bıkmak

sabır'ın sınırları aşmasıdır.

hayatımın özeti.

son zamanlarda çokça hissettiğim şey.
sadece dağıtmak geçiyor bazen içimden, "lanet olsun" demek ve doğru şeyleri yapmak için uğraşmamak. her şeyi düzeltmeye çalışırken ama daha da batarken insan nasıl doğru kalmayı başarabilir ki? insanlar, kurallar, anılar hepsi bir yığın olup çökerken zihnine nasıl yolunu dosdoğru tutabilirsin ki? konuşmak bile yorucu bir hale geliyor bazen. yeni insanlarla tanışmak mesela, bu ara en zoru o. herkesin her dediğini onaylayıp geçiştirmek hakim oldu iyice dilime, kendimi anlatacak mecalim yok gibi.

bıkmadık
bıktırdılar .

bir deyişle bunalmaktır.elini eteğini her şeyden çekip çok uzaklara gitme hissi uyandırır. boş boş bakmak ve anlatılanları şöyle elinin tersiyle savurarak oturduğun yere mıhlanırsın. bıkmak; literatüre göre sürüp gitmesi, yinelenmesi, sıkması nedeniyle bir şeyden doygunluk, yorgunluk ya da sıkıntı duyarak, onu artık istemez duruma gelmek. bende sanırım şuan bıkkınlık evresindeyim.

yorgunluğu kucaklıyorum hoş geldiniz. insanlara kapıyı kapatıyorum lütfen gelmeyiniz :)

sıkmak ...ile etken ve edilgendir.

bırakmakla taçlandırılası.

belirsizlikten bıktım, beklemekten bıktım, sabretmekten bıktım, düşünmekten bıktım…
tüm bunlara sebep olan insan müsveddesi allah bin defa belanı versin.

bık yapmak eylemi. bikmak. evet.

(bkz: bezmek)

içinde bulunduğum eylemsi.

tam şu an onu yaşıyorum diyecektim, herkes bıkmış.
böyle de özenmiş gibi oldu.
acilen bıkmamam gereken anılar yaşamam lazım.

#3241675

tamam sakin ya,
şşş,
iyiyim.
*