diktatör

tüm siyasi yetkileri elinde bulunduran kimse...

bir zamanlar avrupa'da olup şu anda 2. dünya ülkelerinde demokrasi soslu ortaya çıkan tipler olup 3. dünya ülkelerinde bir kahraman, bir kurtarıcı edasıyla piyasaya sürülmektedir. 3. dünya ülkelerinde ağır bir ilaç olarak kullanılıp basamak atladıkça terk edilmesi şart olan bir yöneticidir, bu konuda o ülkenin eğitimli, güç sahiplerinin ve halkın cesaretli tutumu belirleyici bir husustur. tabii bazen normal işleyişi olan bir ülkede de böyle bir hastalık ortaya çıkabilmektedir. burada toplumun eğitim düzeyi, ekonomik durum, komşu devletlerle ilişkiler gibi hususlar diktatörlük eğilimlerinin önünü kesebilmektedir.

(bkz: reis)

türkiye'yi yöneten çoğu insanın eğilimi. doğu böyle maalesef. halkımız diktatör seviyor ve seçiyor.

(bkz: uzun adam">uzun adam)

diktatör kelimesi roma senatosu'nun olağanüstü durumlarda komutanlara verdiği ferman çıkarma yetkisinden * gelmekteymiş.

hani düşman şehrin dışına gelince ordunun genarali kimse geçici olarak tüm yetkileri eline alıyor. bizde biraz başkomutanlık yasasını hatırlattı ama tabi mustafa kemal jul sezar gibi aldım iade etmem demedi.

başkumandanlık kanunu, büyük millet meclisi’nin 5 ağustos 1921 günü yapılan iki gizli oturumundan sonra, rıza nur bey (sinop) ve arkadaşlarının teklifi, şeref bey (edirne)’in, “vatanın istihlâsı ve milletin istiklâlini istihdâf eden bu kanunun bilmünakaşa kabulünü rica” etmesi, oturum başkanı dr. adnan bey’in tartışmasız ve görüşmesiz oylaması, oylamaya katılan 184 üyenin kabul oyu vermesi ile kabul edilmiştir.

meclis tutanakları

resimde gördüğünüz liberya devlet başkanı charles d.b. king 1927 yılında yapılan seçimde rakibi thomas j. faulkner’ı yaklaşık 231.000 oy farkla geçerek 3. kez başkanlık koltuğuna oturmayı başarır. resmi seçim sonuçlarına göre king yaklaşık 240.000, faulkner ise 9.000 civarında oy almıştır.
eee ne var bunda? diyeceksiniz ama, bu seçim guinnes rekorlar kitabına girer. çünkü o tarihte liberya’da, anayasaya göre, resmen oy kullanma hakkına sahip olan yalnızca 15.000 seçmen bulunuyordu.

kısaca führer.

diktatörlük (latince: dictatura), otokratik yönetim,
dikte etmek, kişinin ya da goplulukların iradesini yok saymak.

halkının ve ordusunun ağır kayıplarını, kazanç olarak görür.
orduda kaç aktif askeri personel var ? 5 milyon mu ?
3 milyonunu kaybetse, ''oldukça iyi ilerliyoruz'' açıklamasında bulunur.

3. dünya ülkelerinde olan yöneticiler.

diktatörlerin olduğu ülkelere iyi bakın. çoğu cehalet içindedir. çoğu ya din ya da milliyetçi duygular ile kafayı sıyırmıştır. hali ile başa gelip, gram kadar zekası olan uyanık birisi de, tüm bu değerleri sömürüp, başa gelir ve gücü eline alınca da ülkeyi cehenneme çevirir.

sıkışınca ya din ya da milliyetçi sömürü ile halkı uyuturlar. uyutamadıklarını ise ya öldürür ya hapse atar. o olmazsa medya, sosyal medyayı baskı altına alır ve yalan, kara propaganda ve algı ile halka zehir saçarlar.

yine bu zihniyetin karşı ses, muhalefete tahammülü yoktur. hırs ve ego içinde olanları satın alırlar. muhalefete saldırttırlar. veya kendi safına katarlar.

böyle ülkelere bakınca diktatörler ve aileleri ve yandaşları zenginlik içinde olur. ülkeyi sömürürler. ülkenin kanını emerler. kendileri çorba kazanı ile alırken, halka şırınga ile dağıtırlar.

evet, diktatör böyle bir şeydir. ama her diktatörün * sonu hemen hemen korkunç sonla biter. ya öldürülür ya kaçar, ya idam edilir ya da sürgün hayatı yaşarlar.

umarım 21.yy'da artık görmeyiz. olanlarda yukarıdaki korkunç sona nail olurlar umarım. öyle olsun ki, ilerisi için ibret olsun.

bizim ülkemizde esamesi okunmayan kavram. çünkü bizde öyle lider yok.

(bkz: ilham aliyev)

kendisinde topladığı tüm siyasi yetkilerle halka zorbalık yapan kişi.

bu tiplerin sağlıklı insanlar olmadıkları zaten çok açık ama ben yine de birkaç şey paylaşmak istedim. genellikle bunlar, aşırı derecede bir güce ve yetkiye sahip olduklarından gerçeklikten zamanla uzaklaşırlar. etraflarındaki insanları da sürekli olarak cezalandırdıkları ya da tehdit ettikleri için, artık itiraz etmeye korkan çevreleri, bunları hep onaylıyormuş gibi görünmeye başlar. doğal sonuç, yaptıkları her şeyin doğru olduğu ve bu yüzden de kimsenin kendilerine itiraz etmediği şeklinde bir düşünce geliştirmektir.

aslında çoğunlukla paranoya belirtileri gösterirler. ellerindeki gücü kaybetme fikrine tahammül edemezler. bu nedenle de hep tetikte görünürler ve agresif davranışlar sergilerler.

zamanla kendilerine daha fazla önem atfetmeye ve kendilerini birer kurtarıcı olarak görmeye başlarlar. hatta seçilmiş kişi olduklarına inanırlar. manipüle etme yetenekleri kuvvetlidir çünkü diktatörlerin çoğu narsist kişilerden çıkar. yine aynı nedenden ötürü empati yeteneğinden de yoksundur bunlar.

bazı diktatörler, yaptıklarının aslında yanlış olduğunu bilse de, narsistlik ve empati yoksunluğu nedeniyle bunu umursamazlar. kendi mutlulukları her şeyden önde gelir ama çoğunlukla yaptıklarının farkında bile değildir bu tipler ve gerçekten her yaptıklarının haklı ve doğru olduğuna dair bir inanç geliştirirler.

her narsist gibi, size bir kez musallat olduklarında bunlardan kurtulmanız neredeyse imkânsızdır.

benim yaşımdakiler bilir.1971-1979 arasında devlet başkanlığı yapmış olan ugandalı asker diktatöridi amin vardı.
hani ülkemizde ne zaman hoşa gitmeyen bir gelişme yaşansa, insanlar bir şeylere isyan etse ya da birileri ülkenin bir konuda geri kaldığını anlatmaya kalkışsa: “burası uganda mı kardeşim!? bu uganda’da bile yaşanmaz!” deriz ya işte bu diktatör yüzünden uganda'da herşey yasaklanmıştı.
ifade özgürlüğü konusunda kendisine yöneltilen eleştirilere karşılık “uganda’da ifade özgürlüğü var, ama ifade ettikten sonra olacakları garanti edemem.” demesi ile ünlüdür..
size de bir yerden tanıdık geldi mi?