çanakkale savaşı

çanakkale geçilmez, sözünü tüm dünyaya kabul ettirdiğimiz zaferle sonuçlanmış; kara ve deniz savaşlarıdır.
mermilerin havada çarpıştığı, hatta çanakkale tabyalarında da bu hatıranın sergilendiği savaşta, şehit değil kayıp sayısı iki yüz elli bin civarındadır. savaşta kayıp ise şehit, asker kaçağı, esir ve kayıp kişileri de kapsamaktadır.
çanakkale'de annemin dedesi şehit olmuş, babamın dedesi ise esir düşüp 7 yıl boyunca ingiliz esaretinde kalmış olduğu için benim için anlamı da çok farklıdır.

birinci dünya savaşı başlayınca ingiliz'ler, güney afrika'da zorunlu yada gönüllü asker toplamışlar.
osmanlı devleti tarafından, güney afrika'ya gönderilen islam alimi ebubekir efendi'nin, ingiliz eşinden olan torunları ise, türkiye'ye gelip gönüllü olmuşlardır.
fuat ataullah, çanakkale savaşı'nda savaşmıştır.
abisi ebubekir rüştü atala ise, ırak'ta kut'ül amare savaşı'nda savaşmıştır.

bu adresten izlenilebilecek bir çizgi film vardır. çocuklarınıza,yaşı küçük tanıdıklarınıza izletmeniz önerilir

bir milletin ruhunun tekrar canlandığı,yedi düvele kafa tutulan, türk'ü,lazı, çerkesi, kürdü vb. tek bir beden olunan savaş. maneviyatın galibiyeti.

mustafa kemal'in önderliğinde işgalci devletlere karşı büyük mücadele verdiğimiz ve sonucunda kazandığımız dünya tarihinde milyonda bir ihtimal olan havada mermi çarpışması olayının defalarca yaşandığı birinci dünya savaşındaki savunma cephemizdir.

çanakkaleyi alırız ve çayımızı istanbulda içeriz, diyen düşmanların alamadığı savaştır. türk milleti her zaman galiptir.

bir çok açıdan çarpıtılan muharebelerden biridir. ayrıca (bkz: çanakkale savaşında mazlumduk safsatası).

türk'ün zaferi.

biz 102.000 civarı şehit verdik. müttefikler 51.000 kadar ölü ve kayıp verdi.

iki tarafında yaralı, kayıp ve hastalarının toplamı 1 milyonu biraz geçkindir.

çok çetin bir mücadeleye sahne olsa da savaşlardaki başarılarımızdan ötürü düşmanlara taviz vermeyip kazanmasını bildik.

mehmet niyazi öztürk
çanakkale mahşeri
https://www.kitapyurdu.com/kitap/canakkale-mahseri/28563.html

çanakkale zaferi'nin 108. yılı.

(bkz: https://www.trthaber.com/ha...)
(bkz: https://www.haberturk.com/k...)

cephe komutanı alman general liman von sanders'tir. savaş sonunda başkent istanbul 5 yıl işgal altında kalmıştır. öyle büyük bir zaferdir.

yemen'de yandık,
sarıkamış da donduk
çanakkale de öldük.

13 ocakta amirallik birinci lordluğuna şubat ayında hemde bir ayda, istanbul'u hedef tutmak üzere gelibolu yarımadasını ele geçirmek görevi verilmişti. bu karar tuhaf bir karardı, boğazı zorlamak belki ama yarımadayı ele geçirmek donanmanın başarabileceği bir iş değildi.

bu yazılan, zaferi küçümsemiş. kendince. savaşın sonunda istanbul'un işgal edilmesi, hem müttefiklerimizin genel durumu, hem de diğer birçok cephede geri çekilme / yenilgi durumunda olmamızla ilgilidir.

