çekim yasası

bir kişisel gelişim kitabı var elimde. yazarı lynn grabhorn, adı çekim yasası aman ne mutluyum.
normalde tahammül edemiyorum bu türe. ama şu an belki çok acayip şeyler yaparım, belli olmaz belki de uçarım, ben ben mesala hissiyatıyla kitabı elime almış bulunmaktayım. 40 sayfa gittim daha da zorlayacağım amacım ne bilmiyorum? şu an ihtiyacım olan şey inanmayı istemek olabilir. bu kitapta tam 40 sayfa boyunca pozitif düşün, düşünmekle kalma, inan, hayal et, hayal ettiğindeki o mutluluğu yaşa diyor. stres olduğumuzda negatif titreşim gönderiyormuşuz. benim üşümem ondan geliyor demek ki. çok sulandırmak istemem ama titreşimlerimize söz geçiremediğimiz yerler oluyor. o sırada dur ben seni daha güzel titreteyim diyemiyorsun.

duygusal olarak yoğunlaştığın şeyi elde ediyorsun. ben yoğunlaştım ama elde edemedim diyenlerle dolu etraf. o zaman tam anlamıyla yapamayışın, bunu da mı eksik yaptım hüznü çöküyor. çekim yasası diyor ki, hayır çökertme, yapma! bir çökersen domino taşı gibi seri çökersin de kurtaramayiz seni.

peki..
şimdi biraz gerçekçi olalım. gerçek gerçektir..

peki..
bir insan çok istediği şeyi yaparmış. 'o kırmızı araba benim olacak' yat kalk kırmızı arabayı düşün. ve araba o benimm.... mutlu sonlara bayılırım. ama ben bu çekim yasasını pek çekemedim.

evren sakın yanlış anlama beni.
pozitif pozitif pozitif.... tamam mı??*

olumlu veya olumsuz düşüncelerin bir kişinin yaşamına olumlu veya olumsuz geri dönüşler getireceğini savunan yasa.

bir yasa. var derler ama ya.

aynı türk telekom gibiyim. ne kadar söylersem söyleyeyim yine olmuyor yine çekemiyorum kendime bir şeyleri..

çeken yerde durmayıp, daha iyi çekenin peşinde gezerseniz öyle olur tabi!*