black mirror

her bölümü olmasa da çoğu bölümü kötü olan dizi. fütürizm ve şiddetli disipliner toplum kolonları üzerinde duruyor ama toplum ve/veya özneler parazitleşerek o teknolojik imkanların da olanakları ile disipliner toplumu türlü sızıntılar ile post-disipliner topluma taşıyor.

iktidar tarafından sürekli izlenilme, gündelik aşk ve/veya sevgi düsturları üzerinden birçok bölüm ile karşı karşıyayız. cezalandırılma biçimleri yeni güncel tartışmalara konu olabiliyor olsa da hapishaneler, kazazedeler için üretilmiş gibi bir ideoloji ile sunuluyor karşımıza. oysa sistemin kendisi koskoca bir hapishane ise ve yaşayamayacak kadar dışlanılmışsa, o toplumdan dışlanılmak ve uzaklaşmak zaten nihai olan doğrudur.

ceza ve cezalandırılma biçimlerinin hangi tiplere büründüğünü senaristlerin 1970-1980 kafasından çıkıp 21. yy civarlarına gelmeleri gerekir. 2070 yılını 1970 ceza yöntemleri ile işlemek biraz komik gözüküyor gözüme.

bunu izledikten sonra diğer bilim kurgu filmlerinin beklentilerimi karşılamıyor. çıtayı çok yükselttiler hatta bilimin önünden gidiyorlar. bir bölümünde yer alan robot tazılar ve bir başka bölümünde izlediğim kayıt yapan lenslerin arge çalışmaları diziden sonra yayınlandı.

film izleyecek kadar uzun vaktiniz yoksa; devamlı bir olay örgüsü olan bir dizi istemiyorsanız, yemeğimi yerken izleyeyim gün içinde kafam dağılsın ufkum açılsın diyorsanız tam aradığınız başlıktasınız. konuya gerek yok her yerde var zaten. izle ve şaşır sadece.

dizi izlemeyi pek sevmeyen biri olarak en sevdiğim distopik dizilerdendir her bölümü aslında bir film niteliği taşıyor ve dizideki sahnelerin bizden çok da uzak değil.

sıralama yaparsam
1- men against fire
2- white bear
3- 15 million merits
4- be right back
5- national anthem
6- ilk sezon ilk bölüm başbakanlı olan
7- black museum

çok kaliteli işçilik. teknolojinin hayatımıza ne derece dahil olabileceğini ve bunu bizi nasıl etkileyeceğini eleştirel ve distopik bir yolla gözler önüne seriyor. her bölümün ince ince zekice tasarlandığını düşünüyorum. ha böyle olmasa da şöyle olsaydı denecek noktalar illa ki vardır da işte tadı kaçacak o zaman da. ben her bölüm bitiminde etkisinde kaldığımı hissettim.

ilk olarak 2011 yılında ingiliz televizyon dizisi olarak yayınlanan yani bilinenin aksine netflix yapımı olarak üretilmemiş yalnızca 2015 yılında yayın hakları satın alınmış olan dizidir.

entryler'de sıkça rastlanan ''her bölümün birbirinden farklı olması'' yorumu ilk başta her bölüm için farklı yönetmen ve farklı senarist fikriyle yola çıkmalarından kaynaklı olduğunu düşünüyorum. sonrasında ise ortak bir dil ve farklı senaryolar olsa dahi bir süreklilik sağlanması amacıyla sanırım tek bir senaristle devam edilmiş. ancak kontrol ettim her bölüm için farklı yönetmenlerle çalışılması fikrine sadık kalmışlar. teknik olarak fark hissediliyor, bu da daha keyifli kılıyor diziyi.

ilk izleyişim üniversite zamanlarıma denk geliyor, netflix vs olmadığı için torrent linki, altyazı kovalıyorduk diye hatırlıyorum. çok etkileyiciydi o zaman için böyle bir dizi olması.

bandersnatch bölümü/ seri dışındaki ilk bağımsız filmi için herkes çılgın atmıştı, bende diziye göre biraz hayal kırıklığı yaratmıştı ne yalan söyleyeyim. iyi ki hatırlattınız çekirgeler, sevdiğim tüm dizileri tam tur dönmüştüm sıra black mirror da olsun bakalım.

bir de kenarda başlığı görünce heyecanlanmıştım yoksa yeni sezon mu çıktı diye. anımsadığım kadarıyla yapımcısının yeni sezon için dünyanın buna hazır olmadığını, yeterince karanlık günlerden geçtiği minvalinde bir açıklaması olmuştu. adam haklı tabii biz olmuşuz black mirror daha ne yeni sezonu, dizisi...

distopik türdeki en kaliteli yapımlardan biri olan netflix dizisi. felsefi, sosyolojik ve psikolojik çok fazla alt yapısı olan dizi akademik ölçekte de ele alınabilir.

