animasyon film

kişinin canı sıkkınken izleyebileceği süper film türü.

studio ghibli dememe zaten gerek olmadığını düşünüyorum.

birkaç resmin arka arkaya hızlı bir şekilde gösterilmesiyle elde edilen hareketli gösterilerdir. akla çocukların izleyebilecekleri film türü olarak gelsede yetişkinlerin de birçok şey öğrenerek keyifle izleyebileceği film türüdür.

teknolojinin gelişmesiyle beraber karşımıza çıkan eğlenceli bir türdür. şahsi olarak çok severek izlediğim hatta neredeyse tek izlediğim tür denebilir. daha çok japon animasyon medyasını (anime) sevdiğim için aşağıdaki öneriler çoğunlukla onlar olacaktır
rus animasyonu
(bkz: metal family)
anime
(bkz: kimetsu no yaiba)
(bkz: tomodachi game)
(bkz: your name)
(bkz: spirit away)
(bkz: assassination classroom)
(bkz: your lie in april)
çin animesi
(bkz: shiguang daili ren)

büyük küçük herkesin izleyeceği türde, eğlenceli ve hoş anlamları olan filmlerdir.*

(bkz: inside out)

ingilizce animal'la aynı kökten gelen kelime. kök de ane, yani nefes. animation da, hayat vermek, canlandırmak demek.

ateşböceklerinin mezarı. efsane bir animasyon. yalnız sadece ağlamak isteyenler izlesin.

vol-i.

ınsıde out

beni güvenli hissettiren filmlerdir.

aşırı mutlu oluyorum böyle sanki 7 yaşına dönmüş gibi.

en sevdiklerimse
zootopia, tersyüz kesinlikle.

bir animasyon delisi olarak ben de farklı bazı önerilerimi yazayım.
oyunbozan ralph 2 filmi var.
damalı ninja 2 filmi var.
ejderha dileği
luca
ailem robotlara karşı
raya ve son ejderha
gelecek jenerasyon
fok birliği
kırmızı

animasyon olarak en sevdiğim (leonardo da vinci )çok güzel uyarlanmış animasyona

en son izlediğim:
the tower

esenlikler...

teknolojinin ilerlemesiyle çizgi filmi bi üst seviyeye taşıyan çizgi film severlerin yaş fark etmeksizin severek izleyebilecekleri film türü.

küçük prens'in animasyonu beklemediğim bir şekilde harikaydı... dünyadaki herkesin izlemesini isterdim.

your name
izleyin izlettirin. güzel anime.

ben çocukken babam hep animasyon filmleri alıp pazar günleri izletirdi.
ice age
madagaskar
çizmeli kedi
garfield
barbie
arabalar gibi.
şuan yetişkinim ve animasyon çıkınca izlemekten çekinmiyorum. mesela:
ölü gelin
frozen
karlar kraliçesi gibi animasyonları bayıla bayıla izlemiştim.

izlemesi zevkli olan film türü. patron bebek en sevdiğim.

wall-e belki de izlediğim en iyi animasyon olabilir. içerdiği mesaj çok tatlı

ben ortaya oldschool anime filmleri ile ilgilenen olur belki.

(bkz: vampire hunter d)
(bkz: vampire hunter d: bloodlust)
(bkz: ninja scroll) (film olanı bu arada 13 bölümlük anime serisi de var muazzamdır. )
(bkz: appleseed)
(bkz: spirited away)
(bkz: hotaru no haka)
(bkz: hauru no ugoku shiro)
(bkz: akira) (bunsuz böyle liste olmaz zaten. )
(bkz: suzumiya haruhi no shôshitsu)
(bkz: gekijô ban kara no kyôkai: dai go shô - mujun rasen)
(bkz: berserk)
(bkz: stranger: mukô hadan)
(bkz: papurika)
(bkz: ınosensu: ınnocence)
(bkz: ginga tetsudô three-nine)
(bkz: animatrix)
(bkz: bekushiru: 2077 nihon sakoku)
(bkz: rôjin z)
(bkz: blood: the last vampire)
(bkz: supurigan)

seviyorum ben. gerçeklikten koparıyor insanı. toy story serisine bayılırım mesela. en sevdiğim serileri listesinde back to the future'dan sonra ikinci sırayı alır. lord of the rings, matrix vesaire tırı vırıdır toy story'nin yanında. içinde aşk vardır, arkadaşlık vardır, fedakarlık vardır, macera vardır. rengarenk bir dünya vardır. üstelik muziptir de. zaten hep derim ben dokuz yaşındayken tam manasıyla benliğimin farkına vardım ve bilincim tam kapasite, hazır ve nazırdı yaşamak için. o günden beri her şey değişti fakat ben aynı kaldım. hala akıl yaşım dokuzmuş gibi geliyor bana. luna park görünce heyecanlanıyorum.

toy story de öyle işte. animasyon filmlerinin tüm güzelliklerini barındırıyor. gerçeklikten kopmak istediğim zaman açarım bir animasyon. sık sık isterim zaten bu kopuşu. dünyanın renkleri fazla pastel. biraz daha canlı şeyler istiyorum. o ihtiyacı bu renkli dünyalar karşılıyor işte. çoğu zaman prodüktörler kendi çocuklarının yaşamlarında bir iz bırakmak için yazdıklarını söylüyorlar bu filmleri. bir gün baba olursam çocuğumun dünyasında ben de iz bırakabilmek isterdim. bunun için bir sanat eserinden daha iyi bir şey düşünemiyorum. ne kadar büyüktür tatmini kim bilir? çocuklarının dünyasında iz bırakmak isteyen adamlar ben gibi koca koca adamları da mutlu ediyorlar işte.

zaten birlikte çocuklaşabildiğim, saçmalayabildiğim insanları severim ben. şimdi gidiyorum. siz bu entryi okurken ben çoktan uyumuş olacağım. uyandığımda da kahvemi içerken toy story izleyeceğim. size günaydın.