black mirror

7. sezonu ile mutlu eden eski dost. uss callister: infinity'den (sondan) başladım. çok sevdim. nasıl özlemişim teğmen dudani'yi anlatamam *. freak bir sci-fi denemişler resmen. espriler de bomba. ilk bölüm ile devam edelim bakalım. haberler olumlu şimdilik. berbat olan 6. sezondan sonra yeniden doğmuşlar.

edit1: s07xe01 feci bir şeydi. best of bm olmuş. > (bkz: common people)

gerçekten kötü bir gidişi vardı.

az önce 7x1'i izledim. vay anasını diyorum. son derece üzücü, melankolik sert bir kapitalizm eleştirisine imza atmış, ve bunu her zamanki gibi, teknoloji teması ile çok güzel başarmış.

büyük konuşmayayım, sezon 6 bölüm, ancak eğer bu şekilde giderse rahat rahat söyleyebiliriz;

(bkz: efsane geri döndü)

ilk bölüm hiç benlik değildi. yanlış hatırlamıyorum diye düşünüyorum çünkü çok övülmüştü bir ara ve ben de açıp bakayım dedim. ilk bölümü atlayarak izleyince kendi kendime bu dizi hakkında biraz kötü intiba bıraktım daha sonra bir kaç bölüm izlesem de devam ettiremedim. güzel bir dizi olabilir ama benlik değil sanırım. ilerde bir daha açarsam ilk bölümden başlamadan izlerim büyük ihtimalle.

valla kime hitap eder-etmez beni ilgilendirmez de elon musk ile geleceğe yürürsek az önce izlediğim 7. sezon ilk bölümüyle geleceğe gayet ayna tutacak bir şeyler gelmiş bence. bu gibi adamların istediği gelecek bu. common people'ın başlarına böyle şeyler gelmesi de kendisinin umurunda olmamasının ötesinde haz da alacağı bir şey olurdu.

ben bir önceki sezona 7.5/10 vermiştim. yani gerçek bir black mirror sezonu değildi ama gene de belirli bir kalitesi vardı bence. 7. sezonun devamı da ilk bölümü gibiyse 9/10 falan veririm gibi duruyor.

charlie brooker hakikaten çok iyi yapıyor bu tarz işleri. black mirror'dan bile önceki dead set adlı mini dizisini izlemiştim birkaç ay önce. başlığını da açarım belki bir gün. yani istese o yoldan da yürüyebilirmiş ama fütüristik, teknoloji bazlı distopyalara eğilmiş esasen ki bunda da muazzam bir iş çıkartıyor.

hotel reverie adlı bölümü de nefisti. once upon a time in hollywood tadı aldım. eski hollywood'a saygı duruşu niteliğinde, günümüzün rezil içeriklerine gömen bir bölümdü. hı lezzo ablamız ve o tema gerekli miydi? onu bilemiyorum. belki de mecburi lezbiyen kotası içindir. öyle salak şeyleri var netflix'in.
o balo salonları, kibar insanlar, o giyim kuşam, o bilincin hapsolma teması...bunlar için bile 8/10 verdim. bu arada ben neden puan verdim şu an z gibi? onu da bilemedim. alıştım heriflerden askljsd. puanım dünyayı değiştirecek.

bandersnatch'ten sonra izlemeyi bırakıp az önce 7x1 ile yıllar sonra tekrar izlediğim dizidir. bölümün başlangıcı aslında klasik bi black mirror bölümü gibi başladı. işte birbirini çok seven bir çiftten biri hasta olur, kaza geçirir. çiftlerden biri partneri için yeni bir teknoloji dener ve olaylar gelişir. be right back, san junipero gibi bölümlerde de vardı. hem bilincin buluta yüklenmesi hem de benzer fedakarlık hikayesi. ama bölüm ilerledikçe rahatsızlık düzeyi inanılmaz arttı. adamın çaresizliği, dum dummies'deki ruh hastaları, zenci satış elemanı, rivermind lux reklamı ve final. off ne desem bilmiyorum. etkisinden bir süre çıkamayacağız.

son sezonu beni aşırı mest etti, tam anlamıyla ilk sezonlarda ki black mirror vibeındaydı. son bölüm hariç hepsini izledim, en beğendiğim 4. bölüm oldu. karakterde ki o aşağılık kompleksi ve zekanın birlikte harmanlanması muhteşem bir kurgu ortaya çıkarmış, aklıma direkt elen musk geldi. yalnız son zamanlarda çoğu tv yapımında zorbalığa uğrayanların ileride canavara dönüşeceğine dair bilinçaltına böyle mesajlar verilmesini normal bulmuyorum. bunların hepsi de ne hikmetse süper zeka oluyor.
puanım 9/10, son sezonlardan sonra güzel bir geri dönüş olmuş.