çok beğendiğim bir dizi. geleceğin ne getireceği çok açık. teknoloji ve yenilikler ilk zamanlardan beri iyiye kullanıldığında iyi şeyler oldu. kötüye kullanıldığında kaos oldu. bu dizi bunu çok iyi yansıtmış bir ayna.

white christmas ve white bear gibi harika bölümlere sahip olan dizi. black mirror'ı artık duymayan kalmamıştır, sevenlerine philip k. dick's electric dreams öneririm ben. benzer bir tarzı var.

her iyi şeyin yanında kötünün de geldiğini bizlere hatırlatan diziler bütünü.
teknoloji her ne kadar hayatı kolaylaştırarak bizleri ileri taşısa da yanında gelen olumsuzlukları görmezden gelemeyiz.
bir de bu teknolojiyi kullanan insanlar var.
bize gösterilen bu distopya; insanların eline fırsat geçtiğinde, adalet yok olduğunda insanoğlunun ne kadar vahşileştiğini göstermektedir.
(bkz: white bear) adlı bölümü çok iyi bir örnektir.

dizide geçen olayların çoğunun gerçek olma olasılığı olan olaylardır. şu an bile çoğu gerçekleşecek gibi görünüyor. beyne çip takılması, mesela insanları kontrol etmek sanırım içlerinden en korkuncu bu olsa gerek.

özellikle ilk iki sezonu başarılı olan, netflix'teki ilk sezonu da fena olmayıp daha sonra bozan ingiliz doğumlu dizidir. white chrismas, white bear, the entire history of you, playtest ve shut up and dance favorilerimdir.

psikolojik olarak çok etkilendiğim dizi.
her izleyişte insan yeni bir anlam çıkarıyor. teknolojinin hepimize nasıl dokunduğunu, nasıl bağımlı olduğumu izlerken daha çok anlıyorum. aslında bütün bölümlerin uzun uzun analizi yapılmalı. ne kadar kendim bir anlamlar çıkarsam da ilk defa yorumların çoğunu okuyup kaçırdığım yerleri gözden geçiriyorum. tavsiye edilesi bir dizi. cinsellik ön planda çok olması rahatsız etse de günümüzdeki durum da bu. hele bazı sonlar insanı çıldırtıyor. acaba böyle mi oldu yoksa şöyle mi diye düşünüp duruyorum. izlemenizi öneririm.

yanlışlıkla 5. sezondan başladığım, sonra da akışına bırakıp 5'ten geriye izlediğim dizidir. teknoloji'nin hayatımızdaki yerini ve gelecekte edinebileceği yeri, genelde distopik bir havada yansıtmaktadır.

özellikle beyaz ayı, 15 milyon hak ve dibe vuruş bölümleri çok iyiydi..

görüntü kaydeden lens teknolojisi
robot köpekler
sosyal medya fenomenliğini* dert eden binlerce genç.
dizi teknolojinin hep olumsuz yönlerini gösterse de çok etkilendiğim ve benzer şekilde gelişen bir teknoloji gördüğümde içimin ürpermesine neden olan bir dizi.

black mirror ismini teknolojinin karanlık tarafını gösterdiği için aldığını sandığım ama işin aslının öyle olmadığını öğrendiğim dizidir. teknolojik aletlerin(tablet, telefon, bilgisayara vs.) kapandığında ekranın siyah aynaya döndüğü için ismi black mirror olmuş

efsanedir, kesinlikle bir çok kişinin izlemesi ve tartışması gerektiğini, sistem-bilim-etik gibi güzel konuları çok iyi eleştirdiğini düşündüğüm dizidir. fakat son iki sezonun, özellikle son sezonun gerçek seriden ayrı değerlendirilmesi gerektiğini düşünmekteyim.

aman allahım adamlar neler yapmış dediğim dizi. bölümlerin çoğunda en son tokat yemiş gibi olduğum öngörülme düzeyi düşük bakış açısını genişleten izledikten sonra ufkunuzun açıldığını hissedeceğiniz dizi

teknolojinin başımıza örebileceği çorapları anlatan, insanı paranoyak eden ve her bir bölümü, bir diğerinden bağımsız olan netflix dizisi.
ütopik senaryolarıyla beyin yakıyor olsa da adamı cidden ekrana kitleme gibi bir etkisi var.

oyuncularını harika seçiyor, uzun süren bölümleriyle her biri film tadında zevk veriyor. ''bundan 100 yıl sonra dünya nasıl olurdu lan acaba?'' diye düşünülüp yazılmış senaryolara sahip. teknolojinin çok fazla ilerlediği bir dünyanın spoiler'ı gibi..

ha şöyle de bir şey var ki;
diziyi izledikten sonra biraz paranoyaklaşıyorsunuz. hatta teknolojinin kötü bir şey olduğuna falan ikna ediyor neredeyse. şahsen ben diziden sonra webcam'in üzerine bir bant yapıştırıp, bilgisayarımı öyle kullanmaya başladım. yine de harika bir yapım, kesinlikle izlenmesi gereken dizilerden.

aslında bir nevi gelecekteki korku filmlerinin nasıl olacağını gösteriyor bize. bir dine inanan veya mistik olaylara insan sayısında epey azalma yaşandığı için korku sektörü, artık teknolojiyi ve yapay zekayı kullanmaya başlayacak bundan sonra. çünkü zaten teknolojiyle haşır neşiriz sürekli ve bir yandan da "yapay zeka gelecek hepimizi kesecek" korkusu aşılanıyor.