dayak yiyen kadını film izler gibi izleyen insanlar

bunlar bi de şöyle yaparlar, kadına şiddet vardır izlerler siz erkek olarak olaya dahil olursanız sizi ayırmaya çalışır. delikanlılık o zaman başlar.

bu olayda kimseyi suçlayamazsınız. toplumda gereksiz duyar kasma problemi var. belki adam yardım edeni bıçakladı.

dayak yiyen kadına müdahale eden adamın suçlu bulunması haberi ve bazı kadınların "size ne?kocamla arama girmeyin,sizi ilgilendirmez"gibi mazoşist cevapları sonucu insanların duyarsızlaşmaya başladığı topluluktur.

bu kadın ifadesinde şikayetçi değilim kesinlikle hapse girmesini istemiyorum demiş.

kimse sizin süperkahramanınız olmak zorunda değil. düzgün partner seçin ve savunma sanatlarına yazılın. rusyada bi kıza yumruk atsanız o da patlatır bi tane.

dizi/filmler de aynı durumu yaşan insanlar olduğundan çok garipsemediğim olay. önce ulusal kanallarda, sonra siyasette, sonra sporda nefreti normalleştir. ardından “aaa, kadını dövüyorlar. koş lan kadını dövüyorlar; izleyelim” diyeni garipse. olmaması şaşırtıcı olacak durumdur.

daha geçen sokak ortasında dövülen kadın kocasından şikayetçi olmadı. düşünün kadın kendini döven kocasına eyvallah çekiyor. o sırada geçen birisi adama bir şey dese bir şey yapsa adam suçlu olacaktı. maalesef bu tür olaylarda polisi aramak dışında yapabilecek bir şey yok.

-genelden bağımsız- insanların karşılaştıkları tehdit durumlarında, kendilerini savunabilecek unsurların bulunmaması, birliğin vücuda gelmeyeceğini ve bakım / geçim gibi sorumlulukları olduğu düşünceleri ile pasif tepkiler gösterdikleri durumlardır.

aynı olayın mağduru kadının, hem müdahale etmeyen insanlara serzenişte bulunduğu hem de caniyi içerden çıkartmak için elinden geleni yapacağını beyan etmesi durumun ve güzel ülkemin insanlarının kısa özetidir.

kaynak. sabah gazetesi. siz yine de tıklamayın.

zamanında araya girdik karşılık olarak "sanane be salak" cümlesini duyduktan sonra umrumda olmayan olaylardır.

insanlar insanlardan o kadar korkuyor ki artık, üzülerek söylüyorum ben olsam ben de izlerim. çünkü kavgayı ayırmayı bırak ayırmaya çalışsan bile neyle nasıl bir psikopatla karşılaşacağın belli değil. üstelik kadına verilen korku sayesinde kadının sonradan "siz karışmayın eşler arasında böyle şeyler olur" sözleri de iyice çaresiz bırakır. keşke müdahil olunabilse ancak zor, en iyisi böyle şeyler yaşamamayı ummak ve polisi aramak.

görmezden gelmek eylemidir.

herşey bizim için normal görünmeye mi başladı, yada tepki vermekten korkar olduğumuz için tepkisizliği normal görmeyi mi tercih ettik.

(bkz: konya'da dövülen kadını kurtarırken öldürülen vatandaş)

araya girenler ya hapse gidiyor ya morga. ben karışmam. siz de karışmayın. polisi arayın gecenin kartallarını(!) arayın. bizim işimiz değil.

başımdan geçen üç vakayı kısa özet geçeyim.
vaka 1: dolmuşta yüksek sesle güldü diye * yanındaki kadını dövercesine tartaklayan adamı uyardığım zaman, kadının *bana karşı adamı savunması.
vaka 2: alışveriş yapmış eve dönerken parkta oturan iki kişi aniden birbirine bağırmaya başladı, erkek kadının saçını çekip yerde sürüklemeye başlayınca eh o kadarda değil dedim döndüm duruma el koydum,ayırdım ikisini. polis geldi ne oluyor dediğinde kadın "hiç bir şey yok arkadaş (evet benim o arkadaş) durumu yanlış anladı galiba" dedi.
vaka 3: arkadaşımı ziyaret ettiğim sırada apartmanda bir gürültü koptu herkes balkona koştu. apartmanın girişinde adam elinde bıçak bir kadını kovalıyor zavallı kadın korkudan arabaların arasında koşuyor bir kişi de araya girmiyor. önceki iki vaka deneyimi sonrası yine akıllanmayan ben durur mu hemen koştum sokağa, adamı sakinleştirmeye çalışıyorum. yarım saatlik bir uğraş sonucunda * adamı sakinleştirdim. kadın karşı komşusuna ,adam evine gitti sonra ne oldu bilmiyorum ama ilk iki olay sonrası yaşadıklarım neticesinde üçüncü olaya müdahale etmeyebilirdim. tamam doğru olduğunu savunmuyorum bu durumun fakat bu olaylar da her zaman müdahale edilmesi taraftarıyım. yeri gelir ilk iki olay gibi fiziksel müdahalede bulunursun ,yeri gelir üçüncü olay gibi tatlı dille çözersin. konu ne olursa olsun " kadına şiddet kırmızı çizgimdir. sadece fiziki şiddetten bahsetmiyorum, psikolojik şiddette bu konu kapsamındadır" kendi başıma iş açacağımı bilsem bile bu tarz konularda uzaktan izleyen biri olamıyorum. genellikle meraklı köfteci,kapıcılar kralı filmindeki mevzuları yaşıyorum ama napalım biz de böyle bir aptalız mı desem bilemedim.

olay sonrasın da kadın zaten şikayetçi olmadı diye hatırlıyorum. peki ordaki insanlar olaya müdahil olsaydı nolucaktı. ya canından olacaktın yada suclu.
(bkz: kadir şeker)
malesef hukukun işlemediği bir ülkede yaşıyoruz adaletin tecelli ettiği bir ülkede yaşasaydık inanın kimse seyirci kalmazdı.herkes günü kurtarıp eve sağ salim ulaşma derdinde

ucuz kahramanlığa gerek yok. kadınlar artık korunması gereken aciz varlıklar sınıfından kendilerini çıkarmalılar. okuduğum kadarıyla habere konu olan kadın da şikayetçi olmamış. polise haber ver geç.

burada anormal bir şey yok asıl yardım etseydiler biraz garip karşılanırdı. yardım ederdim diyenlerin hiç biri etmezdi kendimizi kandırmayalım. her gün haberlerde buna benzer bir sürü olay çıkıyor. alakası olmayan kavgaya karışıp olayı ayırmaya çalışırken yaralananlar ve ölenler oluyor. birinci derece akrabam değilse müdahale etmem.

dayak yiyen kadınları filmlerde izlemekten refleks kazanmışlardır belki.

insanlar birşey yapıyor ama ya hapse ya ölüme gidiyor işin garibi o şiddet gören kadınlardan çoğu da şikayetçi bile olmuyor. yani bilmiyorum ne yapsalar haklılar.

hepimiz eşitiz işte niye karışsın millet. dayak yiyen bir kadın ile dayak yiyen bir erkeğin farkı yoktur ne de olsa. eşitsek herşeyde eşitiz. kimse boş yere canını tehlikeye atmak istemiyor doğal olarak çünkü olaydan sonra kurtarmaya çalışan suçlu çıkıyor zaten.