büyümüyorsun
adınla başlıyorum her şiire ve her mısrada
esirgeyensin bağışlayansın, biad ediyorum.
çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil