21.
2005 yapımı çocuk/fantastik türündeki filmin yönetmenliğini ise tim burton yapmıştır.
filmi bir çok kez izledim ve johnny depp'e hayran olmamak elde değil. zaten çok iyi bir oyuncu ama bazen insana öyle bir karakter izletiyor ki gerçekten o karakter varmış hissine kapılmadan edemiyor insan.
bir çikolata fabrikanın sahibi olan ve çikolataları çok sevilen adamın fabrikasını vereceği kişiyi kendince seçme yöntemini izliyoruz filmde ve aslında küçük kahramanımız ile tanışması onun içinde çok değerli bir ders olur. bu adam sattığı çikolataların içine altın biletler koyar ve bu biletlere sahip olanların fabrikada inanılmaz bir gün geçireceğini söyler. biletler tek tek ortaya çıkarken asıl kahramanımızın bileti bulmak için verdiği mücadele inanılmaz ve aynı zamanda biraz masalsıdır. bileti bulduktan sonra hayranlık duyduğu adam ile tanışmak ise onun için masalsıdır ama yine de filmin sonuna doğru geldiğimizde kahramanının kendisinden istediği şeyi yapmaz ve değerlerine ne kadar bağlı olduğunu gösterir. tabii film yine güzel biter o da ayrı konu çünkü fabrikanın sahibi dişçi olan babasına rağmen çikolata fabrikası kurmuş ve çok zengin olmuştur ama babasını uzun zamandır görmüyordur. küçük kahramanımız ise onun babası ile olan ilişkisinin tamiri için oradadır.
anlamlı ve aynı zamanda çok güzel bir filmdir. her ne kadar çok eski bir film gibi gözükse de o kadar eskide değildir. iyi seyirler.
filmi bir çok kez izledim ve johnny depp'e hayran olmamak elde değil. zaten çok iyi bir oyuncu ama bazen insana öyle bir karakter izletiyor ki gerçekten o karakter varmış hissine kapılmadan edemiyor insan.
bir çikolata fabrikanın sahibi olan ve çikolataları çok sevilen adamın fabrikasını vereceği kişiyi kendince seçme yöntemini izliyoruz filmde ve aslında küçük kahramanımız ile tanışması onun içinde çok değerli bir ders olur. bu adam sattığı çikolataların içine altın biletler koyar ve bu biletlere sahip olanların fabrikada inanılmaz bir gün geçireceğini söyler. biletler tek tek ortaya çıkarken asıl kahramanımızın bileti bulmak için verdiği mücadele inanılmaz ve aynı zamanda biraz masalsıdır. bileti bulduktan sonra hayranlık duyduğu adam ile tanışmak ise onun için masalsıdır ama yine de filmin sonuna doğru geldiğimizde kahramanının kendisinden istediği şeyi yapmaz ve değerlerine ne kadar bağlı olduğunu gösterir. tabii film yine güzel biter o da ayrı konu çünkü fabrikanın sahibi dişçi olan babasına rağmen çikolata fabrikası kurmuş ve çok zengin olmuştur ama babasını uzun zamandır görmüyordur. küçük kahramanımız ise onun babası ile olan ilişkisinin tamiri için oradadır.
devamını gör...
22.
en sevdiğim filmlerden biridir. defalarca izledim. ilkinde kendim için, sonrakileri de "teyzeyim ben ana yarısıyım" diye yeğenlerimi bahane ederek haha.
zaten bir yerlerde tim burton ve johnny depp adları birlikte geçiyorsa, o işi benim beğenmeme ihtimalim yoktur. tim burton'un tarzına, johnny depp'in oyunculuğuna* ba yı lı yo rum...
evet, film 2005 yılında bir çocuk masalından uyarlama olarak, rengarenk ve fantastik bir çocuk filmi gibi karşımıza çıkmasına rağmen, tim burton dokunuşuyla yetişkinler için de derin semboller ve toplumsal eleştiri gösterisine dönüşüyor.
mesela willy wonka'nın altın bilet yarışması, kapitalist sistemin fırsat eşitliği illüzyonuna bir gondermedir. her çocuğun kazanma şansı eşit görünse de bazılarının şansı daha fazladır. ayrıca her çocuk bir günahı temsil eder. umpa lumpa'lar uzak diyarlardan getirilmiş ucuz ve sömürü altındaki iscilerdir; sorgulamadan çalışırlar. (bkz: modern kölelik).
