düşün ki o bunu okumuyor

zaten okuma alışkanlığı sıfır hiçbir şeyi okumuyor.

qanqi.. aradım yoksun ne ayaq?*

çokta umurum değil olmasan da oldu.

yıllardır emek emek büyüttüğüm aşkımı sadece birkaç ayda mok eden sevgilim. ay pardon, sevdiğim. "bu aşkın katili sensin" allah cezanı verecek. hem sen ne tür bi mallsın ya. nefret ettirdin kendinden sonunda. kim sana hayatımın içine etme hakkını verdi? kendini ne sandın da bana bu şekilde davranabileceğini düşündün? idiot.

maksat çorbada benim de tuzum olsun. kıps.

fıtık ağrısından hareket edemezken “hastalandığım için özür dilerim” dememi beklediğiniz için ömrünüz boyunca sevdiklerinizin hastalığının acısından kıvrandığınızı görmek istiyorum.

çok güzel seviyordun ama bir şeyler hep eksikti be...

bir daha bu ilişkinin aynısını yaşamak istemiyorum.
çünkü sen hep suçlu küçük bi oğlan gibi kalbimi kırıyor, bir özürle geçiştiriyordun.
sadece şunu biliyorum ki, seninle mutlu zamanlarım olduğu kadar banyoda yere çöküp ağladığım zamanlarda bir hayli çoktu.
kalbimi eline alıp kaç kere kırdın sayısı hatırlamayacağım kadar çok.
fakat beni gülümsettin, şu var ki sayamayacağım kadar çok beni yaraladın be iyi adam.

sen iyi bir adamsın fakat sana asla kalbimi vermemeliydim...
çünkü iyi bir adam kalbini kırınca çok daha kötü bir acıyla kaplanıyormuş kalbin dört bir tarafı.
ikimizde kusursuz değildik ama ben bizim hep kusursuz bir ilişkimiz olduğunu inanırdım kendimi..
şimdi ben yoluma bakarken aklımın bir köşesinde, yine sana duyduğum sevgi sadece bir hataymış kırmızı ışıklı bir tabela ile bana yanlışımı gösteriyor.

güzel zamanlarımız için teşekkür ederim. acı ile hatırlayacağım bu kalp sızı için şunu söyleyebilirim, umarım kimse senin kalbini benim kalbimi kırdığın şekilde kırıp acı vermez.

"insan sevdikçe iyileşiyor." demişti turgut'um uyar. ama seni sevmek beni hasta ediyor. ben mi sevmeyi bilmiyorum, yoksa sen mi sevilmeyi beceremedin?

iyi ki...

oradan buradan birine ifşalanmazsak zaten kimse kim olduğumu bilmeyeceğinden sen de bilmeyeceksin. zaten umrunda olacağını da sanmam. umarım birkaç yıl sonra hayatımıza sıfat olarak güzel şeyler katabilmiş oluruz. sevgiler, iyi geceler.

pek çok ah ettim sana.

değersizsin.

düşün ki o bunu okumuyor, o zaman yazmam. ı-ı

seni bir süre sonra, sileceğim" diye düşündüm benim bunu düşünebilmem de, zaten artık sen ile ben arasındaki bütün bu işin, sona erdiğinin habercisiydi:
tabi ki bu da, sana ilettiğim-artık, iletebileceğim-bir şey değildi.
zaten, seni 'sil'emeyeceğimi de gayet iyi biliyordum.
zaten, hiçbirşeyin, silinemeyeceğini...

düşünsene! devrimi kim yapacak
senin dudakların yemen kadar uzak
çok kırgınım..

düşün ki kimsenin umurunda değil söylediklerin.

4 yıldır bir kere karşına geçip "yoruldum" demedim. bugün hata ettim çıktı ağzımdan. "ne iş yaptın da yoruldun?" dedin. herkes uyurken uyandım, hatta sen bile uyurken. kimsenin yapmadığı, senin yapmana kıyamadığım o işi yaptım. koştura koştura yaptım her şeyi. gerçekten yorulmuştum. vücudum titriyordu yorgunluktan. ben de bir annenin evladıydım, uzun yıllardır mezarda olan bir annenin. keşke bir şey demeseydin. bıraktığım sigaraya başlattın.

seninle birlikte olmak için herkesin ağzına sakız olmayı bile göze alabilirim ama amacına ulaştıktan sonra bir paspas gibi ayaklarının altında kalmayı hazmedemem.

niye okumuyor. okusun.

incittin

bak şerefsiz evladı olayım ki ağlamamak için zor tutuyorum kendimi..

böyle diyorum çünkü okumuyor. okusa totosu kalkar belki.