ev hanımı değil çalışmayan kadın

ev hanımlığı diye bir meslek olmadığını düşünüyorum.. örneğin;
-ne iş yapıyprsun
+ev hanımıyım
doğrusu
-ne iş yapıyorsun
+çalışmıyorum

bazı ev hanımlarına üstün hizmet belgesi verilmesi gerekiyor. aklım almıyor; çocuk büyüt, evi temizle, yemek yap evdeki bütün sorumluluk sende çok zor iş, ne sabahı ne akşamı belli. tüm bunları yapıp çalışmıyor kelimesini kullanmak inciticidir.

biz hem akşama kadar kafa patlatıo hem de eve gelip aynı işleri çok daha kısa sürede yapıyoruz ya hani çok ta şikayet edilecek birşey değil gibi. ben ev hanımları bi iş yapmıyor demedim ki. ev hanımlığı bir meslek değildir , ne iş yapıyorsun ya da nerede çalışıyorsun sorusunun cevabı değildir sadece dedim

ağır beden işçisi ev hanımları.

hayalim kırıp dizimi oturmak ama nerdeee.

ev hanimini calismayan statusune sokmak, ev ici emegin yok sayilmasi demektir. oysaki ev ici emek kapitalist duzenin en onemli dayanaklarindan biridir. ev ici emek ucretlendirilmez ama toplumun devamliligi icin elzemdir. ıste bu sebepledir ki feminist bircok arastirmaci ev ici emegin parasal karsiliginin olmasi icin calismalar yapmaktadir. bunlardan biri de ev ici emekcilerine bir temel gelir odenmesidir. sonuc olarak ev ici emekcilerini calismayan kadin olarak tanimlamak oldukca yanlistir. yapilmasi gereken ev ici emekcilerinin kapitalist duzende calismayan kadin seklinde lanse edilmesinden kaynaklanan negatif alginin ustesinden gelmektir.

normal sözlükte böyle cinsiyetçi ve domestik başlıkların açılması, buranın gerçekten kirlendiğinin bir timsali. benim annem de''çalışmayan bir kadın'' ve tüm ömrünü bize adadı. ev düzenine adadı. ev hanımlığının da- yardımcısı bile olsa sizi ilgilendirmez paranız da çapınız da yoksa konuşmayın- bir iş yükü hatta gönüllü, ücretsiz bir iş yükünün olduğunu kabullenmek zorundasınız. ev içi emeğin sömürüsünü mizahlaştırıp da kadının işini küçük görmek, sırf size bir sözlük sitesinde ''yazarlık'' vasfı verildi diye, internette bir nüfuzunuz olduğu ve böyle hassas konularda size ileri geri konuşma hakkını kimse vermedi ne yazık ki. ben bu yazar kişinin yerinde olsam başlığı ağlayarak terkederim.

gereksiz başlıklar kategorisi açılsın oylama ile bu tür başlıklar oraya şutlansın. tamam düşünce özgürlüğü tamam düşünceye saygı falan eyvallah ama bir yere kadar yani

çalışmayan bir bey ile aynı şartları paylaşmadığım için 'çalışmayan' olarak nitelendirilmeyi uygun bulmuyorum.
şu ana kadar yaptıklarımı paylaşmak istiyorum izninizle, kahvaltı hazırlayıp kızımı ve babasını uğurladım. çamaşırları katlandım, yenilerini astım, ütü yaptım. yatakları topladım, toz aldım, lavabo ve tuvaleti fırçaladım. ütülediklerimi yerleştirdim. mutfağı toplayıp süpürdüm.
arada bir fincan kahve içmek için oturdum. son 6 saatim böyle geçti.
sorarlarsa çalışmıyorum derim.

kavram karmaşasına takılıp asıl olanın ne olduğunu es geçmekle gerçekleri ıskalamış başlık.

ilk olarak çalışmak nedir ona bakalım. bakınız tdk anlamları:

-bir şeyi oluşturmak veya ortaya çıkarmak için emek harcamak.
-işi veya görevi olmak, bulunmak.
-bir şeyi yapmak için gereken çarelere başvurmak, o şeyi gerçekleştirmek için kendini zorlamak, çaba harcamak.
-bir şeyi öğrenmek veya yapmak için emek vermek.

bu durumda çalışmanın olumsuzu olan çalışmamak sözcüğüne hangi anlam yüklenerek ev hanımlarının "çalışmayan kadın" olduğu iddia edilebilir?

bir işte çalışmakla, evde çalışmak arasındaki tek fark birinin maddi bir karşılığı varken diğerinin maddi bir karşılığının olmaması.
tabi bir de mesai süresi var; dışarıda çalışma süresi bellidir, evde öyle bir zaman sınırlaması da yok.

