dayak yiyen kadını film izler gibi izleyen insanlar

görgü tanığı olmak koşulu ile ifade vermek için kare kare seyreden insanlardır.

- yardım etsene kadına!
+ bana da vurur, hem polis geliyor.

bence bu olaylarda polisi arayıp müdahale etmeden beklemek en sağlıklısı. hiç yoktan canından olabilirsin, çok ağır bir şekilde yararlanabilirsin veya en iyi ihtimalle olaya müdahale ettiğin için mağdur edilen insan tarafından suçlu ilan edilebilirsin. bu olaya müdahale etmeyen insanlara hakaret eden arkadaşları zaten hiç anlamıyorum. sen superman'sen git kurtar arkadaşım, ben canımı sokakta bulmadım.

korkudur bu insanlara engel olan. kendi canından olma korkusu, doğru değil evet ama saniyelik bir olayda yaşamından olabilir ya da ömrünü hapishane köşelerinde geçirebilirsin. (bkz: yine de atlarım ben olaya yapacak bir şey yok, oturup izleyemem.)

haberlerde izlediğimde ilk aklıma "kadir şeker olayı" geldi. gencecik bir çocuğun hayatı karardı.. bunu gören bilen insan araya girer mi?

arkadaşlar ısrarla 'kadir şeker olayı' demekten vazgeçin, müdahale etsin, ama karşı tarafı bıçaklamasın yeterli. en azından ayırmak için bir çaba sarf edilebilirdi. dışarı çıkıp bir kaç kişiye seslenip, yardım alınıp ayırılabilirdi. o kasada alışveriş yapıp, dönüp arkasındaki iğrenç olaya müdahale etmeyen, en azından gücü yoksa bile yardım istemeyen kim varsa vicdansızın önde gidenidir. gelmiş bir de diyorsunuz ki 'kadın şikayetçi olmamış, çağır polisi geç.'. merak ettiğim bu olayların bu kadar basit atlatılabilir, hemen kurtulması mümkün olan şeyler zannetmeniz çok tuhaf. kadının belki korktuğu şeyler, kaygıları var. bu kadar kayıtsız kalınması asla ve asla insanlığa sığmaz. tekrar söylüyorum isteyen linçleyebilir de, kadir şeker olayına elbette üzüldüm, elbette kendini savunmak için bıçak kullandı fakat bıçak kullanmadan her hangi bir kavgayı, birini öldürmeden de ayırabilirsiniz. biraz aklı başında düşünmenizi rica ediyorum. savunmasız birini böyle seyretmemiz hiç normal değil.

müdahale etse olmuyor. etmese olmuyor. kadir şeker' i görüyoruz.
çocuk vicdanının sesini dinledi? ve şu an hapiste. 12 yıl yatacak. ınsan ne yapacağını bilemiyor. sen bıçaĝı kaydırıyorsun. hakim de cezayı kaydırıyor.

haberin sonraki gelişmelerini okumayan kendince duyarlı arkadaşlar için: söz konusu videodaki kadın, polisteki ifadesinde kendisini dövenden şikayetçi olmadığını ve serbest bırakılmasını istedi. üniversite sınavına çalışan ergen yazarlarımızı tenzih ederek biraz çıkın plazalarınızdan ve duvarlarla çevrili sitelerinizden. türkiye sosyolojisi sizin sosyolojinizle aynı değil.

bugün ülkemizde sayısız kadın cinayeti varken kesinlikle konuşulmalı bunlar. bir insan bir kadına şiddet uygulanırken neden izler bilemeyiz ama izlemek zorunda kalmasının sebebini bilebiliriz. belki yardım etmek isteyecek kadına ama aklına hiçbir suçu olmadan sadece yardım etmek istediği halde yaralanmayı, ölmeyi bir kenara bırakın hapse giren, suç işlemiş gibi muamele gören insanlar gelecek. nasıl haksızlıklarla saçmalıklarla dolu bir yerde yaşadığı gelecek , ya başıma bir şey gelirse, ya suçlanırsam diyecek. başına gelebileceklerin bilinmezliği arasında izleyecek, aklında envai çeşit korku. öyle bir yer düşünün ki neredeyse her konuda inandığınız doğruları yapmaya, söylemeye dahi korktuğunuz. korktukça sindiğiniz, sindikçe daha fazlasının geldiği.. düşündünüz değil mi ? işte biz tam buradayız.

