bornova

askerliğimin acemiliğini yaptığım yer. fena bir soğuğu vardı. ki zaten acemilik döneminde bir süre sonra hasta olup, kalan dönemi de hasta olarak bitirmiştim.

cashflow'un memleket

bir zamanlar oturmuş olduğumuz mekan..

manisa'da acemi birliğinde aynı bölükte birlikte askerlik yaptığımız maraşlı bir arkadaşım vardı. ismini hatırlamıyorum. çarşı izninde beni akrabalarının bornova'da ki evine gitmeye ikna ettiğini hatırlıyorum. gittiğimiz ev apartman dairesinde mütevazı bir evdi. ev sahiplerinin izzeti ikramı çok hoşuma gitmişti. güzel ev yemekleri yedik, banyolarıni kullandım. akşama doğru da manisa'da ki kışlaya döndük. o günü hayatım boyunca hiç unutmadım. asker arkadaşımın ve ev sahiplerinin simalarini da hiç unutmadım. çok enteresan bir şekilde isimlerini hatırlamıyorum ama o günü hiç unutmuyorum. kim bilir şimdi nerede ne yapiyorlardir.
edit: o günden sonra bornova'ya da hiç gitmedim

çalıştığım okulun bulunduğu konum. ayrıca 3 sene mustafa kemal lisesinde okudum. özkanlar parkistan bizden sorulurdu. depremde çok yara aldık, çok insan kaybettik. çocukluk arkadaşlarımdan biri ali çağın da onlardan biriydi. depremden sonra bir daha yaşamaya tövbe ettiğim tek izmir ilçesi olabilir. bir de kiraz, kınık, ödemiş, torbalı, menemen, bergama, aliağa... oha çok varmış.

ege üniversitesi'nin burada bulunmasından dolayı öğrencilerin yoğunlukta olduğu izmir ilçesi.

memleketim.8 sene oldu gitmedik.eski hali yoksa da gene de izmirdeki diğer çoğu semte tek atar..

izmir cehenneminin g.t deliğidir.

not: izmirliyim

izmir'in istanbul tarafından girişinde bulunan ilçesi.

ansızın gelebilirim.
kocaman bahçesi olan bir konaktır gözümde.
çok üniversite öğrencisiyle öğretmeniyle rastgelip konuştuğum çimenlerinde sızdığım ve ara sokaklarında yaylana yaylana bomboş gezdiğim alsancak, yitirilmiş cazibesiyle bana gençliğimin kırık ve kayıp bir anını teslim edecekmiş gibi geliyor.
ne tuhaf bu anılar.

küçükpark tarafını severim, izmire her gittiğimde mutlaka uğrar iki bira yuvarlarım.

orta direk insanların yaşadığı sakin bir ilçe. sınırlarından manisa kavşağı ve otoban geçer. bornovanın hemen her yerinden görünen askeriyeye ait tepeyle de ünlüdür.

cumartesi sabahtan beri susuzluktan kavrulan izmir’in ilçelerinden biri. bu sabah 10 civarı gelmiş 11 civarı geri gitmiştir. bir daha ne zaman gelir? işte onu kimse bilmiyor.