espri yapamayıp çok iyi yaptığını zannetmek

ibrahim büyükak ve eser yenerler ikilisini tarif etmiş başlıktır.

internetin ücra köşelerine ifşam düşmüş kadar rahatsız hissettim bu başlığı görünce. olabilir abi ne var bunda? iyi yapmıyormuşum gibi gülümseyip devam etmek çok mu ağır geliyor realist bünyenize?

çok korktuğum durumdur. kendim burada anıra anıra gülerek tanım girdiğimde, sonradan bir aydınlanma geliyor.
ulen ya tek bana komikse.

kendisine ait bir espriyse kesinlikle ordan burdan cemyılmazdan alıp çok komiğim havala4ında gezenlerden daha üst seviyededirler.

son yıllarda sosyal medya ile birlikte mide bulandıran olaydır, önüne gelen komik olmaya çalışıyor. aynen.

küçüktür espri yapmadığını zannedip sürekli insanları güldürmek.

ben bundan biraz farklı bir kategoride olduğum kanaatindeyim. zevksizce espriler yaptığımın farkındayım ve asıl keyif aldığım nokta da bu aslında. sadece kötü espri yapmak, karşıdaki şahsı buna maruz bırakmak başlı başına komik olduğu için sürekli saçma espriler yaparım. çevremdeki insanlar da bunun farkında olduğu için onlara da keyifli gelir bu danışıklı dövüş hâlindeki muziplik. ve ortam güzelleşir, ta ki bir sonraki esprime kadar.*

arkadaşlıklarınızın asla samimi olmadığını gösteren detay.

yoksa o espriye karşı şimdiye kadar öff’ler, pöff’ler , sebebi neydi ki’ler, sen konuşma gözlerin konuşsun’lar havada uçuşurdu.

sakin ol ve esprini sakın açıklama.