deizm

bir arkadaşım vardı. ben deistim diyordu,cuma namazına gidiyordu. kendince ayin yapıyordu herhalde orada.

twitter'da bugını bulduğum inanç biçimidir.

allah'a inanıp dinlere inanmama olayıdır. bir ateist kadar çetin olmasa da yinede ahirette ebedi bir azap çekecektir deistler.

bir tanriya inanma ile bir yaratıcıya inanma arasında fark vardır ve o tanrı allah olmak zorunda değildir şöyle ki eksik bilgi ile hareket, çok fazla yavan düşünce ve bilgi var. yanlış bilgi ile tutarlı bir sonuca varamazsın. deizm, dinlerin ele aldığı bir biçimde yaratıcının dünyaya dokunduğuna inanmaz yani dolayısı ile bir elçi, kitap, aracı inancı yoktur direkt olarak bir yaratıcı vardır ve dünyayı evreni yaratmıştır sonra karışmamıştır eylem, hareket, dokunma, etki olmamıştır düşüncesi yer alır. burdan gelir. deizim sadece bir yaratıcıya veya tanri olarak algılanabilecek bir yaratıcıya inanma güdüsüdür. kırılma veya çatlama şüphesiz olmuştur, parçalama veya yok etme olmamıştır diyebiliriz. ateizm parçalama veya yok etmedir.

din dersi kitaplarında çok kötü olarak ve yerden yere vurulmak için anlatılan dinlerden* biridir. sadece bir tanrı'nın var olduğuna inanılır, onunla irtibata yaramış-yarayan-yarayacak herhangi bir şeye-şeylere inanılmaz. çoğu insan da agnostisizm'e varan yolda ateizm'den önceki durak olduğunu söyler.

tanrının varlığını kabul eden ancak ortaya çıkmış tüm dinleri reddeden görüş. tanrının evreni yarattıktan sonra onu kendi haline bıraktığını savunur.

kısaca “konformist ergen” inancıdır.

hiç bir düşünsel altyapısı yoktur. ice tea gibi bir şey yani ya da latte.

özellikle türk z kuşağının islam'dan sonra en çok tercih ettiği inançtır. çocukluktan itibaren din baskısıyla yetişmiş bir insanın, kuran'daki saçmalıkları öğrenince bile tanrı inancından kopması zordur.

ne ayranım dökülsün, ne de tatsız olaylar yaşayalımcılar.
ateizm veya herhangi bir din arasında seçim yapmak yerine 'abi yaratıp bırakmış kendi halimize, takılalım öylesine' tipler.
salavat zinciri başlatalım.
ya imana gelirler ya da ne halleri varsa görsünler. *

ateistlerin nefret ettiği inanç grubu.

sorgulamayı sürdüren bireyler için ateizm öncesi duraktır

daha ziyade pamuk prenses masalını kabul etmemek, ama gerçekte pamuk olmasa bile prenses denilen insanların, hatta belki anlatılan pamuk prensese de benzeyen yanları olan insanların yaşamış olduğunu iddia etmek durumu.

yani yaratıcı alternatifi sunan çoğu felsefi görüş gibi reddedilse dahi, mesela henüz bedenimizde başlayıp bedenimizde son bulan, hacmen küçük fakat tehlike olarak büyük değer taşıyan kanserin nedenlerini bile çözememişiz. psikolojinin ne olduğuna dair bireysel iletişimimizin sunduklarından öte net bir veri bile yok elimizde.
kendi türümüz hakkında bile belirli "sınıflandırmalar"ın ötesine geçememişiz.

şu şuysa bu budur demişiz ve o bile zamanla değişmiş.

gelin görün ki aynı bizler evreni çözmek üzere radyo dalgalarıyla, belirli bir kaç ışınlarla, doppler etkisinin yardımıyla vs evrenin uç noktalarına bakıp en büyük resmi görmeye çalışmışız. elimizin altındaki insan hakkında bile bilgi sahibi değilken uzayla ilgili bu çok sınırlı fizik bilgisiyle de elimizden geldiğince evreni yorumlaya uğraşmışız.
bu kadarcık birikimle sunulan verilere dayanarakla evrenin inceliklerini bulmuşçasına ukala bir tavıra bürünüp tanrı yok ya her şey kendi kendine oluyor diyebilmişiz.

bu yüzdendir ki deizm, tüm varoluşun nedensiz olduğunu iddia etmekten daha mantıklı da olabilir esasen. tabi eğer evrendeki bütün birikimimizi üzerine kurmuş olduğumuz "mantık" denen şey varsa. her neyse.

başa dönersek, özetle deizm, "masalın hayali bir prenses anlattığını bilmemiz, pamuk prenses yaşamadıysa hiçbir prenses yaşamamıştır dememiz gerektiği anlamına gelmez. pamuk prenses masalı zaten prenses diye bir şey var olduğu için uydurulabilmiştir" lafını uzatarak, eğerek, bükerek deme durumudur. ama bu bile kime ne ispatlayabilir tabi. hiçbir şey.

çok zor değil mi lan?! bir daha tanrı kavramı yarat falan. üşenir insan. su çok serin.

boşlukta bir düşünce. bu düşünceye sahip olanlar 4 büyük kitabı okuyup o boşluktan kendini almalıdır bence. belirsizlik en kötü şeydir.

zannımca tutarsızlıktır. hem evreni yaratan bir gücün olduğunu düşüneceksin, hem de bu gücün adeta "kör bir saatçi" gibi takılacağını kabul edeceksin. bir kere evreni yaratan bir iradeyi kabul ediyorsan, mantıken bu iradenin insanla da ilişki kurabileceğini öngörebilmek gerekir. bu bakımdan ateizim veya agnostik düşünce bile kendi içerisinde daha tutarlıdır.
(bkz: nasreddin hoca)'dan gelsin o zaman: "kazanın doğurduğuna inanıyorsun da öldüğüne neden inanmıyorsun?"

önce teist iken dua etmenin manasızlığını kavrarsınız. sonra yaratıcının dünyaya müdehale etmesinin direk yaratıcının koyduğu sınavla çeliştiği fikrini idrak edersiniz. ve objektif görüşle bakınca var olan bütün dinlerdeki kusurları görür ve insan eliyle kurulduklarina inanamaya başlarsınız ama tanrıdan da vazgeçemezsiniz.
tebrikler nur topu gibi bir deistiniz oldu.

zaman zaman olduğum şey.
diyorum bir güç var yani var olmalı.
sonra soruyorum biliyor muyuz?
hayır.
yine soruyorum bilebilir miyiz?
şimdilik hayır.
peki ne zaman bilicez?
bilmiyorum.
tak o an agnostik oluyorum.
dön başa.

gördüğüm en saçma ve boş ideoloji listesini yap deseler bunu ilk 5 e koyarım.

ikicilik. anlamını öğrendiğim zaman aklıma hayatımdaki iki yüzü insanlar geldi nedense ve o gün bugündür her duyduğumda hâlâ da o gelir

dini, peygamberi, vahiy kavramını kabul etmeyen, tanrı'ya akıl yoluyla inanmak şeklinde olan inanç şekli. yani bu inanç sahibi kişi " bir yaratıcı olduğuna inanıyorum, ama dinlere inanmıyorum" düşüncesini taşır.