almanya denince akla gelenler

sarı mercedes.

kemal sunal'ın bir filminde oğluna
"al alamam çikolatası." deyip çikolata verme sahnesi geliyor. bir de adolf hitler.

otto von bismarck, adolf hitler, berlin duvarı, batı(federal) almanya, doğu(demokratik) almanya, gurbetçiler, bmw, volkswagen, sanayi, disiplin, kiel kanalı, alman çikolatası, bira vb.

hep söylenenler haricinde gerçek bir olay yaşadık geçen hafta.
annem, 1972-1975 arasında almanya'da bir saat fabrikasında çalışmış. geçenlerde face'den bir arkadaşını buldu, o da almanya'da çalışmış, neyse muhabbet sigorta migortaya gelmiş, adam aldın mı? 2.5 yıllık primini falan demiş, annem'de öyle bir şey mi var falan dedi...adamın almancası çok iyi, almanya bavyera ssk ya !!!!!! mail attı düşünün 51 yıl öncesinin sorgulanmasını istedi. geçen hafta bana almanya'dan koca bir zarf geldi, 5 sayfa kalite kağıt, gün gün, ay ay bilgiler var. 1978'de şu ayda size ödeme yapmışız yazıyor. bilmem kaç doçe mark....
düşünün o yıllarda bilgisayar bile yok... tekrar saygı duydum devlete.
dip: asıl kısmı yazmamışım ya...

kemalist, layik düzen kurulup azınlıklar türk kılıfında ellerinde kadehler kaldırıldıktan sonra, aç olan anadolu insanının ağır işlerde çalışmak için memleketi terk ederek gittiği ilk ülke. evet.

antin kuntin yeşil işler.

çalışmak özgürleştirir. yersen...

kemal sunal'ın, köydeki bütün çocukları nüfusuna geçirip zengin olduğu filmi geliyor aklıma.

bir de nba efsanesi dirk nowitzki.

oktoberfest'te elinde bira ile dolaşan yöresel kıyafetli kadınlar.

"abi gece 3 te bile sksen adamlar kırmızı ışıkta geçmiyor, yere de tükürmüyor, her yer yemyeşil abi bizim burada öyle yeşillikte bir metrekare bile yer göremezsin" diye papağan gibi meleyen gurbetçiler.

yaw almanya'da o kadar yıl ömür geçirip de almanya'dan anladıkları bu adamların. bunu görmek için gitmişler sanki. ama zaten bu bile palavra. ben de avrupa'ya gittim kırmızı ışıkta geçen de var , yerlere tüküren, işeyen de var. insanın olduğu her yerde üç aşağı beş yukarı aynı insani özellikler olur. ama görmek istediğin buysa devamke kardeş. hayırlı işler.

brezilyaya 7 çeken alman milli futbol takimi
stasi
oktoberfest
bira yasası
sarı saç
hamburg
schweinsteiger
rahmetli beckenbauerr
doğu almanyanin zehirli iğneyle yaptigi infazlar
disiplin
dünyaya kafa tutabilen alman milleti


vd.

türkiye'yi kıskananların ülkesi.
2 milyon türk varmış çoğu işçi 4/1'i işsiz bu kardeşlerimiz aç aç yiyecek francalaları,içecek biraları yok.

geçen bir alaman gördüm yalova'da ,termal ilçesi ,zavallı alamanya emekli maaşı alıyormuş ,1860 avro kime yeter,bizde 7500 liras emekli maaşı harca harca bitmez nerede 1860 nerede 7500 ..
baktım tarla bahçe gezip yerdeki elmaları yopluyor ,acıdım kendisine.
minibüse binmezmiş niye dedim yürürüm dedi daha iyi utandı herhalde ,evinin garajında ki mersedes'e de binmiyormuş ,benzin alamıyor olabilir.
eyyyyyyyyy alamanya sen kimsin ya ,emekline sahip çık...

neslin deden ceddin baban,82 berlin.

sabah gün aymadan 5'te işe gidip akşam karanlığında eve dönmek... (kuzen orada doğma büyüme, kendi işi ama hayatı böyle, öyle alışmış ki izin gününde bile 5'de kalkıyor oğlan).

yenilince bizim de yenik sayılmamız.

kıskançlık.

almanya' ya hiç gitmedim! yazdıklarım hatalı olabilir. dedem uzun yıllar boyunca almaya' da yaşadı fakat bende türkiye' de bir kaç sayıda alman kız erkek fark etmiyor karşılaşıp konuştuğum oldu. kibirli ve burunları havada, tepeden bakarak her türlü zorbalık, kabalık, ayılık yaptılar. gıcık kaptım ben almanlara, kapıyı tekmeleyip küfür ettikleri anları unutmuyorum. başka bir zamanda adıma birisi mary deyince de sinirlenmişti bir başka mary arkadaş. sebebi semavi dinlerde kitapların sırayla indirilmesi ve en son olan kitapta geçen meryem hikayesi pek hazmedilememesi. meryem - mary - miryam ne fark ediyor; ister alman ol, ister ingiliz ol, ister amerikalı ol, ister yahudi ol, anlamı dünyada her yerde aynı isim yazılışı ve okunuşu farklı ve her bir kitapta hikayeleri farklı. almanlara yeteri kadar ırkçılık yaptığıma göre ben ingilizlerin mary' sini tercih ediyorum. almanya umurumda değil.

asıl konuşulması gereken ve ilk akla gelen şey (bkz: nükleer silahlar)