bir konseri efsane yapan detaylar

seninle benzer zevklere sahip, sana bir şeyler katacak yeni insanlarla tanışmak

sepetle bira satan tipin sürekli yakınlarda olması. torrent seed’ler gibi, akış durmamalı. kafanı çevirdiğin an bomınti filtresiz, tuborg gold, tombul efes falan bir şeylere erişebilmelisin.*

solistin fıkra anlatması.

konseri manga'nın veriyor olması.

sahne önünde olmak.

ege.
ne kendisi ne de bana hissettirdikleri konseri unutulmaz kılan detaylardı. bana on altı yıl sonra hala hatırlattıkları, kendimle ilgili öğrenmemi sağladığı şeyler, başka biri olabilmek arzuma teslim olduğumda çok eğlendiğim ama başka biri olmayı artık sürdüremeyeceğimi fark ettiğimde yaşadığım hayal kırıklığını sevmediğim gerçekliği.
ya göründüğün gibi ol ya da olduğun gibi görün. ben haftalarca o gün o konserde egenin beni gördüğü genç kadın olmaya çalıştım, bayağı becerdim de aslında. aklı havada, başına buyruk, kavak yellerini ardına almış önüne umutla bakan flörtöz, eğlenmekten keyif alan, festival güvenlik ekibini atlatıp küçük sahne iskeletine tırmanan çatlak genç kadın.
oysa ki baba figürüm dedemi yeni kaybetmiş, üniversiteye hazırlanan, biraz umutsuz, biraz her şeye boş vermiş ve yakın geleceği pek de umursamayan, sınav kültüründen de okuldan da iyi öğrenci olmaktan da bıkmış, yorgun depresif bir genç kadındım. yas ne tuhaf şey, kendi zamanı var, bitti demeden bitmiyor ama ara verilebiliyor.
festivalin ikinci günündeki o konserde o öğleden sonra ara verdim ben de. ege öyle istedi diye değil, iddiaya girdik diye tırmandım sahnenin iskeletine. öyle en tepeye kadar da tırmanmadım elbette. birkaç bira biraz tekila sana cesaret verir okur, motivasyonunu ve konsantrasyonunu bir süreliğine artırır ama seni hiç olamayacağın biri yapamaz. birkaç metre falan tırmanmışımdır en fazla.
yukardayken ne yaptığımı çok hatırlamıyorum, sahnede kim vardı ne çalıyordu onu da hatırlamıyorum. en fazla güvenlik ya da teknik ekipten biri aşağıdan uyarıp azarlayana kadar şarkıya eşlik etmişimdir. gündüz gündüz kel kurak bir sahilde güneş gözüme batarak ne kadar direnebilirdim zaten orada. ama iddiayı kazanmama yetmişti işte. üniversiteye girince liseli kızlarla bağımı keseceğim diye kendine söz veren egeyi benimle çıkmaya ikna etmiştim.

üniversite yıllarında bahar şenliklerinde athena konserinde toplu pogo yapmaktır. alkollüyken ekstra efsane olur. *

ayrıca (bkz: bahar şenliklerine denk gelmiş efsane nesil)

kesinlikle konsere beraber gittiğin kişiler

kimin konseri olduğudur.

ortamdır.

seyirci ile içiçe ve ayrı olmak, sakin ve coşku dolu bir ortam, hem söyleyenlerin hem de dinleyip iştirak edenlerin aldığı keyfi yüzlerinden görmek ve harika şarkılar.

bağıra bağıra şarkı söylemektir

sevişilebiliyor olmasıdır, birden fazla kez.

sevgiliyle el ele (diğer elde içkiler) göz göze şarkıyı söylemek.

sahnedeki sanatçının sigarasını ters yakacak kadar kafasının taştaş olması.

sahnedeki performansın kalitesi ve bu ortama birlikte gittiğin insanlar.

sahneye çıkanın ben olması.

konserin verileceği ve biranın da pahalı olduğu mekana önceden güzel olup gitmek, yanındaki arkadaşınla beraber sanki sahnede siz varmışcasınıza eğlenebilmek. şimdilerde ise sadece konser olması yeterli. hele bi hepimiz aşılanalım kimin konseri olduğunu bile umursamadan gideceğim söz. (enjoy, ı am vaccinated)

konseri olan sanatçı efsaneyse konser efsane olur. ilahlaştırılmaya çalışan pop ikonları değil kastettiğim.

şarkılar arsında sözlenen şiir veya söylenen güzel sözler.