düşün ki o bunu okumuyor

kimsenin yüzünde ben sevmem.
ama senin şu dudaklarının üstünde olan yakışıyo.

evet bugün sana yazdım.
yarın başkasına yazarım muhtemelen bay.

her gün konuşurken nasıl bir günde yabancı oldun bana? sana zaten kızmıyorum ;sevdiğim değer verdiğim sen değildin, ama o çok sevip güvendiğim kıyamadığım çocuk nasıl gelmedi bana? neden özlemedi beni? nasıl bu kadar çabuk doldu yerim ?

sana daha önce bu kadar duygusal olmaktan nefret ettiğimi hiç söylemiş miydim? saçma sapan bir şey bence duygu denilen şey. her duygu bir bağımlılık desek mesela kurtarabilirim belki kendimi. bak mesela böyle başlıklara yazarken çok utanıyorum. buna rağmen yazıyorum. aslında bir kağıda yazıp yakabilirim. yakamam. hemen evdekiler koşup geliyor ne yanıyor diye.
not defterine yazabilirim telefonun. ya da taslak olarak kaydedip silebilirim.
ama yapmıyorum neden? çünkü "herkes okusun, vay be bak neler çekiyor desin" istiyorum. ne çekiyorsun ki diye soruyorum sonra kendime.
dur dur şimdi kendimle kavga etmeye başlarım. sana söyleyeceklerim kalır.
kaç satır yazdım. kaç sayfa yazdım bu sözlüğe acaba şu zamana dek?
ne işe yaradı?
içimi de dökemiyorum o kadar gerizekalıyım.
anonimsin sen yahu. döksene.
dökmem.
çarşaf oldu yine. işe yarar bir şeyler diyecektim diyemedim.
heh.
ben seni hep duymak, hep anlamak istiyorum.
duyamıyorum.
bir zamanlar çok anlamak istemiştim seni, keşke bir şey yapabilsem, elini tutsam da geçecek diyebilsem demiştim.
demek fiili iki defa yazıldı.
çeken neydi bilmiyorum. belki de her pokla kendim mücadele ettiğimden, sen öyle olma istedim.
sonra olaylar olaylar. ben cidden böyle yazılar yazınca çok utanıyorum.
ben yatıyorum. sabah iş var.
her şey daha iyi olsun, biz daha iyi olalım diye ne gerekiyorsa yapacağım.
psikolog ve tarotlar. ve diğerleri.
iyi geceler.

okuyor güzel kardeşim, okuyor. yazmayın bence o yüzden hiçbir şey.

sadece anlamlandıramıyorum çoğu şeyi ama o da benim cahilliğimdendir. sadece niyetimin iyi olduğunu bilin yeter. bana çok da darılmayın... ırkçı düşüncelere, kadınlara yazılan kötü şeylere sert çıkışırım.

edit: ekleme yapmak istedim. bazen bazı şeyler bana mı yazılıyor onu da anlayamıyorum. çünkü o kadar ihtimal dışı ki bazılarının bazen benim için bir şeyler yazması. tuhaf geliyor. bünye alışık değil vnfjcj.

yazım çirkin diye okulla tanıştığım yıllarımı zehir ettin. çok da huysuz bir insandın, berbat bir öğretmendin. çok bela okudum sana zamanında, umarım tutmuştur. okusan ne yazar okumasan ne yazar, akışa düştü diye buraya yazıverdim.*

-her gün konuşsam da sabahlara kadar, doyamuyorum sana. .

okumuyor, düşünmeme gerek yok biliyorum. okuma yazması yok ki! 4 kere haca gitmiş-gelmiş ama okuma yazması yok. a-ha dayıya sorun.
sonunu düşünen kahraman olamaz der dururum ama asla uygulayamam. doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor. zihnimin içinde düşünceler sorf eyliyor.
özlüyorum!
her gün aynı sokaktan geçiyoruz ama birbirimizi görünce yüzümüzü dönüyoruz. omuzuna dokunmak istiyorum, abdestin kırılır diye korkuyorum.
sesini özlüyorum, kokunu özlüyorum. planlarımızı hep erteledik, ertelemek zorundaydık. o planların uygulanacağı orta açıldı ama sana ''bi gel'' diyemiyorum.
mimiklerini özlüyorum. seni dinlerken yüzüne dalıp gitmeleri özlüyorum.
içinde yaşadığım evin altını üstüne getirdiler, getirilen usta fenerbahçeli çıktı. canım çok sıkkın.
özlüyorum.

hiç doldurulmayacak ukdem olarak kalacaksın. soranlara adem elması diyeceğim.

ruhumdan geçen her bir kelimenin senin dilinden çıkması bir çeşit mucize mi?

diyeceksiniz ki.
hani mucize dedikleri denizi ikiye yarmaktı?
hani mucize dedikleri ölüleri diriltmekti?

işte ben de diyorum ki kendime ördüğüm çelik duvarları bir "püf" demesiyle ikiye ayırdı.
ölmüş kalbimi eline alıp yeniden canlandırdı.

bu mucize değildir de nedir?
söylediğim her şeyi bana ezdirip geçirtti.
kendimden daha çok seni düşünüyorum şuan.

yine yapmam dediklerime koşarak geliyorum hem de heyecanla hem de huzurla hem de büyük bir arzuyla.

biliyorum çünkü kendisi cahal, okuma bilmiyor. resim atsam bakar anca. *

keşke seni tanımamış keşke sevmemiş olsaydım. demiş haluk levent. keşke tanımasaydım. oldu bir kere.

#1116526
9 temmuz 2021. vay be...
evet son buldu.
huzur içinde yat..

okumuyorsan allah belanı versin.
okuyorsan yine allah belanı versin
yani her türlü allah belanı versin.

eşliğinde zabahlara kadar dans edesin süphaneke dinimiz amin.

düşündüm

beni ne kadar kırdığını sayfa sayfa afilli cümlelerle anlatabilirim ama yok anlamazsın çünkü senin kalbin aptal uzun lafın kısası senden bi cacık olmaz
sanma ki senden intikam almaya gücüm yetmiyor ya da elime hiç fırsat geçmedi ben sadece sana kıyamıyorum bunu da sana söyleyemem. yavaş yavaş anılarımızı unutuyorum yüzünde git gide silinmeye başladı aklımdan ama beni ilk kırdığın günkü gibi aciyor kalbim

hiç değmeyeceğin halde senin adına, sana olan sevgime dair bir şeyler karalamıştım sayfa sayfa. onları vermek isterdim. ama işte insan gururuyla hareket eden bir varlık olduğu için hiçbir zaman veremeyeceğim. belki ileride okur ve gülerek anımsarım o zamanki beni. seni değil.

madem "okumuyor" niye yazıyoruz? niye bu kadar çok tanım girilmiş? dedim ama anlatıklarını anlamayan ya da direkt dinlemeyen insanlara laf anlatmaya çalışmak ve hakettiğimiz insanlarla değil de adam etmeye * çalıştığımız insanlarla muhatap olmak bizde ata sporudur.

iyi ki hayatı bir yerinden seninle yakaladım.

zaten okumuyor. çünkü var olmadı.