kadir şeker olayından sonra ister istemez ışınlanıyorm.

kadir şeker sendromu'dur.

bu akıl almaz bir durum bu kadar hissizliği anlayabilmek mümkün değil evet kadir şeker olayı herkesin hafızasında ama hiç mi vicdanlarının sesini duymuyorlar

bir üniversite öğrencisi müdahale ettide noldu adamı hapse attılar. seyrederim valla hiç bir şey yapamam.

seyirci etkisi altında olması muhtemel olan insanlardır. bu etkinin en büyük özelliği sorumluluk paylaşılıyormuş gibi hissettirmesidir. herkes birileri bir şey yapmıştır der ama sonuçta kimse hiçbir şey yapmamış olur.

böyle bir kalabalıkta yardıma ihtiyacınız olduğunda yapmanız gereken şey tek bir kişiye odaklanarak yardım istemektir. böylece o kişi sorumluluğu başkasında görmeyecek ve harekete geçme olasılığı artacaktır.

filmlerden başka yaşantısı olmayan insanlardan beklenebilecek tek şey çekirdek çitlerken dizi izlemeleri. şaşmamak lazım.

şişli-harbiye yolunda yürüyordum günlerden bir gün bir arkadaşımla. yol kenarında feci bir manzara gördüm. herifin biri bir kadını yere yatırdım, suratına suratına vuruyor. ama nasıl biliyor musunuz? hissediyorsun herifteki nefreti, tokat falan da atmıyor, kafası betonda olan kadının burnuna burnuna yumruk.

gözüm döndü. koştum herifi ensesinden tutup yere fırlattım etkisiz hale getirip polisi arayacağım ama ben de birkaç tane iyi geçirdim. herif direndi, biraz daha vuracaktım pes etsin diye. o sırada arkamdan biri bana vurmaya başladı; "kocamı bırakkkk, kocamı bırakkkk canavarrr" arkamı döndüm, kadının gözlerinin altına kan oturmuş, burnu yamulmuş, memelerinin arasına kadar kan akıyor. ağlayark kollarımı sarsmaya çalışıp "kocamı bırak hayvaannnn" diye bağırmaya devam etti. bırakmayınca polisi aramaya çalıştı. evet oradan bir de nezarete gidecektim.

o gün bugündür, hiiç karışmam bu tarz kavgalara. maalesef.

yol verme tartışmasında pompalı tüfekle hayatını kaybeden insanların olduğu ülkede maalesef* doğru olan harekettir. en fazla üzerine düşen polise haber vermektir. ikna etmeye çalışırken de öldürülme riskin var.

peşin edit: eksileyen kişiler olacaktır ama tanımadığım biri için geçtim kendiminkini, ailemin ve çocuklarımın geri kalan hayatını piç edemem.

burda yardım ederim diyenlerin hiç biri kılını bile kıpırdatmaz. ortadoğu kadınları dayak atan erkeklerden hoşlanıyor. orada birisi yardım etse adama karışma derdi kesin.

(bkz: bystander effect)
böyle bir durumda kalırsanız yapabileceğiniz etkili bir yöntem kalabalıktaki belirli bir kişiye seslenmek olabilir. bu şekilde üzerinden kalktığını düşündüğü sorumluluk hissini bir nebze geri kazandırabilirsiniz belki.

boş yere ölmek ya da suçlu bulunup içeriye girmek istemeyen akıllı insandır. enayiliğin lüzumu yok.