aldatılan yazarlar

aldatıldım ühüü demeye gelmedim. kafamda birçok soru var. bunlara cevap bulabilmek istiyorum. ne eskiden sevdiğim beye ne de eskiden sevdiğim arkadaşıma gidip bu konuyu açmadım, açamadım. ikisinin de yeri bende ayrıydı. ancak anlamadığım -ya da anlamak istemediğim bilemiyorum- birtakım şeyler var. bir insan neden aldatmayı tercih eder? sadakat benim için çok önemli diyen biri neden bunu seçer? neden açıkça ”dinle balım beni bi' ben yapamıyorum, gel bitirelim güzelce” demez. neden bir kalbe daha fazlasını sokmaya yeltenir? en sevdiğin arkadaşın senin malum kişiyi çok sevdiğini bile bile neden arkandan böyle işler çevirir? neden karaktersiz olmayı tercih eder? etik ahlak yok mu sizde alooo? son olarak babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi?

kimseyi hayatınızın merkezine koymayınız. birey olarak siz ayakta durursanız her şey daha iyi olur. insan en nankör canlıdır.

+1 yaz beni de yaz yaz.
neden aldatıldım bilmiyorum. insan ilk anda sorunu kendinde arıyor. ben eksik olan ne vardı bende diye düşündüm. eksik kısmı tamamlamak istediği için yapıyor sanmıştım.
oysa eksik olan kendi karakteriymiş. benimle alakası yokmuş.

empati kurunca anlaşılan gerçekten zor bir duygusal çöküştür.

bir yolculuğa başlıyorsun. düşeceksin yorulacaksın bazen tükeneceksin ama zaten yolculuğun amacı da öğretmek değil mi? yani asıl mesele şu, gidilen yere varmak mı, yoksa yolculuk boyunca yaşadıklarımız mı tecrube? aldatılmakta böyle bişey bence.. benim omurgam yok cesaretim yok hele kendime saygım hiç yok.. işin ilginç yanı birde herkesden akıllı sanıyorum kendimi..üzülmek, kızmak bile değil aslında hissetmeniz gereken duygu, bu kadar aciz korkak oldukları için acımak.. haa aldatıldım mı bilmiyorum.. zaten bu denli zekiyse şapka cıkarırım..
son olarak, babama da pasta yapmayı ben öğrettim

dediğine göre beyninde ruhunda ben varmışım ama pipisi başka yerdeymiş ne varmış bunda?
ne olduğunu ben gidince ayıldı. şimdiler adımı haykırıp küstüğü hayatı sorgulamakla meşgul.

içip içip sancı çekerek beni arıyor. açmadım. açarsam ağzına edeceğim haberi yok. gerçi o olsun ağzıma et ama sen et. yeter ki öfkeni kus diyerek teselli buluyor olsa da ona o teselli imkanını da sunmayacağım için acayip zevk alıyorum bu süreçten.

hem aldatıldım hem resmen "seni aldatabilir miyim" sorusunu aldım. garip bir deneyimdi benim için. başta sorunu kendimde arasam da sonradan karşımdaki kişinin üç kuruşluk beyni olduğuna kanaat getirdim.

o kadar çok aldatıldım ki bir yerden sonra onların haysiyetsiz değil benim enayi olduğumu düşünmeye başladım.

unicornum ben arkadaşlar.
tek boynuzlu at var ya ondan. hehehe

problem aldatılanda değil aldatandadır.
karaktersizliktir.
üzülmeniz gereken şey bu dangalağı sevecek kadar mal mıyım? sorusunu kendinize sormak zorunda kalmanızdır.

o kadar çok o kadar çok aldatıldım ki beybisiler anlatamam flörtleşmeden sevgililiğe her aşamada aldatılıyorum sorunlu insanlari sevmekten vazgecmeliyim artık

‘aldatılmalarım’ adlı bir kitap yazsam olur, diyeceğim başlık.

detaylarına girmeye şu an lüzum yok; bir gün hazır hissedersen yazarım buraya. sadece şunu demek istiyorum: aldatılanlar kendinizi suçlamayın; bende eksiklik var demeyin. karşınızdaki sizinle yüzleşmekten aciz, kandırmaktan zevk alan biri. ve en önemlisi aldatanı asla affetmeyin; bir kere aldatan tekrar aldatır.

en başa beni yazabilirsiniz.
aldatılmalarımı roman yapsam, yok satar.

bilmemkim beni öptü diye itiraf etti. ben de biz çıkmadan önce birisiyle birlikte oldu sandım. "ya saçmalama hiç sorun değil, bunu takacağımı düşünmen bile hakaret gibi" dedim. durumu anlayınca geri vites de yapamadım, çok sevinmişti çünkü sorun çıkarmama. bir daha aldattı mı bilmem.

bir başkası iki kere terk etti, üçüncüye denedik aldattı. bir daha dönmek istedi ben de tam bir liseli ergen olarak "i'm not that stupid, little person still in love with you" yazdım. ben de seni seviyorum diye cevap attı. love falan görünce yanlış anladıysa demek ki.

bir tanesi üç kişiyle birden aldatmıştı. kuzeni senin dışında üç kız daha var demişti. ciddi düşündüğü de bi başkasıymış. adam islamiyete uygun dört eş olayını gerçekleştirmiş. şimdi düşününce helal olsun diyeyim ne diyeyim. o gün öldürmüştü ama beni.

aldatılmayan yazarlar başlığı olsaydı eminim daha az tanım girilirdi.
kim aldatılmadı ki..

tam çıktık, kaç ay sonra oldu dedim. öpüştük iki kere perşembe günü. haftasonu çiftliğe gittim. pazar günü başka bir elemanla çıkmaya başlamış. bir döndüm ki elemanın kucağında.

yaş 13. ılk ve son aldatılmam.

çocukken gö... ehem gönlüne girecek ki bunlar tam öğrenme çağında, ciddisi patlamasın ileride.

arkadaşlar evli değilseniz aldatılma sayılmaz aranızda bi ahit yok.

buyrunn..
boynuzlarımı parlatıyordum da varsa soru alabilirim.

17. yaş günümdeki doğum günümde öğrendigim, ve içinde bulundugum güruh... öğrendim, gerekli ayıplı fotografları yedekledim, ortalığa ifşa etmek yerine eski sevgilime belli etmeden 2 ay daha ilişkime devam ettim-aldattığı kişi yakın arkadasıydı- o kızla da yakın olup, kızla tek oldugum bir anda suratına carpıp, cocuga da baska bi bahaneden ayrıldım. kız bir daha kimsenin aldatılmasına sebep olamadı, benim de amacım buydu biraz. diğeri zaten ben napsam adam olacak gibi değilmiş, ben ona bir şey yapamam. o da kendinden daha dişlisine düşer. ama 4 sene sonra bile, ahı hala cıkmaya devam ediyor. karma her zaman işliyor sanırım gerçekten.

aldatan kendini aldatır, karşıdakini aldattı sansa bile.

aldatılanın haberi yoktur, o aynı bakar o insana, peki aldatan aldattığına nasıl ve ne yüzle bakar, bakmaya devam eder?

bir insanın duygularıyla oynamak, bir insanı enayi yerine koymak, kendine insanım diyene yakışmaz, zaten bunu diyen aldatmaz.

aldatana, bilirsek, allahından bul demek, en güzeli.