7. sezon dün gece bitti. uzun zaman olmuş black mirror izlemeyeli. kendime getirdi, düşüncelerimi yeniden şekillendirdi ve başka birisi oldum sezon bitince.

ilk bölümü izledikten sonra teknolojiden uzaklaşmak istedim. nasıl bir tezgah bu derken bölümler ardı ardına geldi. neyse ki son 3 bölümde cinayet olarak geçebilecek şeyler yaşanmadı sayıldığından özellikle de uss callister bölümünde çok eğlendim ve bana ready player one vibes verdi diyebilirim. plaything bölümünde ise oldukça akıllıca kurgulanmış bir bilgisayar oyununun dünyayı istila etmesi güzeldi.

yedinci sezonunu bugün izlemeye başlayabildiğim efsane dizi. verdiği iç sıkıntısını nasıl da özlemişim. önceki sezonlarda benim için yeri çok ayrı bölümler olmuştur ama bu sezonda henüz sadece ilk bölümünü (common people) izledim ve onun üzerinden birkaç cümle yazıp izlemeye devam edeceğim. aslında bilinç aktarımı konusunu işleyen çok fazla bölümü var ama her birinde bambaşka bir distopya yaratmayı başarmışlar. dizinin genel itibariyle en can alıcı kısmı da neden olmasın dedirtmesi zaten. tam bir zeka ürünü olmasıyla da dehşete düşürürken mest eder.

en son 2019 da miley c. olduğu bölümü izlemiştim 7s1b için ruhi mucerrete benziyor yazmışlardı bunun üzerine izlemek istedim ve on yıl önce okuduğum random bir anda biri içeriğini sorsa cevap veremeyeceğim kitabın konusu daha dün okumuşum gibi aklıma geldi bu bölümün konusu sayesinde.

common people ve eulogy ile içimden geçti. uss callister: infinity'deki göndermeler bile yeter, çok emek verilmiş o bölüme belli. farkındaysanız final bu kez uss callister yani 4. sezon işi ile oldu. en azından 5 ve 6. sezonlardaki iğrenç lgbt dayatması eleştirilerini dikkate almışlar demek ki. abicim 5. sezonun ilk bölümü olan striking vipers'da, iki okul arkadaşı kafaya bişi takıp oyunda vuruşuyordu. ya ben misal kerem'in neden ağzına vermek isteyeyim. adamı zorla hasta ederler. bisex halimle iğrendim be.

bir white bear, san junipero, white christmas, nosedive (favorim), black museum ayarında güzel işler bekliyorum 8. sezonda da. bu kez, beklentilerim fazlasıyla karşılandı. hatta eski bölümlere devam çekeceklerse, san junipero efsanesini de yeniden görmek isterim.

bugün birilerine tavsiye ettim, dedi ki beni gerecek şeyler izleyemem bu ara.
ulan dedim ben de öyleyim ama izliyorum, sonra düşündüm sahi neden izliyorum, şimdi yedinci sezon, dört bölüm bana ne kattı? hep bir faydacılık dedim sonra awm.

off cok iyidi ya. yok boyle bir sey. eski black mirror geri donmus gibi hissettirdi bana da. bu sezon agir duygusallik iceriyor gibi geldi bolumlerden anladigim kadariyla. cunku gozyaslarim pıt pıt aktı. en cok 1, 3, 5 ve 6. bolumleri begendim. *

ilk bölüm cok iyidi adam ve kadina cok uzuldum adamin o caresizligi ve kabullenisi beni bitirdi. üçüncü bölümde gecmisteki eski bir film setini tekrardan canlandirdilar gelecekten birini yarattıklari simulasyonun icine soktular cok guzeldi bayildim. cok romantikti ya. beşinci bölüm aralarindaki en ama en iyi bolumdu. bir ask hikayesiydi. adam eski fotograflarina bakarak gecmise donup anılarını tekrar canlandirip onlari izliyodu. biraz icsellestirdim ve sonda yarım kalan gerceklesemeyen bir ask hikayesi oldugunu gorunce cok sasirdim ve agladim. cok iyidi gercekten. son bölüm efsane otesiydi. basli basina tam bir film gibiydi. bayildim. bayildigimi soylemis miydim? soylenecek soz yok daha. izleyin ve bayilin