büyüdükçe hedeflerin değişmesi

mesela küçükken astronot olmak isterken şimdi ya güzel meslek olsun yeter diyoruz.

insan 16 yaşındayken dünyayı değiştireceğini düşünür. 18 olduğunda düşünceleri sert bir kayaya çarpar.20 yaşına geldiğinde hiçbir şey değiştiremeyeceğini anlar. 25 yaşına geldiğinde ise dünyanın onu değiştirdiğini fark eder ve insan 25 yaşında ölür,75 yaşında gömülür.
-tarkovski

çoğu zaman doğru olan önermedir.

büyüdükçe hedeflerin küçülmesi durumudur.

çünkü,hiç birşey hayallerimizdeki gibi değilmiş.

valla değişseler iyi de benimkiler yok oluyorlar.

para olarak değişmektedir, daha çok para, daha fazlası.
en fazlası.

(bkz: hayatta bir hedefinin olmaması)

erkekler için: yaşlılıkta, işerken hedef değişmese de çiş menzili kısaldığından konumunuzun değiştiği söylenir; ileri yaşlılıkta ise klozete değilmek durumunda kalınabildiği rivayet edilir.

insanın sınırlarını öğrenmeye başlamasıyla ilgili bir süreçtir. yatişkinlik sürecinde kişi kaynak farkındalığı çerçevesinde daha gerçekçi hedefler koymaya başlamaktadır. her gün biraz daha değişip evriliyoruz bunun farkındalığı anda hissedilmese de. herakletios‘un da dediği gibi “aynı suda iki defa yıkanılmaz” değişim kaçınılmazdır. doğal olarak biz değiştiğimiz gibi düşüncelerimiz de hayallerimiz de hedeflerimiz de değişime uğrar.

büyüdükçe hedeflerim yok oluyor.

küçük bir çocukken, babamın gereksiz ve yanlış yönlendirmesiyle "büyüyünce ne olacaksın" diye soran amca ve teyzelere mimar ya da ressam derdim.
yahu ne ilgisi var, çubuk adam çizerken çubuğu düz çizemiyorum.
matematikle aram bir defa iyi oldu. hobi olarak bir bölüm okuyayım dedim açıköğretimde aa getirmiştim. nasıl yaptım, nasıl becerdim bilmiyorum. sanırım var olan tüm iq derecemi orada kullandım.
heh hedefler diyorduk.
hedefim olmadan bir yirmi sene geçirdim. hayaller hedeflerle bir tutulmaz ki.
hayallerimi sorsanız sabaha kadar gülersiniz.
ben de sizi güldürmeyi çok isterdim ama kendime değil.

şartların değişmesiyle alakalıdır, bilhassa da gittikçe zorlaşan hayat şartlarının. öncelikler de değişiyor dolayısıyla hedefler de değişiyor.

görecelidir. gerek kişinin hayat tasavvuruna, tahayyülüne, hayatı karşılamasına gerekse hayat şartlarının özellikle global bir dünyadayken sunduklarına göre.

gelişim zihniyetli bir bireyseniz dünyanın sundukları önemli olmakla birlikte asıl önemli olan sizsiniz. kendinizsiniz. hani klasik kalıp vardır ya ağıza sakız gibi yapışmış, söylenir "yedisinde neyse yetmişinde de odur" işte bu kalıp bu zihniyetle parçalanır. çünkü "her şey değişip akmada" kendimi nasıl geliştirebilirim, neler öğrenebilirim, nasıl değer katabailirim kendime... fırsatlar, olanaklar, sürekli bir açlık, doymamazlık..

dünyanın görece edilgen bireyin görece daha etken olduğu zihniyet budur.

sabit zihniyetli insanlar da aksine etkilenendir. yukarıdaki özelliklerin olumsuzlamasıdır.

hedeflerin değişmesi de bu anlamda önemli.
etken olan birey için hedef kendisidir. kendini tanıdıkça ki bu yaşamının, yaşamanın her anında onun için önemlidir. değişir, değişim önemlidir.

sabit zihniyetli insanlar mı? etrafınıza baktığınız zaman her yerdeler. etkilenen, statikliği devam ettiren, bir şeylerin taşıyıcısı olan değiştiricisi, dönüştürücüsü olmayan insanlar.

şuraya da bir yazı bırakayım:
dusunbil.com/yasamimizi-sek...

ben oyuncu olmak istemiştim küçükken.
çünkü olmak istediğim her şeyi olabilirdim dansöz, manken, psikolog, atlet..
fakat sonra yazılara kitaplara çok gömüldüm ve yazar olmayı seçtim.
madem olamayacağım dedim bari olma ihtimalleri ve imkanlarını yazarım gibisinden.
hayal dünyamda olur yazarım ne vardı ki?

şartlar çok değişti ülke değişti dünya değişti. şimdi sadece kendimi bulmak, kendimle baş başa kalabilmek istiyorum.

eskiden uçacak kaçacak dünyaya adalet getirecektim. şimdi kalkıp patates kızartsam keşke diyorum.

ne güzel işte hırslanmaya sebebiyet verir.

büyüdükçe değil, yapamayacağını anladıkça.

başlık biraz sıkıntılı büyümekten kastı yaş almak mı ,ekonomik olarak büyümek mi, fikri anlamda mı büyümek? hepsinin cevapları değişkenlik gösterir. yaş aldıkça hedeflerin değişir belki de birçok hedefine zaten ulaştın. ekonomik olarak büyüdükçe de hedeflerin değişir. fakirken karnım doysun yeter derken zengin olduğunda kruvasan yemek için paris'e mi gitsem diye düşünebilirsin. böyle uzar gider. o yüzden ben yoruldum siz de yorulmayın.