bir sabah ansızın 1985 sabahına uyanmak

her yer kar, bembeyaz, kış çetin geçiyor.damlardan koca koca buzlar sarkıyor. apartmanın kapısını açabilmek için küreklerle kazıyorlar.rüzgar dolasıyla kapı yukarı kadar örtülmüş. kampta,nöbetteki askerler donmamak için olduğu yerde zıplıyor, yüksek sesle şarkı söylüyorlar kar bir durup bir başlarken.
kapı açılınca annemle bakkala gidiyoruz, ekmek alacağız.o karda nasıl bakkala gelmiş ki ekmek?
aceleci bir bebek kapalı yolları bekleyemiyor, o soğukta bir balıkçı teknesiyle istanbul’a hastaneye yetişiyor. adını deniz koymuşlar, ne anlamlı olmuş.
sıkılıyorum şubat tatili çok uzadı, okullar bir açılsa. tek nefes aldığım yer orası. burada evde hiç ses yok: kar sessizliği sanki.uzun tatil bitince öğreneceğim: ilçeye inen rampada ( adı devebağırtan) yolda kalan onlarca araç varmış , kimi benzini bitene kadar motoru çalıştırıp ısınmaya çalışmış, kimi ilçeye yürüyerek ulaşmış evlerde misafir ediliyorlar (tanrı misafiri bu olmalı).kimi de bu kadar şanslı değil, o beyazlığı son görüşleri. ne gazeteler ne de tv haber yapıyor ,ölü sayısı fazla diyorlar, ama galiba sansür daha fazla, neden gizlediklerini anlayamıyorum.
küçüğüm çok küçük.
yok,geri dönmek istemem.
bu yaşımda, bu yılda uyanayım...

kısa pantolonum nerede benim ?

aman aman nereye geldik bir anda, daha demin evdeydim.

portakal ağacına dönüş.

dark dizisini akıllara getiren başlık.

aşırı dozda seksenler dizisine maruz kalmanın halisülatif bağlamda yan etkisi olabilir. çocuklar duymasın'ın, 'torunlar duymasın'a evrilmesi gibi, dizi doksanlara geldi hala adı seksenler.

mutluluktan bir daha uyumam sanırım.

okula başlama zamanıdır. kara önlük, beyaz yaka, andımız…

kendi doğumuma şahit olurdum herhalde. nasıl bir bebektim falan görürdüm. ve kışı çok güzelmiş, mümkünse yılbaşına denk gelsin isterdim.

nerede olduğu önemli. mesela türkiye'de hiçbir şey değişmezdi bence.

yine adana adliyesinden ilginç haberler, keçiye tecavüz eden adam, çarşaf-mini etek tartışmaları... birebir aynen bugün olduğu gibi.

inanmıyorsanız 1985'te bugün tarihli gazetelere bir göz atalım. 1 eylül 1985 tarihli iki gazete küpürü bırakayım şuracığa

1 eylül 1985 tarihli sabah gzetesinden.

belki de ailem tek çocukla yetinmeye karar verir e ben hiç olmam ah keşke.

kışın üstü açık uyumaktır.
değil 1985 e , saat 19:55 e bile geri dönemzsiniz.

zaman makinesini bilmem ama 3. kadehten sonra eski bir parça açarım yutuptan 85 e de giderim daha eskiye de. eger 85 gidersem kendime nasihat ederim herhalde: üniversite sınavı var ve sen hala 1 mayıslarla öğrencilere verilmeyen haklarla uğraşıyorsun daha yeni disiplin cezası almışken bırak bu işleri bak uğruna geleceğini kararttığın bu halk 2023 de seçimde kararını verdi değmez bunlara....

çok isterdim çünkü hayatta olmazdım ama zaman ilerleyince doğacaksam sıkıntı…

benim olmadığım zamanlar ama geleceği bildiğim için bil hayli zengin olurdum herhalde, bilgiyi kullanmak lazım. duygusal bakarsak da en güzel zamanla tabii dayımların yanında takılırdım küçükken yine oraya giderdim herhalde. o eski zamanları o kadar çok özlüyorum ki anlatabilmek imkansız.

annem benden sadece 5 yaş büyük olurdu babam da 9, kimin ailesinde uyanıyorum acaba?.. (: annemin kardeşi olarak doğmak isterdim. çünkü aile yapısı o zamana göre çok gelişmişti.(anne tarafında beğenmediğim kimse yok.) çekirdek ailesi çok güzel, eş-eş, eş-çocuk, çocuk-çocuk bağları. çok güzel çocuklar yetiştirmişler. kaliteleri yüksek yani.(birinden tereddütlüyum sadece)
burada doğmuş olsam asla babamın ailesine gelin gitmez istemezdim. yaşantı farkı avrupa ve ortadoğu ülkeleri gibi ve bununla birlikte berbat aile üyeleri...
babamın ailesinde ise hiç doğmak istemezdim. kendi ve bir amcam dışında tüm kardeşleri pisliğin teki. ebeveynlerini de pek sevmiyorum. ve 10-12 çocuğun arasında ben ne yapacağım? en küçüklerinden olurdum büyük ihtimalle ve onlar beni delirtirdi. bir de erken evlendirme olayı var ya hemen benden kurtulmak isterlerdi büyük ihtimalle. sonra "isteme gününde kendi anne- babasını dövdü ve kardeşleriyle birlikte onları zehirledi." haberiyle beni görebilirdiniz. o zamanda yaşamış olsam belki babamın hak ettiği bir yaşamı ona sunma da bir faydam olurdu. ah benim portakallı ve üzümlü kekim...
aileyi yok edince benle babam kalıyoruz ve de o amcam. anne tarafı teyzem olduğu için onların desteğini alır ve bunu onları yakınlaştırma şeklinde kullanıl aralarını yapardım. büyük dedem buranın toprak ağasıydı. topraklar 9 kişiden 3'e düşeceği için geleceği daha rahat olurdu. sonra ben bir şekilde ölür ve 00'de tekrar doğardım.
babam o aileden kurtulduğu için güzel bir aile görerek büyür. ve yanında gerçekten kardeşi kalırdı.
annem buraya gelin gelince o kadar gereksizin yükünü çekmez daha sağlıklı ve çocuklarına daha çok ilgili olabilirdi...
keşke böyle küçük(!) dokunuşlar mümkün olabilseydi...
gereksiz olan kuzenlerimde doğmazdı. cadı olan halalarımdan biri yok olacağı için dayımın daha mutlu bir evliliği ve daha iyi çocukları olabilirdi. (şu an ki çocukların çoğu anneye çekmiş...)

bitcoin alırdım.