dünyaya bir daha gelseniz ne olursunuz sorunsalı

unutuluş

ziyan.

ben asla iflah olmam.

pişman..

yeniden kendim doğardım.

canım kendim.

tapıyorum adeta.

taş olurdum.

ne zaman geleceğime göre değişir. aslında sadece bana değil hepimize değişir. ve herkesin değişkenine kimse karışamaz.

melek olmak isterdim; hiç günahım olmasın, insanlara yardım edeyim, allah'ın emrine çalışayım... ya da yine aynı kişi olup hedeflerime allah'ın yolundan şaşmayarak ulaşıp insanlara da bu doğru yolu göstermek, öğretmek isterdim. varoluşsal amacımın yine meleklerle aynı, fakat bir insan bedeninde gerçekleştiğine inanıyorum. bazı insansal özelliklerime rağmen, hedeflerim ve hayallerim için sonuna kadar mücadele etmek istiyorum. ama her şeyden önce insan olup doğru yoldan şaşmayıp şaşanları da doğru yola çevirmesi için allah'a dua etmekten şaşmamak istiyorum. en çok da herkesin gerçekten doğru yolda olmasını istiyorum.

hava olsam kirlenir su olsam rezil olur güneş olsam berbat olur insan olsam ziyan olurum en iyisi ölü olam bari toprağa karşırım

gereksiz sorunsallar kümesinin maksat gevezelik olsun, dostlar yorumsal tanımlarda görsün düşüncesiyle ortaya çıktığını düşündüğüm forumsal başlıktır.

konuyla ilgili iki lafın belini kıralım maksadıyla hasıl olan bir yorumum elbette var. bu memlekette herhangi bir konuda hiçbir fikrim yok dememek öncelikle vatandaşlık, daha önemlisi en temel yazarlık vazifemizdir.

sorunsalımız bilinebilmesi mümkün olan bir bilinmez olsaydı, sorunsallaşmış da olmazdı. belki de bir daha geldik ve kendimize olandan bihaberiz. ki öyle olmamız gerekir. zira yenilenebilir hayatlar varsa bile bilmek acı verir insana. şöyleki, önceki hayata ya da hayatlara dair pişmanlık, özlem, düşmanlık, aşk vb duygulardan kurtulmak mümkün olmazdı. bir daha gelişlerimizle ilgili isteklerimizi de bu duygular belirlerdi. bu durumda hep kendimiz açısından bir şeyleri daha doğru yapmayı deneyerek, aslında hep aynı hayatın farklı versiyonlarını yaşamamız kuvvetle muhtemel olurdu. ancak geçmişi bilip geleceğe yön vermeye çalıştığımız bu senaryoda bile asla istediğimiz olmaz, olamayız. çünkü bizim dışımızdaki insanlarda aynı şeyi istemekte ve bir şeyleri değiştirmek için gayret etmekte olacaktır. dolayısıyla düzeltmeye çalıştığımız hatta düzelttiğimiz eğrilerin, düzeltmememiz gereken doğrular olduğunu defalarca öğrendiğimiz, dünyanın en saçma dünyası bu olurdu sanırım :)

şimdi denebilir ki, "herkes değil sadece sen yeniden başlayacaksın" bu versiyonda diğerinden çok farklı olmayacaktır. çünkü kelebek etkisi buna izin vermez. kendi hayatımızla ilgili yapacağımız her değişiklik başka hayatlarıda az ya da çok etkileyecektir. yerli yersiz kimi örnekle konuyu derinleştirip, yazıyı bir mini dizi senaryosu çevirmek mümkün olsa ve hatta bu yönde bir isteğe sahip olsamda elbette bunu yapmayacağım :)

bu duygu ve düşüncelerle bir daha dünyaya gelseydim, bir daha dünyaya gelmiş olurdum. zihinsel ve ruhsal sağlığım açısından eski ve yenilenmiş hayatımla ilgili, önceden hiçbir bilgiye de sahip olmak istemezdim. tek ve kesin olarak bilebileceğim şeyse bir şekilde yok olacağım olabilir. bir daha dünyaya gelsem süper bir insan olarak, harika bir hayata sahip olurdum düşüncesi ise, uykuya dalmadan önce belki rüyasını görürüm diye kurulan, tatlı hayallerden öte bir anlam ifade etmeyecektir.

ve fakat herkeşin hayaline kimse karışmaz elbette. dünyaya bir daha gelsem ve sırf ben istedim diye bir şey olabilecek olsam, yüksekçe bir tepede tek başına yaşayan bir ağaç olurdum :)

doğaçlama yaşamak iyidir.

(bkz: dikensiz gül olmaktansa kardelen olurum)
demiş şebnem ferah...

doğru söylemiş...

kendim.
kendime aşığım. uzun sürdü ama her zerreme, her özelliğime ayrı ayrı... beni, ben olarak yarattığı için de yaratıcıya; müteşekkirim.*

bunu, ukalalık ya da kendini beğenmişlik için söylemiyorum.* bilakis bir kabulleniş ve memnuniyet çizgisinden söylüyorum. yoksa niyaz ede ede, nereye kadar.

sinek kuşu. canlısını gördüm bugün. tutacaktım ama kanatlarına bir şey olur diye korktum. çok tatlı şey meret!

yine aynı kişi olurdum, yine aynı şeyleri yapardım,
yine yanı hataları, aynı başarıları, aynı duyguları yaşamak isterdim.
çünkü hayat bu.
sevinç üzüntü mutluluk pişmanlık hepsi hayatın bir parçası.
hepsi insana bir şeyler katıyor.
çok şükür çok kötü bir günüm olmadı.
belki daha iyi olabilirdi.
belki çok daha iyi olabilirdi.
fakat ben hayatımı seviyorum.
bu yüzden tekrar gelsem yine aynı hayatı tekrar yaşamak isterdim.
eğer böyle bir seçeneğim olsa hiç düşünmeden tekrar yaşamak isterdim.
ve yeni halime "sadece bulunduğun anı yaşa" demek isterdim.
hayat bu şekilde güzel.

serçe olmak isterdim. seciyoz dimi bu sefer?

ıstakoz.

her şeyden önce akıllı olurdum bu ilk deneyimim değil çünkü

yine aynı şekilde olmak isterdim.

ziyan olurdum heralde.

koala olmak isterdim . sadece yemek ve uyumak olurdu. her şeyi düşünüp canım sıkılmazdı.

“yok” olurdum.

bu dünyayı aynı şekilde bir kez daha kim çekmek ister? keşke başka bir yer mümkün olabilse.