arnavut ciğeri

dana ciğerinin küp şeklinde doğranıp kızartılarak yanında patates ve soğanla ikram edildiği nefis yemek.

patatessizi daha iyi sanki he ?
efsane yemektir.

beni o tabağa gömsünler ve hiç uyandırmasınlar.

olsa da yesek dediğimdir.

adını görmem ile iştahımın kabarması bir olan hede.

dana ciğerinin kilosu 50 tl olduktan sonra herhalde artık bir porsiyonda 4 adet falan koyuyorlardır. şaka maka biz bunu yapamıyoruz öyle de yapsam böyle de yapsam sert kaçıyor illa oysa lokantada yumuşacık yapıyorlar.

patatesin sadece lezzet katsın unsuru olarak yancı kaldığı, direkt ciğerleri lööp lööp gömdüren şahane yemek. aynı zamanda en kral mezelerden biri kendisi.

yaprak ciğerin getir götürünü bile yapamayacak kadar vasat bir yemektir.

tarifi şöyle başlar: önce genç sağlıklı bir arnavut bulunur...

ciğerin her türlüsü güzeldir. danadan ziyade kuzu tercih etmek gerekli.

ciğer seven biri olarak arnavut ciğerine de bayılırım. sıvı yağ değil zeytinyağda kızartılmışını severim. patates sevmem içinde. piyazlık doğranmış soğan-maydanoz yeterli.

güzel ve basit bir yemektir detaylara dikkat edildiği sürece.

-ciğer asla yıkanmaz. ciğere su değmez. ciğerin yıkanması unlanıp üzerindeki kanı emen unun temizlenmesiyle olur.
-kızgın yağda az pişirilmelidir. kurutulursa bir şeye benzemez.
çiğ iken baharat konmaz. una da konmaz. kimyon ve kırmızı biber ciğer yağdan alındıktan hemen sonra konur.
-yanında kıyılmış soğan ve maydanoz olmazsa olmazdır.

rakının yanına pek bi yakışır.

tereyağlı sarımsaklı ciğer

rivayete göre on beşinci yüzyılda savaşlar yüzünden osmanlı'ya göç eden arnavutlar tarafından ucuz ve bol olduğu için çokça tüketilmesi sebebiyle adı arnavut ciğeri kalan bir pişirme şeklidir.
yalnız mesele nasıl geldiği, benim de soyumun bir kısmının dayandığı arnavutlara has bir yemek olması, arnavutların özellikleri vs. değildir.
mesele, arnavut ciğerinin ortaya çıkma sebebinin, o zamanlar ciğerin bol ve ucuz olmasıdır.
günümüze uyarlarsak, mesele geçen sene 80 tl olan dana ciğerin bu sene 200 tl olmasıdır.
iki buçuk katına mı çıkmış?
kasaplar bedava verdikleri kemikleri mi satar olmuşlar?
neden ki?
dünyanın en iyi hayvanlarının ve en lezzetli etlerinin üretildiği coğrafyanın getirildiği hale bak.
başta sözlüğün dörtlü tatlışları olmak üzere şimdikilere iç-dış yıkama yağlama çeken tiplerin triplerine bakınca her şey yolunda zannedebilirsiniz tabii olarak.
ancak cevap çok net ve basit:
hiçbir şey yolunda değil.
sadece dana ciğere bakarak bile bu görünüyor.
şimdi esas soru: peki bunlar görmüyor mu?
hiç görmez olurlar mı? sadece görmek işlerine gelmiyor...

en sevdiğim yemeklerin en başında gelir.

osmanlı'da rumeli’den istanbul’a göç eden arnavutlar, osmanlı döneminde hayvanların iç organları yenilmediğinden tane hesabıyla satılan ciğeri ucuza alır yerlermiş. ciğer pişen evlerden sokağa yayılan güzel kokuyu merak eden ahali yavaş yavaş ciğer yemeğe başlamış, arnavutlar böylece seyyar olarak ciğer satmaya başlamış.


bir rivayete göre evliya çelebi "seyehatname"sinde arnavutların 17. yüzyılın sonlarında ohri, korçë ve hurupişte’den istanbul’a geldiklerini ve kuzuların karaciğer, kalp ve böbreklerini sattıklarını yazmış.

arnavutluk dışında da arnavutluk içindekiler kadar arnavut yaşadığını ve bir ciğerden en fazla 5 porsiyon arnavut ciğeri çıktığını düşünecek olursak 28 milyon porsiyon sonra bu meze artık sunulamayacak demektir.

güzel yapılmış olanı yanında çıtır ekmeği soğanıyla çok güzel yenir, hem mezedir hem yemektir, olsa da yesek.

edirne'de yenir. çok lezizdir.

bunu iyi yapan mekanda yiyeceksin, en önemli olayı ciğer güzel olacak ve unu çok önemli ,sonrası yağda kızartılması +patates tabi ki ve soğan +maydanoz + hafif acı toz biberli harman salata...
sıcağı da güzel olur soğuğu da.
un dedim ya, una buladıktan sonra elek olayı çok önemli imiş.
allah'ın lütfu denen yiyeceklerden.

istanbul-bayrampaşa meydanında 25-26 sene önce caminin tam karşısında bir arkadaş vardı ,ziraat mühendisi idi , muazzam yapardı ,hem ekmek arası hem tabakta .gittiğimde 2 yarım yerdim...
yiyene afiyet olsun.