1.
fiziksel çürümeden ziyade hafızanın zaman aşımına uğraması olarak tanımlanan kavram.
ama düşünüyorum da marcel proust kayıp zamanın izinde adlı eserde der ki, "geçmişi hatırlama gayretimiz nafile, zihnimizin bütün çabaları boşunadır.
geçmiş zihnin hakimiyet alanının, kavrayış gücünün dışında bir yerde, hiç ihtimal vermediğimiz bir nesnenin (bu nesnenin bize yaşatacak duygunun) içinde gizlidir. bu nesneye ölmeden önce rastlayıp rastlayamamamız ise tesadüfe bağlıdır"
asla tamamen unutmak diye bir şey söz konusu olmuyor, sen hatırlamıyor olabilirsin ancak beyin hiçbir şeyi yok etmiyor, sadece hatırlamayı zorlaştırıyor, alzheimer olduğunda bile tamamen unutmak mümkün değil, beynin neyi ne zaman hatırlayacağı asla belli olmuyor.
çürüme teorisi" terimi ilk olarak edward thorndike tarafından 1914 yılında öğrenme psikolojisi (the psychology of learning) adlı kitabında kullanılmıştır.
(bkz: unutma eğrisi)
ama düşünüyorum da marcel proust kayıp zamanın izinde adlı eserde der ki, "geçmişi hatırlama gayretimiz nafile, zihnimizin bütün çabaları boşunadır.
geçmiş zihnin hakimiyet alanının, kavrayış gücünün dışında bir yerde, hiç ihtimal vermediğimiz bir nesnenin (bu nesnenin bize yaşatacak duygunun) içinde gizlidir. bu nesneye ölmeden önce rastlayıp rastlayamamamız ise tesadüfe bağlıdır"
asla tamamen unutmak diye bir şey söz konusu olmuyor, sen hatırlamıyor olabilirsin ancak beyin hiçbir şeyi yok etmiyor, sadece hatırlamayı zorlaştırıyor, alzheimer olduğunda bile tamamen unutmak mümkün değil, beynin neyi ne zaman hatırlayacağı asla belli olmuyor.
çürüme teorisi" terimi ilk olarak edward thorndike tarafından 1914 yılında öğrenme psikolojisi (the psychology of learning) adlı kitabında kullanılmıştır.
(bkz: unutma eğrisi)
devamını gör...