çocuk işçiliği

her ne kadar göz önünde bulunmasa da, günümüzde, en çok da sanayi kesiminde, çocuk işçi sayısı sandığımızdan çok çok daha fazladır. şahitlik ettiğim için konuşuyorum, usta-çırak ilişkisi altında henüz ilkokul çağındaki çocuklara uygulanan şiddet ve psikolojik baskının ise haddi hesabı yok. büyüklerimiz bunu eğitim olarak düşünebilir elbette lakin çağımızın gereği olarak en azından bulu çağına erişmemiş çocukların eğitim adı altında bu eziyeti yaşamalarına göz yummak ne kadar doğru?

eğer çocuk rızasız bir şekilde çalıştırılıyor ve köle niyetine kullanılıyor ise büyük bir suçtur. cezası da vardır. fakat bazen kendi isteğiyle ilgili duyduğu bir mesleğe çocuk yaşta başlaması bence bir çocuğun gelişimine katkı sağlayabilir. mesela marangozluğa ilgi duyuyor ise ve istiyorsa mesleği erkenden öğrenmesine zanlımca bir beis yok.

3. dünya ülkelerinin vazgeçilmezi.
tıpkı bizde de olsuğu gibi yıllardır.
(bkz: çocuklar çalıştırılmasın)

yeni gelen hükümet umarım bu konuyla ilgilenir. yıllardır kanayan yaralarımızdan biridir.

türkiye’nin doğusu ile batısı arasında gelişmişlik düzeyi farkı olduğu için kırdan kente ve doğudan batıya doğru iç göç var.

genel olarak eğitim düzeyi düşük ebeveynlerin doğum kontrolü konusunda bilgisiz olması veya dini nedenlerle çok fazla çocuk sahibi olmasıyla bu çocukları okula göndermek için maddi durumları el vermediğinde veya okumaya gerek yok erken yaşta çalışmaya başlasın eline ekmeğini alsın 15 -17 yaşına gelince de ailesini kursun mantığıyla sokağa çalışmaya gönderme durumu ortaya çıkıyor.

diğer yandan üvey anne babası olup evde şiddet taciz ya da en hafifinden ihmal gören çocuk evden kaçıp sokağa düştüğünde hayatını sürdürmek için çalışmak zorunda kalıyor.

çalışma kavramını legal ve illegal işlerin tümünü kapsayacak şekilde kullanıyorum.

son olarak 2011 den sonra ülkeye giren ve doğurganlık oranı 5.2 çocuk olan yabancıların burada dünyaya getirip sosyal yapıya tutunamayan 100.000 lerle ifade edilen çocuğun durumu var.