çalışma hayatının öğrettikleri

bir iş yerinde ' biz bir aileyiz ' lafı çok geçiyorsa orada büyük s....ş var demektir. eğer bu işe gerçekten ihtiyacınız varsa, ücretsiz fazla mesailer, angarya işler, geç yatan maaşlar, keyfi kararlar gibi pekçok saçmalığa kendinizi mental olarak hazırlayın ve ilk fırsatta sizi daha az sömürecek bir yere kapağı atmaya bakın. sömürü sabit, azı var çoğu var o ayrı.

patronun yaptığı esprilere gül!
komik olmasa da olur.

çöp bile atıyorsan bağıra bağıra kendini reklam et ki kıymetin olsun fazla iş kilitleyemesinler.

insanları tanımak.
çalıştığın işe göre iyi bir işe sahip olmak için iyi bir bölüm okumak.
türkiyedeki berbat çalışma şartları.

ilk öğrettiği şey çalışmamam lazım fikri

yeteri kadar oderseniz bir insani kole gibi satin alabiliyosunuz

24 saat ayakta dikilebiliyorum. gerçekten çok müthiş bir özellik. metrobüste ve otobüste acayip işime yarıyor. malum iki senedir götüm metrobüste koltuk yüzü görmedi.

bir işe girmeye çalışmak, çalışma hayatı sayılıyor mu?

kimsenin umrunda değilsin ve olmayacaksın da kendin olman gerek ve kendi ayakların üzerinde durman gerek öncelikli nacizane öğretisi budur sonraki öğretileri ise herkesle anlaşmak zorunda kalmak ve insan sarrafı olmaya başlamaktır

° çok konuşma.
° en çok emek veren sömürülmeye mahkumdur.
° kimse seni düşünmez.

iyi çalışmanın ödülü daha çok çalışmaktır.

40 dakikada yapılacak işi 20 dakikada yapmayın. hem geriye kalan sürede başka iş yüklerler hem de emeğinizin değeri olmaz.

çok çalışıp kendinizi yıpratmayın, çok çalısır görünmeniz ve pr yapmanız yeterli. çok iş halletmeniz sizi çalışkan değil, herkesin üzerinize binmesi için hedef yapar.
yok ben çalışkanım herşeyi yaparım diyorsanızda, yaptıklarınızı çaycıdan çorbacıya patrondan müşteriye herkese belli edin ki sonra kimse üstüne konmasın.

senin bir hayatın yok beni çıldırtmak mı istiyorsun senin bi hayatın yok

bir işi bildiğini asla belli etmemek. hep sana kitleniyor sonra.

ve insanların yalakalık sınırlarına şahit olmak.

en güzel iş çalışmadığın.

insanı hayat boyunca törpüleyecek ve sivri uçlarını istese de istemese de yuvarlatacak olan hayat idame yöntemidir. özellikle büyük şehirlerde yaşayan ve sabahlardan akşamlara kadar çalışan olarak hayatlarını idame ettiren insanlar ast üst ilişkileri, müşteri ilişkileri, şirket içi ilişkiler derken okullarda öğrendiklerinin yüzlerce katı bilgiyi ve ilişkiyi 5-10 sene içerisinde öğrenip hayatlarına devam etmektedirler.

bu bağlamda yapılan işin içeriğinden ziyade sabah 7.30'da ofiste olabilmek için mecburen kalkıp uyanıp işe gitmeyi öğretmekten tutun da işlerin ilerlemesi için gidilmeyecek en saçma ülkelere iş ziyaretleri dahi yapmayı öğretebiliyor. o bakımdan her geçen gün yeni bir keşif..

liyakat yok , özellikle de kamuda yok. kazanılmış haklarını elinden bir anda alıp uğraştırarak geri veriyorlar. asla amirlerine haklıyken boyun eğme , mobbinge susma yık ortalığı. ağlamayan çocuğa meme vermiyorlar. kısaca susup işine bakmak asla yeterli değil . çünkü amirler için susanlar kolay lokma onların üzerine yürüyorlar .

§ senden nasıl faydalanılıyorsa sen de faydalanmakta bir sakınca görme. kendini geliştirmek için sor, öğren ve kendine ekle. biraz aptala bile yatabilirsin. bu diğerlerini memnun eder. çünkü aptal onlardan alttadır ve öğretecek değil öğrenendir, neyse.
§ çalışma arkadaşları çoğu zaman kuyu kazandır özellikle sen onlardan daha üstteysen veya patron seni önlerinde övüyorsa. (bu kadar hasetçi olmak zorunda mısınız cidden?)
§ patron seni sevse bile hakkını verme olayına girince ortada sevgi ve övme kalmaz. para her zaman doğru düzgün çalışandan önce gelir. bu yüzden kendi çizgini hiç bozma. işini layığıyla yerine getirsen yeter. kimsenin gözünü boyamak zorunda değilsin. zaten buna gerek duyuyorsan işini doğru düzgün yapamıyorsundur?..
§ müşterileri çokça dinle ama az konuş. patron, maaşın ve iş yeri hakkında sorulardan kaçın. ya üstü kapalı cevapla ya da konuyu değiştir...

ne olursa olsun oradaki herkesle aranda çıkar ilişkisi var. bunu aklından hiç çıkarma.

herkese hak ettiği gibi davranan biri olmak. iyi insan olmayı denedim çok üzüldüm, kötü insan olmayı denedim bu sefer de çok üzdüm. sonra dedim yok bu böyle olmaz başka bir yol dene sen. o yolu da denedim ve henüz yanılmadım çok şükür.