en müslüm gürsesçi özelliğiniz

3 bıçaklı derby ile traş oluyorum.

ara-sıra müslüm gürses dinlememdir.

(bkz: aynada baktığım yüze küskünüm)

- içimde yılların yorgunluğu var, bahtımı yeniden yazsan ne fayda.

benim de itirazım var.

isyankar olmak.

benim de bazı itirazlarım var.

zamanı tutamamak.

ne istediğini bilmek ve bu konuda kararlı olup elde etmek.

(bkz: muhterem nur)

kadın dövmek değil.

doğmadan önce başlamış kaderle mücadelem.
halâ da de evam ediyor.
ben eridikçe kader daha da acımasızlaşıyor.
hayat bile isyan ediyor, neden bende diye.

saçlarım

yarım kalan sevgiye
şu emanet gülmeye
yaşamadan ölmeye
itirazım var

7 kat ellerden farkım ne benim

çekemezsin kahrımı, yükün olurum senin. tanrı yazmış bahtımı , üstüme düşme benim.

saymakla bitse, bitmesin diye saymam. yine de birkaç kelam etmek isterim elbet bu hususta...

bazen dert edilmeyecek dertleri kendime dert edindiğimden, bazen herkesin dertleri kadar dertlerim olduğundan; dert diyerek tanımladığımız çok fazla şey ile yüz göz oldum. bu yüzden dertli insanı gözünden tanırım mesela... gözünden tanırım - müslüm gürses

her ne kadar kulağa hem çok klişe, hem de çok arabesk gelse de; sevdim. çok sevdim. bu yüzdendir ki bir ilişkide bir acı çekilecek, bir gözyaşı dökülecekse hep ben yükleneyim isterdim ergenken bunu... o gülsün, ben ikimizin yerine de ağlarım dedim hep... ikimizin yerine - müslüm gürses

bazen bazı kadınlar çıktı karşıma. görür görmez, bir bakışına, bir duruşuna sevda dediğimiz şeylere garkolmuşluğum oldu. sözleri öyle başkaydı ki o kadınların; aklımı başımdan çok kere aldılar bir anda... bir anda - müslüm gürses

her ne kadar her insanoğlu kadar nankörlük etmiş olsam da zaman zaman, ne hayattan, ne ilişkide bulunduğum insanlardan çok büyük beklentilerim olmadı hiçbir zaman. bir tatlı söz bile söylemesi değildi ihtiyaç duyduğum. şöyle uzaktan bir gülseler; bana yettiği zamanlarım oldu... bir gülsen yeter - müslüm gürses

çok sevdiğim çok sevildiğim zamanlar oldu. e başlayan her şey bir gün muhakkak bir sebeple bitiyor da, bunu da yaşadım. yeri geldi ayrılıklar geldi başıma. 2'den 1 çıkınca 1 kalmadım mesela... bir haber gelsin istedim gidenlerin ardından bazen. onlar isteyerek mi götürmüştü bilemem, ama yanında yarımı bıraktıklarım oldu vakti zamanında... ellerinde sıcaklığımın, saçlarında baharlarımın, yüreğinde umutlarımın, gözlerinde gözlerimin kaldığı zamanlarım oldu mesela... sende kalmış - müslüm gürses

her ne kadar yoğun şeyler hissetsem de bazen dile getirmekte zorlandım. bazen dile getirdim ama aktarmaya yetmedi kelimelerim. bazen sevgimi anlatamadım, bazen kaybetmekten ne kadar korktuğumu anlatamadım. iş işten geçti sonra. o zaman da dedim işte... ah bir bilebilseydi bildiklerimi, hissettiklerimi... ah bir bilebilseydi, ah bir görebilseydi diye çok söylendim kendi kendime... o söylenmelerin ertesinde uykularım bölündü çok defa, çaresiz gizledim ben de duygularımı... bir bilebilsen - müslüm gürses

hani ucuz türk yapımlarında denildiği gibi farklı dünyaların insanlarıydık bazılarıyla. yine de karşı koyamıyordum içimde giderek artan duygulara. bazen mantığım karşı koymaya çalışıyordu. yapma diyordu, olmaz diyordu... bazen de çevremdekiler benzer şeylerle geliyordu üzerime üzerime... maalesef diyordum... belki ben de isterdim becerebilseydim istememeyi, sevmemeyi... ama elimde değildi... elimde değil - müslüm gürses

bazen iflah olmaz bir saplantı gibi büyüttüm içimde duyguları. kendi kendime belki. belki onlar yönlendirdi beni buna, bilmiyorum... bazen çok karşı koyanlar oldu. bana göre değilmiş, ona göre değilmişim diyenler oldu... bazen seçenekler sundu hayat önüme... onları seçmemeyi seçmedim hiç. dünya tersine dönse vazgeçmem dedim ben de bir zamanlar. senden vagzeçmem - müslüm gürses

bazen uzak kaldık birbirimizden. bazen ayrılık acısından daha çok özlem acısı kavurdu yüreğimi... odamda sigara dumanından küçük bulutlar oluşturduğum gecelerde defalarca sordum sanki duyacakmış gibi... ''nerelerdesin?'' nerelerdesin - müslüm gürses

insani ilişkilerimin hepsinde önceliğim hep dürüst olmaktı. iş, eş, dost, arkadaş, akraba farketmez; doğru bildiğimi sakınmadım, yaptığımı yapmadım, yapmadığımı yaptım demedim... maneviyatı güçlü bir kişi olmadım hiç, ama yine de benim olmayana el uzatmaksa haram dedikleri şey, harama el uzatmadım. bazen doğru olmak başımıza çok şey açtı ama olsun.... insan dediğim şeyin nasıl yaşaması gerektiğini savunduysam; 'onur olsun bizden kalan!' dedim ve öyle yaşadım mesela, yaşamaya çalıştım ya da... biz babadan böyle gördük - müslüm gürses

ve daha bunlar gibi bir sürü şey...

böyle yaşamaktan benim de bıkmış olmam ustam.

babayla eş için düşüncelerimiz aynıdır.



lakin benim eşim yok.

başıma ne gelirse gelsin, üzüntü ve isyan faslını uzatmamaya çalışıp: "kul kaderini yaşar bahtında ne çıkarsa.. " diyerek kabullenmem galiba.. yani itirazlarım da var ama eninde sonunda imtihan olduğunu hatırlatıyorum kendime.

bir üstteki yazara 2022 yılı dünya gezegeninden sesleniyorum müslüm gürses ile benzeştiğini düşündüğü özellikler çağ dışı, bilgilerine.