dionysos

selamın aleyküm, tavuk ve tövbe hikayesini bilir misin tanrım?*

hah, ondan işte benim hikayem, zaten bilirsin beni de neyse.
napıyon, nasıl geçiyor günler?
iyi iyi, sevindim.

ben? ben mi?
idare ediyorum be, her zamanki gibi.

arkadaşlar var, onlarla takılıyorum işte. şarkılar dinliyorum, akşam olsun diye bekliyorum, içim yanıyor, canım sıkılıyor.

benim kulluk düşmediyse geri geldim ben, haberin olsun.

sebep?
sebep mi?
ahahah, ilahi tanrım, ne olacak ki?
ben tövbemi geri aldım, tanrım sen bağışla beni..

dinledim seni.

valla dinledim bak ya tanrım, inan dinledim.
ayrı kalmaya, uzak durmaya çalıştım.
sonra bu sabah ona uzak duran şarkılar arasında dolaşırken yine o çıktı karşıma hem de hiç dinlemediğimiz bir şarkıda, "vazgeç gönül" diyen bir şarkıda, gerisi de çorap söküğü gibi geldi zaten.
yolladım.
sonra tanrım, sonra senin dediklerin kafamda bas bas bağırırken "ayrılık" girdi devreye, sonra da "giati poli s'agapisa"..

3 kelimelik bir mesaj yazdı bana, görmüşsündür.
"keşke" dedim, "keşke" diyebildim sadece.
sonra da "mia zoi mesa stous dromous".

ve nihayet sustum.
yani kısacası tanrım, onu bugün anca 2 saat kadar unutabildim, kusura bakma lütfen, elimden anca bu kadar geliyor.

akşama yanındayım nasılsa, o zaman anlatırım geri kalanı da.

dedeme çok selam.

(bkz: başlığa girmeden yazarı doğru tahmin etmek)

çok şakacısın.

valla bak, sendeki espri anlayışına hayranım.
ama inan gülüyorum, inan bu sefer harikasın.

ya bi elin ayağın bi' doğru dursun, nasıl olur böyle bir şey?
nerden aklına geldi, neden böyle bir şey yaptın?
hadi ben eyvallah, onu nasıl ikna ettin?
ahajajs

selamlar*

ya hayır ya..

şaka mı bu yaptığın?
gerçekten ne yaptığını, neden yaptığını hiç anlamıyorum artık tanrım.
styx'e atıyorsun beni, güç bela devam ediyorum, hooop pyriphlegethon'a..
tamam diyorum tamam, bir anca yanıp kül olayım da bitsin.
tam yanarken bu sefer de lethe.
şükür diyorum, bak unutmanın acılar içinde yok olmak olduğunu bile bile şükür diyorum, ki sonunda kendimden ve her şeyden tamamen sıyrılıp yeni bir ben olayım.

sonra?

sonra bir daha...
of.

niye?

günaydın tanrım, hayırlı işler babacım.



şimdilik ıtırların yanında emanet gibi duran en büyük oğlun birazdan kendine ait bir yere geçecek ve ben her zaman olduğu gibi ona çok iyi davranacağım.

çünkü bizim her ilkbahar sabahından bir kadeh şarap yapma tutkumuz asla bitmez.

kendine iyi bak, anneme çok selam.

gül sen gül, anca ye iç gül.
kullarım napar, nasıllar diye hiç merak etme?
bak, on yıllarca yolunu yolum bildim, yine de senin yolundan devam ediyorum, milim sapmadım ama senin bu yaptıkların tanrılığa sığmaz.

göt tanrım benim, anca gül.

*

dionysos, hepimizin içindeki ilahi kıvılcımdır ve o, kadim eros un bir enkarnasyonudur. yaşamın kozmik bağlayıcı gücü.

başlığa girmeden alaniaris olduğunu anladım.

selamın aleyküm tanrım, hanemize bir kul daha yazmanı rica ediciiiiiiimmm.*

selamın aleyküm tanrım.

daha önce tüm dediklerimi, yazdıklarımı unut, sakın dokunma, sakın bişi yapma, sakın bir puştluk filan yapma valla seni çıktığın yere geri sokarım bak!*

/ bu ayar böyle iyi afferin tanrıya / *

diyojen ile isimlerini karıştırdığım yunan tanrısı.

şarap tanrısıdır.
insanlarla, tanrılarla ve herkesle arası iyidir.
alkol masasında çözülemeyecek tek sorun mezelerin azlığıdır der.

friedrich nietzsche'ye göre sanatta ve tragedyada apollon yerine dionysosçu anlayış takip edilmelidir. apolloncu anlayış sanatı kısıtlarken, dionysosçu anlayış daha yaratıcı eserler bırakmaktadır.