çanakkale savaşı'nı küçümseyenlerin asıl derdi mustafa kemal atatürk ile. atatürk'ün kazandığı zaferleri hafifseme, hatta yok sayma çabası yeni değil. çanakkale'de kazanılan zafer, atatürk'e anafartalar kahramanı ünvanını kazandırmış ve kurtuluş savaşı sırasında halkın o'nun etrafında toplanmasına olanak sağlamıştır.

çanakkale zaferi, hem 20. yüzyılın başlarında artık sönmeye başlamış türklere zafer ümidi aşılamış, hem de rus çarlığı'na müttefiklerin yardım göndermesine engel olarak sscb'nin kurulmasına yardımcı olarak, daha sonra, yani kurtuluş savaşı'nda lenin'in (türklerin sosyalist bir düzen kurmayacağını bilmesine rağmen) genç türk hükümetine yardımcı olmasını sağlamıştır.

çanakkale savaşı, tek başına dünya tarihinin akışını değiştiren bir zaferle sonuçlandı. emperyalizmin türkiye'yi yutmasına engel olduğu gibi, başta hindistan olmak üzere sömürülen pek çok ülkenin bağımsızlık savaşına ilham vermiştir.

hakkındaki yanlış anlaşılmaların bir nedeni de isminden gelmektedir* diye düşünmekteyim. daha doğrusu biz her şeye savaş diyoruz ama savaş aslında başka şey.
mesela birinci dünya savaşına harp denir
çanakkale savaşına çanakkale (gelibolu) cephesi denir.
anafartalar, arıburnu birer çıkartma, conkbayırı bir muharebedir.

ben de şimdi bazı terimleri teknik olarak sallamak durumunda kalıyorum ama kategorize etmeye çalışıyorum anlamışınızdır. anafartalar savaşı diye yazan var cephesi yazan var muharebe yazan var vs.

çanakkale savaşı diyince insanların aklında tek bir yerde iki ordu karşılıklı toplanmış birbirine ateş etmişler diye sanılıyor. böyle bakınca diyorlar ki yok canım orada atatürk yoktu atatürk sadece bir subaydı onun üstünde kumandanlar vardı. bir subay mı kazandı o zaferi diyorlar mesela.

işte şöyle tüm bir okuduğunuz zaman cepheyi, neden önemli olduğunu anlarsınız. çok kritik savunmalarda kendine bağlı tümenle inanılmaz büyük işler yapmıştır, zaten bu esnada terfisini ve kendine bağlı asker sayısını da arttırmıştır. işte zafer kazanınca eşek gibi verirler sana o almanlar, o kadar askeri emrine.

aynısı mesela kurtuluş savaşı için de geçerli. bi dene adam varmış, eee, herkes peşinden koşmuş.

yok abi öyle bir şey. fırsatını bulsa indirip idam edecek adamlar var o mecliste. ama bir bok yapamıyorlar, muhalefeti de çoğu zaman arkadaşlarına ediyorlar, bazen direkt kendine ediyorlar. neden? çünkü abi sen sarıklı da olsan fesli de olsan eşek gibi yetkiyi mustafa kemal’e vereceksin çünkü o yönetebilir, o söz geçirir, o hukuk bilir, düşmanı o tanır, diplomatik resti o çeker. sen olsan bilip bilmeden bir iş yaparsın, uluslar arası hukuka uygun mudur, düşman bundan faydalanır mı, stratejik mi bilip bilmeden, boku yersin millet de senin yüzünden cezasını çeker.

konu nereden nereye geldi yine yaa. yani tarih 1923’ten sonra onu kahraman olarak yazmaya başlamadı, sonradan uydurulmadı bunlar. birinci mecliste de çok büyük işler yaptı, büyük mücadeleler verdi. dünya harbinde de önemli görevler edindi ve başarıyla gerçekleştirdi.

hakkaten adam mustafa kemal’in orada öylemesine durduğunu tek işinin emir almak olduğunu zannediyor ya. sonra da sırf orada görev aldı diye tarihte sonradan kahraman diye yutturulduğunu zannediyor. olacak iş değil.