büyüdükçe hedeflerin değişmesi

en büyük etkeni aile ve akademik başarısızlık. ailesel mevzulardan dolayı olması en kötüsü çünkü mecburiyetlere dayalı bir şey. diğerine hal çare hep var.

hiçbir hedefim değişmedi. biraz daha gelişti diyebilirim ama değişmedi. sağlam adımlarla yürüyorum hepsine.

bir realite ama tam olarak değil, en azından benim hikayem öyle olmadı.

değişmesi derken, evet değişti mi? değişti ama bu yine de iyimser bir ifade.

insan büyükdükçe hedefleri küçülüyor yani istemesekte yol bizi bu tarafa sürüklüyor. ne hayallerim vardı, sanki ben hedeflediğim yıllara yaklaştıkça hayaller benden uzaklaştı.

artık bazı hayallerime ne yapsam ulaşamayacağımın farkına vardım o yüzden ulaşabileceğim hayaller kuruyorum gerçi ona da hayal diyemeyiz ama avunuyoruz işte.

aslında çok uçuk hayallerde değildi yani nasıl anlatayım vizyonum bile fakir hayal kurarken bile hep bir tarafı gerçekçi olsun diyerek kurulmuş hayallerdi.

ha gercekleşmedi diye çok mu kötü durumum? evet dersem nankörlük olur çünkü kimseye muhtaç değilim. bu günümüz şartlarında çok mühim bir şeydir hatta birilerinin hayalini kurduğu şeylerden birisi bile olabilir.

o yüzden isyan yok, belki biraz ümitsiz bir entry oldu ama umutsuz da değilim. belki döner suyun yönü filmin sonuna bakıcaz artık.

insan sürekli değişen bir varlık olduğu için normal olan durumdur. olasılıklar her saniye değişmektedir, hedefler büyür küçülür ve değişime ayak uydurur.