bornova

askerliğimin acemiliğini yaptığım yer. fena bir soğuğu vardı. ki zaten acemilik döneminde bir süre sonra hasta olup, kalan dönemi de hasta olarak bitirmiştim.

cashflow'un memleket

bir zamanlar oturmuş olduğumuz mekan..

manisa'da acemi birliğinde aynı bölükte birlikte askerlik yaptığımız maraşlı bir arkadaşım vardı. ismini hatırlamıyorum. çarşı izninde beni akrabalarının bornova'da ki evine gitmeye ikna ettiğini hatırlıyorum. gittiğimiz ev apartman dairesinde mütevazı bir evdi. ev sahiplerinin izzeti ikramı çok hoşuma gitmişti. güzel ev yemekleri yedik, banyolarıni kullandım. akşama doğru da manisa'da ki kışlaya döndük. o günü hayatım boyunca hiç unutmadım. asker arkadaşımın ve ev sahiplerinin simalarini da hiç unutmadım. çok enteresan bir şekilde isimlerini hatırlamıyorum ama o günü hiç unutmuyorum. kim bilir şimdi nerede ne yapiyorlardir.
edit: o günden sonra bornova'ya da hiç gitmedim

çalıştığım okulun bulunduğu konum. ayrıca 3 sene mustafa kemal lisesinde okudum. özkanlar pazaristan bizden sorulurdu. depremde çok yara aldık, çok insan kaybettik. çocukluk arkadaşlarımdan biri ali çağın da onlardan biriydi. depremden sonra bir daha yaşamaya tövbe ettiğim tek izmir ilçesi olabilir. bir de kiraz, kınık, ödemiş, torbalı, menemen, bergama, aliağa... oha çok varmış.