asla mutlu olamayacak insanlar

yargılarını kendine saklamayacak olanlar.

mutsuz olduklarını fark edemeyecek kadar kendilerine kör olanlar

kendine değer vermeyen, başkalarının isteklerini kendininkilerine önüne koyan insanlardır.

sürekli şikayet edenler,
mutluluğu hak etmediklerini düşünürler.

ben zannederdim
bir kumru kondu omzuma
ve birşeyler söyledi
hiç mutlu olmaz değilmişim
anladım.

ben

kendimi sevmeyen başka insanları da sevmez. bu insanlar kin, öfke, kaygı gibi hislere çok tanıdık olurlar. öz güven eksikliği ile ya karşılarındaki insanlara tabiri caizse paspas olurlar ya da saldırgan olurlar. iki şekilde de kendine yaranamaz ve mutsuz olurlar.

kendini sevmeli ve kendini motive etmeyi bilmeli insan. hayatta son nefesinize kadar size eşlik edecek bir şey varsa o da kendinizsiniz. kendinizi sevin ki başkalarını da severek karşılıklı mutlu olun. mutluluk tekil olmak değildir. kendini sevmeyi narsizim ile karıştırmadan sevin. ego yapmadan sosyal olarak sevin sevilin, yardım edin yardım görün, mutlu edin mutlu olun... hak edene verilen her duygu çoğalır unutmayın. bir çiçek sizin yanınızda gelişmiyorsa toprağı siz değilsinizdir. yeri gelince vazgeçmeyi de bilin. kendinizi geliştirerek okuyarak mutlu olabilirsiniz. gelişimden kastım bilimsel ve edebi her şeyi bilmek değil, ahlak ile duyguları beslemek. o zaman mutluluk bulunur.

ama egoist, kinci, kendini planın yan rolü yapan, ödün veren, kıskanç olan, iç sesini olumsuzlukla besleyen insan asla mutlu olamaz. karın kadar zengin de olsa olamaz. insanı kelimeleri inşaa eder.

her şeye hasetlenen bende yapabilirim demek yerine benim niye yok diye yakınan insanlar.

bahtımın karası her yerde, her şekilde, her durumda online olduğu için (bkz: ben)

hiçbir şeyden memnun olmayan, eleştirel, samimiyetsiz, insanların huzurunu bozan, iki yüzlü insanların mutlu olacağını sanmıyorum.

ketum insanlar.. hayatı hem başkalarına hem de çevresindekilere zindan ederler..
hele bir mutlu olun.. saniyesin de moralinizi bozacaklardir..

mükemmeliyetçi insanlardır. çünkü her şey hiçbir zaman mükemmel olmaz

kendi mutsuzluklarını başkalarına geçirebilenler

başkalarının üzüntüsü üzerine bir mutluluk kurmaya çalışanlar. yani mesela birini sevgilisinden ayırıp onunla mutlu bir ilişki kurmaya çalışan insanlar. geride kalan kişinin ahı onları asla bırakmaz.

benimdir. kendi içimde mutluluğu yakalasam da etraftaki haşereler engelleniyor mutluluğumu.

başkalarının mutluluğunu çalan insanlar asla mutlu olmazlar. çünkü arkalarında kırık kalpler gözyaşları bırakarak yola çıkmışlardır

geçmişte takılı kalıp kalan,
hep olumsuz anıları kafalarında tekrar tekrar canlandırırken anı kaçırıp bugününü de yarınını da kısır döngü içinde yaşayan insanlardır.
elindeki artıları görmezden gelen eksikliklere odaklanıp, evrenine daha da negatiflik çekenlerdir.
hayatının hakimiyeti elinde olmayan çevre faktörlü kendini şekillendiren insanlardır.
ruhsal açıdan aç ve acı dolu aslaa kendini iyileştirmeyi mod etmemiş kişilerdir.
mutluluğu kendinde, kalbinde aramayan insanlardır.

iyi olan iyi olmaya çalışan iyilik için çırpınan insanlardır. çok üzücü bir durum ama maalesef durum böyle arkadaşlar.

(bkz: eşyalarından vazgeçemeyen yazarlar)

ölçütü para olanlardir.