boşanmanın ülkemizde bir aile faciası olarak düşünülmesi

annesi ile babası boşanmış bir insan olarak net bir doğru olduğunu düşündüğüm başlıktır. boşanmak tam bir aile faciası görülüyor, ebeveynleri boşanmış çocuklarda sorunlu bu gözüyle bakılıyor.
küçükken kime ailem boşandı babam başka şehirde yaşıyor desem aa sen ailesi boşanmış çocuk gibi değilsin diyorlardı. sorunlu olmam gerekiyormuş, ben çok normalmişim. *
insanlar hep manyak olmamı bekliyor anlamadım. annem ve babam boşanmamış olsa şimdi hayatta olmazdım bence.
çekirdek aile dediğin anne baba çocuk olmak zorunda değil ki, anne çocuk, çocuk olarak da gayet tatlı bir aile olduk biz. hiç eksik hissetmedik.

ya valla bu kalıpları başlatan tüm insanları bi odaya kapatacaksın sevmedikleri biriyle evlendireceksin o zaman görürler "aile yapısını koruma"'yı

aile faciasını bilemem ama bir faciaya dönüştüğü kesin ölümler falan

aile faciası demeyelim de ekseriyetle çiftlerden birinin beceriksizliğinin sebep olduğu, asıl duraktan önce otobüsten inip yaya kalmak diyelim.
biri yüzünden ikisi de yaya kalıyor bir süre. sonra herkesin kendine yeni bir varış belirlemesi gerekiyor. ortada kalmamak için. varıştan kastım yeni bir insandan çok yeni bir düzen.
her iki tarafın sorumluluğunu bilmesi sayesinde, varsa çocuk da bu durumdan olumsuz etkilenmiyor.
sorumluluk almak, anne olduğunu baba olduğunu unutmamak gerekiyor.
eşten boşanılıyor çocuktan değil.
yetişkin olanın, kendininde dahil sorumluluğunu alabilenin, pekala üstesinden gelebileceği, hatta oradan daha da dolu çıkabileceği, her evlinin başına gelebilecek, dünyalık bir durum.
olduğu kadar olmadığı kader bir hal.

öyle düşünülür.
ama iki tarafta da artık bittiyse,
gayet medenice işleyebilir süreç.*

bu coğrafya da evlilik de diğer çoğu şey gibi kutsallaştırıldığından, gözlemlenebilir bir gerçektir...

insanımızın iletişim problemi var... bu problem de sanıldığı üzere sadece iletişememekten değil, yanlış iletişmekten de kaynaklıdır. birbirini tanımıyor insanlar, tanımaya çalışmıyor. aksi gibi tanıtmaya da çalışmıyor yahut kendini beğendirme endişesi ile yanlış tanıtıyor. e hal böyle olunca, yalancının mumu da yatsı ezanından önce söndüğünden; ''çok değiştin sen'' e bağlanıyor muhabbet... halbu ki değişen bir şey yok.. ilk başta değişikti, asıl şimdi kendisi...

tabii dünyanın sonu değildir... evlilik yani..
bu yüzden boşanmak da dünyanın sonu değildir... iş ki işler çirkinleşmesin...

çünkü bir aile faciasıdır. bunda şaşırılacak bir şey yok. dünyanın her yerinde evlilikler iyidir boşanmalar kötüdür ve olanlar hep çocuklara olur. aile her şeyden evvel çocuk için vardır. onun huzuru mutluluğu ve topluma kazandırılabilmesi için önemlidir. boşanma durumlarında ise siz ne kadar medeniyiz falan filan deseniz de o çocuk mutlaka etkilenir. ve evet onun için bir faciadır.

boşanmamanın daha büyük aile facialarına sebebiyet verebilen bir şey olduğunu kabullendiğimiz gün, işte o gün her şey daha parlak ve daha net olacak.

cok saçma bir düşüncedir. sanki dünyanın sonu gibi lanse edilir bizde. anlaşamayabilirsin gayet normal bir durum bu. boşanmak da öyle.

boşanma meselesi ülkenin en büyük tabutlarından biri haline geldiği için ne yazık ki son çıkış olan boşanma sapağından çıkamayan insanların sonu cinnet, en hafif haliyle ise aile içi şiddet oluyor. boşanın gitsin. hayatı birbirinize dar etmenin ne anlamı var. sonsuz bir yaşam vadedilmiyor ki kısıtlı hayatımızı birbirimize dar edelim.

daha sonra deneyimlerimi uzun uzun anlatacağım başlık olmuş.

boşanan bir insan olarak bebeğimle çok mutluyuz ve bunun gerçekten ülkemizde bir aile faicasi olarak düşünülmesi ayrıca hiç umrumuzda değil.
evlenenler kadar boşanmalar da olabilir gayet normal bir durum.

boşanma değil ama boşanmaların bu kadar çok olması facia.

boşanmak bazen aileyi kurtarmaktır ben çoktan dağılmış bir aileye doğdum bizimkiler boşandığın da üç günlükmüşüm ve gerçekten tüm samimiyetimle şunu söyleyebilirim iyiki boşanmışlar
uzagimdayken bile bana bana bu kadar yara açan bir babayla ya aynı evde büyüseydim
çocuklar var elalem ne söyler diye kimseye katlanmayın çocuklarınızı da katlanmak zorunda bırakmayın
bazı ayrılıklar gereklidir

faciadır elbette. yuva yıkılmasını facia olarak görmemek de ayrı bir facia.

çünkü türkiye’de evlenmek ve çocuk yapmak en büyük başarı olarak görülüyor.

arada kalan çocuk için faciadır.

aile faciası değildir. ama çocuk varsa arada dikkatle düşünülmesi gerekir. tabi her aile ortamı bir çocuğa olumlu katkıda bulunmayabiliyor. bu sebeple her durum için farklılık gösteren bir durum boşanmak. sadece mantıkli, kararlı ve sonuçlarına katlanmaya hazır olun.

boşanma olası aile facialarını önler aslında.
bir ailenin dağılması üzücü olabilir ancak facia değildir. olmayan birşeyi zorlamamak gerekir, zorlandığında çocuk için de taraflar için de sonucu gerçek bir facia olabilir.

ülkede medenice ayrılanların sayısı bir elin beş parmağını geçmediğinden olsa gerek. hele hele her ne kadar kendini haklı görürse görsün çocuğunu alet eden, annesine veya babasına düşman etmeye çalışan en büyük kötülüğü evladına yapıyordur.
anne-baba boşanınca çocuktan da boşanan ebeveynler var maalesrf. o da sıkıntı.