yine tim burton'un karakterlerinde sık sık rastladığımız dışlanmışlık, yalnızlık, sevgisizlik ve aile travması taşıyan ama aslında kendince nitelikleri olan karakter örgüsüne tekkrar rastlarız willy wonka ile. willy wonka, dışarıdan eksantrik, neşeli ve uçuk görünse de içinde derin travmalara sahiptir. babasının şeker ve diş konusunda yaptığı aşırı baskılar, onun çikolata fabrikası ve izole yaşamının motivasyonudur. bu yerde kendi kuralları vardır sadece ve kudret onundur. bu fabrika, onun babasının kurallarına duyduğu nefretin sembolüdür.
charlie, klasik olarak fakir ama erdemli figürdür. ailesine bağlı, mütevazı duruşu onu diğer çocuklardan ayırmaya yetse de, tim burton'un diğer çocukları daha absürt işleyerek karikatürize etmesine engel değildir *.
charlie, wonka'yi değiştirmek için sadece fabrikasına değil, onun duygusal dünyasına da girmiştir.
klasik masallardaki gibi "iyi olan kazanır" mesajının yanında; tüketim çılgınlığı, sınıf ayrımı ve bireysel ahlak elestirileri de barındırır.
ayrıca, tim burton'un gotik dokunuşları bu filmde de kendine yer bulmuştur. aşırı steril ortam, rengarenk şelaleler, parlak mekanlar bir noktada rahatsız edicidir ve "güzel olan her zaman iyi değildir" mesajı da verir.
özetle, hem çocuklar için fantastik bir macera hem de yetişkinler için toplumsal ayna olabilecek çift katmanlı bir filmdir...
bir daha izleyeceğimdir ayrıca.
"willy wonka" eski league of legends nickimdi... onu da tekrar alacağım. vuyucam kiybaci...
gaza geldim.
gidiyorum.
zaten bir yerlerde tim burton ve johnny depp adları birlikte geçiyorsa, o işi benim beğenmeme ihtimalim yoktur. tim burton'un tarzına, johnny depp'in oyunculuğuna* ba yı lı yo rum...
evet, film 2005 yılında bir çocuk masalından uyarlama olarak, rengarenk ve fantastik bir çocuk filmi gibi karşımıza çıkmasına rağmen, tim burton dokunuşuyla yetişkinler için de derin semboller ve toplumsal eleştiri gösterisine dönüşüyor.
mesela willy wonka'nın altın bilet yarışması, kapitalist sistemin fırsat eşitliği illüzyonuna bir gondermedir. her çocuğun kazanma şansı eşit görünse de bazılarının şansı daha fazladır. ayrıca her çocuk bir günahı temsil eder. umpa lumpa'lar uzak diyarlardan getirilmiş ucuz ve sömürü altındaki iscilerdir; sorgulamadan çalışırlar. (bkz: modern kölelik).
yine tim burton'un karakterlerinde sık sık rastladığımız dışlanmışlık, yalnızlık, sevgisizlik ve aile travması taşıyan ama aslında kendince nitelikleri olan karakter örgüsüne tekkrar rastlarız willy wonka ile. willy wonka, dışarıdan eksantrik, neşeli ve uçuk görünse de içinde derin travmalara sahiptir. babasının şeker ve diş konusunda yaptığı aşırı baskılar, onun çikolata fabrikası ve izole yaşamının motivasyonudur. bu yerde kendi kuralları vardır sadece ve kudret onundur. bu fabrika, onun babasının kurallarına duyduğu nefretin sembolüdür.
charlie, klasik olarak fakir ama erdemli figürdür. ailesine bağlı, mütevazı duruşu onu diğer çocuklardan ayırmaya yetse de, tim burton'un diğer çocukları daha absürt işleyerek karikatürize etmesine engel değildir *.
charlie, wonka'yi değiştirmek için sadece fabrikasına değil, onun duygusal dünyasına da girmiştir.
klasik masallardaki gibi "iyi olan kazanır" mesajının yanında; tüketim çılgınlığı, sınıf ayrımı ve bireysel ahlak elestirileri de barındırır.
ayrıca, tim burton'un gotik dokunuşları bu filmde de kendine yer bulmuştur. aşırı steril ortam, rengarenk şelaleler, parlak mekanlar bir noktada rahatsız edicidir ve "güzel olan her zaman iyi değildir" mesajı da verir.
özetle, hem çocuklar için fantastik bir macera hem de yetişkinler için toplumsal ayna olabilecek çift katmanlı bir filmdir...
bir daha izleyeceğimdir ayrıca.
"willy wonka" eski league of legends nickimdi... onu da tekrar alacağım. vuyucam kiybaci...
gaza geldim.
gidiyorum.
devamını gör...