bir itirafta bulun

iki gündür sıkıldıkca hakan peker taklidi yapıyorum. hani şu sek sek oynar gibi sağa sola yaptığı sıçramalar, bacaklarını kırıp kollarını açmaları, kımıl kımıl başı ve o hiç durmadan sırıtan yüzü falan, anlayacağınız bu ara full paket hakan peker'im.
teşekkür ederim coup de grace *
yenisi gelene kadar böyle. yoksa bu berbat hayat beni sahiden delirtecek.

uludag gazoz'un sahibinin elinde (bkz: seks) kasedim var. gazoz gazoz diye tutturmamin sebebi ondan. öhmöhömhelpmeöhmöhm...ulan...evet.

salamı hayatımda ilk defa 7 yaşında gördüm ve yedim. normalde ne olduğunu bildiğim bir şey değildi, sadece tvde denk gelmiştim o zamana kadar. ilkokul 1. sınıfa giderken, sınıf arkadaşımın evine gittim oynamaya. kardesi de vardı. bunlar acıkınca başladılar salam yemeye, bana da verdi arkadaşım. ''bu ne?'' diye sordum, o kadar yabancıyım. şıkır şıkır pakette, paketi soyup soyup ısısrarak istahla yemelerine aldandım ve ben de bir ısırık aldım. o an yaşadığım en büyük hayal kırıklıklarımdan biriydi. ayıp olmasın diye ''beğenmedim'' de demiyordum, yeni arkadaş olmuştuk. yavaşladım tabii yerken. sonra bunlar bitirdi, ''hadi çıkalım mutfaktan'' dedi arkadaşım. ''sen git, geliyorum'' dedim. elimdeki salamı yok etmenin yollarını aradım çaresizce. bir şey bulamayınca buzdolabının arkasına fırlatmıştım. neyse ki ''begenmedim ben'' diyerek ayıp etmedim.

buldular mı, buldularsa ne düşündüler hiçbir fikrim yok. umarım aylar sonra bulmuşlardır. sdjskdl

durduk yere aklıma rezilliklerim geliyor ya sndhjkl. tek tesellim, o zaman bile niş bir damak zevkim varmış. füme et olsa ben de bitirirdim yemeğimi.

mesaj alımım kapalı çünkü böyle daha konforlu.
ve telegramdan aylaaaaar evvel -sanırım bayramda- yazdığın mesajı gördüm ama ben ikimiz adına da cevap vermeden sildim. böylesi daha saygın çünkü. laçkalaştırmaya gerek yok.

kendime uykum olduğu halde uyutmayarak eziyet ediyorum şu an.
he bi de, #3700448 içimden şey dedim "püüüü rezil, karınca bascak evi"*

dün markette birden fazla ekmeğe elle dokundum ama hiçbirini almadım. allah'ım affetsin.

bunu çok uzun zamandır adeta sır olarak tutuyordum ama artık buraya kadarmış. sevgili eski mühendisim e hanım, burayı okurken lütfen beni affedin.tedarikçiden gelen o güzel baklava tipi tatlıyı, sizin hakkınızı içerecek şekilde ben yedim. hatta siz “arkadaş herkes mi beni unuttu keşke bana ayırsaydınız” dediniz ekip arkadaşlarınıza ama onlar zaten ayırmıştı bununla beraber aç gözlü yöneticileri olan ben çaktırmadan aldım ve yedim. evet oldu bu. çok üzgün değilim dürüst olmak gerekirse ama itirafım budur…**

ben ekonomistim.

bilgiğin ossuruyorum

üst yönetimin benden istediği her işi için bir deadlne veririm. kendimi sıkıntıya sokmamak için verdiğim deadline da o işin olması gereken süresinden biraz uzundur.

istenen işi hiçbir zaman verdiğim deadline dolmadan vermem. aslında çoktan bitirmiş olurum ama süre dolmadığı için vermem.

işi gmy istese de direktör istese de aynı yolu izlerim. çoğu zaman e-maili dahi önceden oluşturur ve taslaklarda bekletirim. ama o süreyi her zaman beklerim.

yazarların itiraf köşesi başlığından isim dışı farkı ne bu başlığın onu çözmeye çalışıyorum.

kpss olacak seneye. istediğim puanı alamazsam intihar etmeyi planlıyordum. açıkçası bu fikrimi değiştirdim. şaka maka bu sene çok ilginç ilerliyor benim için. ciddi anlamda bir dönüşüm başladı ama ne olacağına dair fikrim yok. sadece sabretmeye çalışıyorum işte. yaşamın ne getireceği belli olmuyor. ölmeyeceğim ama yaşayabileceğimi de sanmıyorum. bu yaşta anne babayla yaşamaktan yeterince acınacak hale geldim zaten. iş güç de yok. sanırım aklımdaki fikri ortaya koymam lazım.