eski sevgiliden kalan eşyalar

normalde her birinden bir kaç hatıra saklarım. mesela çift aldığımız kol saati, bende ki duruyor. sinemada aldığımız 3d gözlük.. ama son sevgilimden hiç bir şey bırakmadım. hemde hiç bir şey..

anahtarlık, atamadım ama gözümün önünde de tutamadım yine de bir düşünce var ki bulunduğu yeri kanser ediyor olabilir.

şairin dediği gibi;
bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde..

kondom :/

atkı, iki tane tişört, cüzdan, birlikte aldığımız çanta, uçak biletleri, bana çizdiği (çerçeveletip her gün uyandığımda gördüğüm) resimleri, gittiğimiz mekanlardan hatıra aldığım ıslak mendiller...

hepsini bugün çöpe attım.

geriye sadece bir vesikalık fotoğrafı ve kırık kalbim kaldı. onları atamadım.

bu kış boynuma bağlayacağım yağlı urgan gibi.

bunlara tek anlam yüklemeyen ben miyim ? yoksa anlam yüklemeye değer bir ilişki mi değildi?

ilk olarak ondan kalan eşyalardan ziyade benim anlam yüklediğim, anılarımızı ve kendi hissettiklerimi yazdığım günlüğüm vardı. zaman aşığı biri olduğum için saat kullanmayı da çok severdim. hediye olarak çift (couple) saat almıştı. ve daha bir sürü o zamanlar için anlamlı olan takı ıvır zıvır bir şeyler. ilk başta kıyamadım atmaya. onu hatırlatıyor ne de olsa özleyince kendine eziyet için çıkartıp çıkartıp ağlardım. bir süre sonra o yoksa ondan kalanın da hükmü sona eriyormuş. bittiğini iliklerine kadar hissettiğinde de onun enerjisini yayıyor diye olabildiğince uzağa itersin. ya kışlık giysiler gibi elinin altından kaldırırsın ya da çöpe atarsın. ben o defterin sayfalarını atomlarına ayırıp çöpe attırdım.

kullanılacak şeyse kullanırım taa 10 senelik sevgilimde kalma içine tuz muz koymalık kedi kapları vardı kullanıyorum atmıyorum. niye atıyım olm. nesnelere anlam yüklemeyin.

eski sevgilim olmadığı için * sahip olmadığım eşyalar
lakin olsaydı (ki olmasın) ben atmaya kıyamazdım ya *,belki ben çok duygusalım ama kötü bile ayrılsak bir yaşanmışlık olur elbet. en azından iyi günlerin hatrına saklarım.* sanki yaşamış gibi oldum,allah korusun.

gerçek bir ilişkim hiç olmadı.

adımın yanında onun soyadı yazılı bir otobüs bileti vardı. ortalığı toplarken attım. ne gerek var çünkü.

boşluklar da sayılır mı?

hepsini atmıştım hem de ayrıldığımız gün. ama bir sweati bir de aldığı peluşu bırakmıştım. aylar sonra (6 ay) bir flörtle sevgili olma yoluna girince kafam bulanıyor diye parçalayıp attım ikisini de. iki gün sonra köpek gibi pişman oldum. sonra da ona yazdım.* neyse geçti şimdi iyiyim. büyü yaptı kesin pezevenk.

kalp.

kullandığı kelimeler.

bazen hiçbir eşya kalmaz. bakınca onu hatırlatan tek eşya bırakmaz giderken.
hayat böyledir.

bong.

(bkz: hiçbir şey)

toka vardı. saçım uzun iken onunla bağlıyordum. sonrasında saçımı kestirdim tokayı da elden çıkardım.