dindarların en büyük sorunu

allah ile aralarına araçlar sokmaları. hacı, hoca, derviş, şeyh, siyasetçi,...

yobaz olarak nitelendirilmeleri

dindir. başak bir sorunları yoktur.

oysa kafirun suresi 6.ayette “senin dinin sana, benim dinim bana” der açıkça. ama herkes birbirinin dinine burnu soktuğu için gergindir ortam ve hızla uzaklaşır insanlar o dinden.

kendilerinin deli gibi isteyip de yapamadığı şeyleri yapan insanları görünce kıskanıp şiddete kadar gidecek şeyler yapabilmek.

inandığın şey seni bağlar inanmadığın da diyememek.
kendilerini yaratıcı yerine koymak. insanlara akıl vermeye çalışmak.

cevap veremedikleri sorular sorulduğunda ses yükseltip kafir misin sen demek. vs vs hangisi en büyük sorun bilmiyorum.

gerçeklik algılarının düşüklüğü.

iki duble rakı içeni dinsiz, iki rekat namaz kılanı en dindar kişi sanmaları.

onları ömer hayyam'la tanıştırmak isterdim.

dini amaç olarak görmeleri. din araçtır. iyiye götürmeyi hedefler. dindarlar bunu yanlış anlamış ki dine gitmeyi hedefliyorlar.
başka konu ise, önce ahlak gelir din sonra olur. tecavüz et, sapıklık yap, dedikodu yap sonra iki namaz kıl arın. yok öyle bir dünya. ahlaklı vicdanlı ol dinsiz olsan da kabul.

sakal.

her sakallıyı deden sanma derler ya bu dindar sakallılar da her dediklerinin "gerçek" olduğunu zannediyorlar.

insanları yapmak istemedikleri şeylere karşı zorlamaları.

dindar olmaları. dingeniş olsalar ne milleti taciz edecekler, ne kendileri sürekli mağdur olacaklar.

kul hakkını umursamamaları. islamiyet'e göre yaratıcının tek affetmeyeceği olay kul hakkıdır.
sorsan toz kondurmazlar ama insanların haklarına girmeyi, zorbalığı, hırsızlığı...

azınlık haricinde öteki dünyayı düşünüp "ulan acaba kul hakkına girmiş miyimdir?" diye düşünen pek az.

misal muhazakar bir arkadaşa hakkımı haram ettim, varsa bakalım öte dönyada nasıl bir muhabbet çevireceğiz. sabırla bekliyorum.

halen aşağılamaya, zorbalığa devam ediyor. * hani kendisi niye bana saldırıyorsa halen.