çocukken ansiklopedi okumak

ilk göz ağrım görsel genel kültür ansiklopedisi. seksenli yılların yayınıydı. ondan sonraki ansiklopedi maceramız doksanlı yıllarda kuponla ansiklopedi furyasına girmekle devam etti ve bu furyayla son buldu.

okuma yazma bilmezken ana britanicalara bakar dururdum.şu anda araştırmayı seven biriysem sebebi budur.

çocukken yapmaktan en hoşlandığım aktivitedir. her türlü ansiklopediyi karıştırmak o kadar zevkliydi ki. şu anki çocukların bunu yaşayamaması çok üzücü.

bayılarak yaptığım aktivite idi. salonda vitrinin ansiklopedilere ayrılan bir bölümü vardı şu an gözümün önüne geldi. ah çocukluk. *

bir gün karınca yiyen kurbağa diye bir parça okumuştuk sokata bulduğumuz ansiklopedide. sonra hep beraber kurbağayı bulup öldürmeye gitmiştik en büyüğümüz 9 yaşındaydı sanırım. karınca öldürmek günah diye biz de onu öldürecektik. sopaları falan aldık yürüdük boklu derenin oraya ilk defa evden 800 metre civarında uzaklaşmıştık. sonra ölü bir kurbağa gördük. bu zaten ölmüş deyip döndük.

bizim çocukluğumuzda internet falan bu kadar yaygın değildi tabi. ansiklopedi okumak en eglenceli etkinliklerden biri gelirdi bana .e bende öğrenmeyi seven biriydim hep. açardım ansiklopediyi ama öncelikle ülkeler hakkında bilgi verilen kısımları okurdum. daha o yaşta hatırlıyorum ülkelerin bayraklarını,nerede olduklarını, dilini dinini öğrenmiştim. okudukça sanki onları gezmiş gibi oluyordum.

ilkokuldayken kütüphaneye girer, okurduk.allah affetsin çıplak resimlere de bakardık.

çocuklukta yapılan ilgi çekici eylem.

kırmızı ve siyah ciltli çeşitli ansiklopediler olurdu evde. özellikle on yaşlarında, merak eder açıp okurdum. farklı bir dünya gibi gelirdi. liseye kadar da o ansiklopedilerden yararlandım ödevlerimde vs. sonra internet geldi.

çocukken okuduğum resimli bir ansiklopedi vardı, kapağında siyah arkaplan üzerine ansiklopedinin konusu üzerine resim olurdu. dinazorlar ve big ben ile ilgili olanlar en sevdiklerimdi, açar açar resimlere bakardım.

benim de sevdiğim bir aktivete idi. sonra bir gün evde boyumun ulaşabildiği yerlerdeki ansiklopedilerden sıkıldığımı farkettim. vitrinin üst tarafında annemin arkalara doğru ittiği ansiklopediler var. annem pazara gittiği an televizyonu kapatıp türlü zorluklarla ulaştım onlara. sadece ansiklopedi yokmuş orda. bir sürü irili ufaklı kitap var. içlerinden biri dikkatimi çekti. cep kitabı boyutunda ve üstünde "itiraflar" yazıyor. allah allah dedim. ne itirafı acaba? ansiklopedileri bırakıp indim aşağı. hemen okumaya başladım. kitap seks hikayeleri kitabı çıkmasın mı? bir taraftan suçluluk hissediyorum bir taraftan merakla okuyorum. annemden nasıl saklayacağımı düşünüyorum. derken bu kitap benim başucu kitabım oldu. kimse yok diye yatarken okuyorum. sonra kitap uçtu gitti. kesin annem yok etti. hayır suç benim mi şimdi. siz evli barklı çocuklu insansınız o kitapla ne işiniz olur?
sonra ne mi oldu? bu meşum olayla birlikte kaybettiğim masumiyetimi bulabilmek için tekrar ansiklopedilerime dönmüş bulundum.
faydası olmayacağını bile bile.

ihtiyarlar toplanmış yine. gazeteler kuponla verdiğinden doksanlarda evlere bolca girdi. cilt cilt dizili dururdu karşımızda, illaki alıp bakıyorduk biraz.

büyük larousse' u okumaktan domino taşı olarak kullanmak o yaşta daha mantıklı geliyordu.

şu an kendimi doğru kelimelerle ifade edebiliyor olmamın en temel etkenidir. teşekkürler baba.

meydan larousse ve temel britannica ile içinde olduğum gruptur.

eğitimle ilgili konularda hassastı bizimkiler o zamanların bilgi hazinesi de bunlardı.
maddi imkanları kısıtlı olmasına rağmen eğitim harcamalarından hiç kısmazlardır.

benim için hayat ansiklopedisi ile başlamıştır bu süreç. sonrasında ise dönemin üç büyük gazetesinin ansiklopedilerinin kuponlarını büyük bir titizlikle toplayarak devam ettim.

bunlar sabah gazetesinin meydan larousse’u, milliyet gazetesinin büyük larousse’u ve hurriyet gazetesinin temel britannica ansiklopedileriydi.

içlerinden en çok temel britannica’yı severdim. hem kağıt baskı, kapak kalitesi, renkleri ile ayrı bir albenisi vardı. meydan larousse ise kalitesiz baskı, kapak ve ciltleme ile bile olsa benim ansiklopedi okuma hevesimi kıramadı.

böyle bir anımdır işte.*

(bkz: entry girerken duygulanmak)

en temiz bilgiye ulaşabileceğimiz kaynaklardır hâlâ. internet çöplüğündense bir ansiklopedi karıştırıp kütüphanelerin raflarında aramak, araştırmak bir şeyleri insanı hem mutlu eder hem de kıymetli bilgilere ulaşım sağlar. ne günlerdi "ana britannica" ile ödev yaptığımız zamanlar.

evde gazete kuponu ile alınan anabrittanica ları alfabetik sıraya göre okumak, zevkli bir çocukluk aktivitesiydi.
ama en unutulmazı anatomi atlasınsından çocukların leylekler tarafından getirilmediğini, kadın, erkek genital organları eve doluşan bir sürü meraklı çocuk birlikte öğrenmekti.

anılar anılar...

hürriyet gazetesinin verdiği temel britanica ile dahil olduğum başlık. şaka maka bunlardan araştırma ödevi yapardık. tek tük resimler olurdu. o zaman için instagramın keşfeti gibiydi sayfalar. gerçekten yaşlanmışız. kurucusu olduğum kafasözlük ihtiyar heyetinde bunlara yer verebiliriz.

halen devam ettiğim durumdur. okuyacak kitap bulamadığım zamanlarda yaparım daha çok.

bence iyidir ansiklopedi okumak. hem bilgilenirsin hem de kelime dağarcığın gelişir. bir taşla iki kuş mis.

eskiden internet mi vardı. kupon biriktirir ansiklopedi alırdık cilt cilt. bir ansiklopediyi baştan sona kadar okurdum, içindeki bilgiler resimler çok ilgimi çekerdi.

şimdiki her bilgiyi araştırma huyumu, bilgi birikimimi, kültürümü bu kaynaklara borçluyum.