dinlenme tesisi soğuğu

(bkz: denizli suit park dinlenme tesisi)

(bkz: afyon kolaylı tesisleri)

otobüsten inip, yarı uykulu bir şekilde titreyerek sigara içerken içine işler.

tam mevsimidir. özellikle aksaray ağaçlı tesisi ve erzincan kemah'daki tesis. adamı 2 gün uyutmaz cinstendir.

gerede metro tesislerininin soğuğu hepsini döver.

şu saatlerde susurluk'un buz gibi ama taze havasını içine çekmeyi özlettiren başlık. otobüslere bakılarak içilen bir sigarayı da.

kaşarlı tostu, otobüslerin kocamanlığı ve sigara içen insan dağınıklığıyla çocukluğumun en özlenenlerinden...

sigara kokusunu bile özlediğim içimin titrediği üşürken uyuyakalmayı nescafesini özlediğimdir çok özledim saatlerce şarkı dinlemeyi triplere girip çıkmayı:)

hayatımda biraz soğuk gördüm ama uşaktaki dinlenme tesisini hayatım boyunca görmedim.
üniversiteye kayıda gidicem babamla. haziran ayı olduğu için şort tişörtle çıktım evden. çanta hazırlamadım sabah gidicez akşam dönücez. bi de evden moralsiz ve dualarla çıktım çünkü son dakika kimliğimi kaybettim yok allahım çıldırıcam nerde bu daha bakınırsam geç kalıcaz. inşallah yolda kimlik kontrolü olmaz diye dualarla çıktım evden. otobüste klimalar çalışınca içerisi buzdolabı gibi oldu. bir şekilde uyumuşum sonra o korkunç soğuğa geldik. babam kaldırdı beni indim otobüsten. bu nedir... tuvalete gittim geldim babam birileriyle tanışmış konuşuyor sonra öğrendim ki aynı bölümden biriymiş kayıda gidiyormuş. çocuk nezaketten elini uzattı sıkamıyorum parkinson hastası gibiyim soğuktan tir tir çenem titriyor. çok kötüydü her şey. neyse ki ne giderken ne de dönüşte kimlik kontrolü oldu.
bu da bana ders oldu hiçbir yolculuğa ceketsiz çıkmıyorum artık ve bi de kimliksiz.

yaz, kış tir tir titreten soğuklardır.

üniversite yıllarının vazgeçilmezidir. otobüsten inilmediginde " dinlenme tesisinde hortumuyla camları yikayan adam" in başını koyduğun cama hortumu püskürtmesiyle dışarı çıkılıp iliklere kadar hissedilen soğuktur.

yarı kapalı gözlerle, mayışmış vücuda şok etkisi oluşturan soğuktur. üşümeyi sevmeyen insana dahi iyi gelir o soğuk. ellerinle kollarını hızlıca sıvazlandığı, kısaca bir hayatın sorgulandığı, (özellikle sigara içen) insanların incelendiği, cebinde metelik varsa sıcak çorbayla meydan okunan bir soğuktur. bazı insanlardan daha samimi ve sıcak gelen fırtına soğuğudur. bu kadar felsefeden sonra daha fazla dayanamazsın ve hemen otobüsüne koşarsın.

garip bir şekilde hoşuma gidiyor. yolculuk yapmak mı yoksa o soğuk mu bilmiyorum ama yolculuklarda ve tesis soğuğunda güzel olan bir şeyler var.

özlediğim soğukluktur, hafif uyku sersemisinizdir; binlerce koku karışmıştır: sigara, yemek... elleriniz cebinizde otobüsün kalkmasını beklersiniz. gitmek istediğiniz bir yere gidiyorsanız, hafif bir tebessüm vardır dudaklarınızda yahut özlenecek bir yerden geri dönüyorsanız, göz yaşınız akmak için bekliyordur... açıkmışsanız orada yediğiniz her şeyin tadı daha önce hiç tatmadığı kadar güzel gelir insana...

o kadar özledim ki o soğukluğu... insanın birilerine kavuşma hayali ile içini ısıtan soğukluk...

gecenin bir saati, ayazıyla meşhur olan bilmem hangi şehir.. otobüsten indiğin an rüzgâr sert bir şekilde yalar yüzünü ve nereye gidiyor olursan ol muhakkak sevdiklerinden uzaklaştığın için hatırlatır sana ayrılığın hüznünü..

otobüste sıcak klima havasıyla cehenneme yolculuk ederken, dışarıya bir sigara içeyim diye çıktığınızda aniden kendinizi rusya'da hissetmeniz durumu. özellikle konya otogarı da bu soğukların kraliçesi.

klozet kapağı soğukluğu ile yarışır.

yaz kış soğuk olur g*t baş donar yani ( izmirliyim burda bile soğuk oluyo )

boluda gece üçte mola vermiş dinlenme tesisi soğukluğunun yanında antarktika adana gibi kalır...