eksiklik

içsel boşluk, duygusal tamamlanmamışlık gibi şeyler için kullanılan kelime. öleceğinizi bile bile ve yapamayacağınızı bile bile, bunu tamamlamaya çalışmak saçmadır bence. hatta eksiklik tıpkı boşluk gibi boş bir kavram. boş yansı gibi bir şey. esas mesela tamamen boşluktan olan ve aslında olmayan insanın, boşluğun eksikliğini nasıl becerip algılayabilmesinde yatar. bunu yapanlar yolun sonuna falan da gidiyorlar işte. şimdi dersen ki duralım mı? bilmem ki. belki.

hep bir yanımızın içinde bulunduğu durum

sorun olup olmadığı kişiden kişiye, algıdan algıya göre değişen şey - ney?

eksiklik bir sorun mudur? tam olma çabası içine girmek kişi ve toplumu daha ciddi çıkmazlara sokup eksiltebiliyorken, kendi yarattığımız kaosa duyduğumuz bağımlılığın sonucu uydurduğumuz bir kavram olan eksiklik aslında yoktur.

eksiklik bir sorun değildir. mükemmel olmanın ve kusursuzluğun üst düzey sayıldığı çoğu toplum ve kişilerce bu durumun bir sorun, hatta suç ve kusur olarak algılanması sağlanmıştır. sürekli topluma yaranma isteği duyan insan da; bu eksikliklerini bir şekilde kapatıp, örtmeye; gizlemeye çalışır. bunu üstün olduğu noktaları daha çok vurgulayarak ya da susma hakkını kullanarak yapabilir. fakat; kişinin susma hakkını kullanması mükemmelliğinden de kaynaklanabilir, ki böyle kişilere genelde ermiş, derviş vs gibi isimler verilir. eksiği olmayan insana ve hatta; herhangi bir olgu, düşünce ya da yaratılmışa rastlamak mümkün değildir. bana altın oranla filan gelmeyin, yerim o oranınızı.

insanı durup boş duvarları seyretmen zorunda hissettiren, ne olduğunu tam da anlayamadığın ama bu işte bir iş var dedirten durum.

annelerimizden sıkça duyduğumuz "başımı sokacak evim, yiyecek iki lokma ekmeğim var diye sevinmiyorsun da.." sitemine karşı duramayabilir tabi.

hissedilmediğinde kişi ve toplum için zararlı yoksunluk.

eksik olma durumu anlamına gelir. tıp biliminde (bkz: yetersizlik) olarak bilinir.

her konuda, her şekilde, her zaman hissedeceğimiz bir histir. bir şeyler gerek kendimizde, gerek hayatımızda hep eksik olacaktır. doldurabildiklerimizi dolduracak, dolduramadıklarımı öyle kabul edip yaşayacağız. eksiklik her zaman kötü bir şey olmak zorunda değil. eksiklik insan olduğunun göstergesidir. eksiklik seni kamçılar. eksikliklerin senin bütününün bir parçasıdır, seni sen yapan yegane şeylerden biridir.

şöyle düşündüm. bir kitaptan herhangi bir sayfa dahi eksik olsa, artık o , o kitap değildir. eksiklik işte tam da bu.

yıllar sonra da aklınıza rahmetli köpeğinizin gülüşünün üzerine atlayışınızın aklına gelmesidir. o şu an huzur içindedir ama onsuzluğu özlersiniz.

natamam, tam olmayan.

hani zaman zaman içte içe bişi dürtüklüyor ya bizi, adı bir türlü konulamayan? lan bu ne diye düşünüp dururuz farkında olmadan?
hah, işte o nane bu nane!

alıştığınız bir insanın eksikliğini yaşamak ilk zamanlar çok zor oluyor. tamam artık düşünmüyorum hayatımda yok diyorsunuz ama rüyanıza giripte rüyada bile bu eksikliğin farkına vardığınızda başa dönüyorsunuz. biraz zor olacak ama herkes nasıl alıştıysa yeni düzene bende alışacağım.

günümüz insanının* daima hissettiği duygu.

sahi,ne zaman tam hissedeceğiz?

bir sınav biter, notları alır en kuytu köşeye koyarsın.

bitmiş bir yemeği yer bitirir yok edersin.

peki ya şu aciz hayatımda tamamlansam, bütün olduğumu hissetsem kendimi nereye koyarım. çabalamayı bırakır da öylece bir köşeye yığılır mıyım acaba?

tüm bu eksiklik hissi bu yüzdendir belki. bırakmayayım diye.

aslında bu tanımı silmek istedim biliyor musun. hala göndermedim. bu tanımı görecek misin bilmiyorum sevgili yazar.

haydi gör be.

hayatta hiçbir şeyin yolunda gitmemesi,ettiğin hiçbir duanın kabul olmaması,hep buruk olmak,kimseye anlatamamak,hayallerinin gerçekleşmemesi,yarım kalmaktır.

hem iyi hem kötü olandır. iyidir, insan dediğimiz varlık sorun çözdükçe daha doğrusu bir şeylerle uğraşıp mücadele ettikçe dinç kalır; öteki türlü paslanır. kötüdür, bu mücadele anlarında insanların tek başlarına ve çaresiz kalması onları uçuruma sürükler. bir denge durumu gereklidir yani. insanlar ve toplumlar da bu dengenin varlığına göre sağlıklıdır ya da değildir.

(bkz: noksaniyet)

her şey olması gerektiği gibidir.. ama bu his hiç geçmez..

en kötü hali eksik olan şeyin adının tam olarak konulamamasıdır.

aklına düşer, hatırlar gibi olursun, "hah işte bu o" dersin ara ara ama o değildir, içinden bilirsin.
ve kalan bir ömrü adı bilinmeyen bir eksikliği telafi etmek için harcarsın.