eskiden beri kadın ev işleriyle uğraşır, erkek çalışmaya gider şeklinde nesilden nesile geçtiği için ev hanımlığı şeklinde ayrıca bir meslek gibi olmuş. zira eskiden kadın ve erkek ayrımını bu şekilde yapmasalardı ev kocası-erkeği gibi bir tabir olmadığı gibi ev hanımı şeklinde bir tabir de olmayacaktı. şimdi evli olmayıp çalışmayan kadın veya erkek var; evli olup çalışmayan kadın veya erkek var; evli olup çocuğu olan çalışmayan kadın veya erkek var. hepsi için ayrı ayrı baktığımızda evli olmadığı halde çalışmıyorsa ortada bir ev hanımlığı göremiyorum. kendi evinde veya ailesinin evinde yaşıyordur. çocuğu olmayıp evliyse erkek işe gittiği için eve geldiğinde haliyle yorgun olabilir; yemek, bulaşık konularıyla ilgilenmek istemeyebilir. sadece çalışmayan kadın değil erkek de çalışmayabilir kadın geldiğinde tüm bunlarla ilgilenmek istemeyebilir. böyle bir durumda ev işlerinin meslek şeklinde düşünülmesi saçma geliyor bana, ama eğer bir çocuk varsa ortada ve erkek gerçekten hiçbir şeyle ilgilenmiyor, kendi çamaşırlarını bile yıkamıyorsa kadına gerçekten çok iş düşüyor demek bu işte o zaman buna bir meslek diyebiliriz bence. ama bu şekilde hayat geçiren kadınlara tavsiyem kendilerini çamaşır bulaşık yıkıyorum ben ev hanımıyım benim bir mesleğim var diye kandırmak yerine; gerçekten kendilerini geliştirebilmeleri. kimsenin çamaşırlarını yıkamak zorunda değilsiniz ve bu da bir meslek değil. herkes kendi ütüsünü yapabilmeli, 2022 yılındayız. ayrıca hem kadının hem erkeğin çalıştığı durumlarda bu işler paylaşılmalı. günümüzde birçok evliliğin sürmemesinin sebebi de bu. herkes kendi işini yaparsa ortada mesele kalmaz. niye ev erkeği diye bir şey yok? bence biraz bunu sorgulayın.

avukat bir arkadaşım pozitif olup evde karantinada kaldı yakın zamanda. 4. gün dediği cümle "ofise gideyim de dinlenirim biraz bu nedir?" oldu.
çocuk var sürekli evde koşturmaca. temizlik yemek ıvır zıvır 3 aylık yorgunluğu bir haftada yaptı. eşi her gün böyle. şimdi bu mu çalışmayan kadın?

sizin "çalışan insan" modeliniz, ataerkil düşünce tarzıyla eve para getiren insan modeli. şunun gibi düşünün;
yazlıkta mangal yapılacak. kadın etleri hazırlar şişe dizer, köfte hazırlar, tavuğu marine eder, salata çorba yapar, sofrayı hazırlar, yemek sonrası bulaşık temizlik yapar. adam mangalın başında etleri çevirdiği için tüm övgüler adama gider. soran olursa "bir mangal yaptım ki sorma..." diye başlar.

diyelim ki çalışmayan kadın statüsüne soktun.
eee bundan sana ne kardeşim?
herkes çalışmak zorunda mı?
divane divane başlıklar.

en doğrusunun, ev hanımı değil, ücret alarak çalışmayan, mesaisi hiç bitmeyen, emeği görülmeyen kadın, olması gereken durumla alakalı başlık.
ingilizce house wife'tan çevirilen, kelimenin hanım olmakla uzaktan yakından alakası yok.
etimolojide hükümdar eşi, kraliçe anlamına gelen, zamanla evrile evrile, kadın anlamında sıfata dönüşen hanım kelimesinden, bahsediyorum.
doksanların sonuna kadar çalışmak için eşinin onayını alması gereken hanımların sıfatı.
ne sıfatmış.
çalışmadığm zamanlar, en kızdığım tabir idi ev hanımı.
ev kedisi gibi bir şey. sanırsın çok matah, ama bildiğin, eşinin saygısına endeskli bir hayatın, kadını.
adam, adam ise ne âlâ, değilse haftanın bir kaç günü,
bir başka kadının kazandığı paraya heves eden adamı dinle dur.
bırakın çalışmayan kadını, öğretmen eşi olup sen niye doktor olmadın, diye soran adamları duydum.
bu memleket, bu kültür ne yazık ki
insan olarak saygı bekleyen kadınlarla dolu.
feminist damarım kabardı gene.
yediğiniz önünüzde, yemediğiniz arkanızda, bi rahat bırakın şu kadınları.

bu hayatta annem kadar çalışkan bir kadın tanımadım, ama sıfatı "ev hanımı" olunca, "çalışmayan kadın" statüsünde mi olmuş oluyor acaba? evet, kadını vezir de eden, rezil de eden kocasıdır maalesef ki babam, annemi istisnasız her gün "bütün gün evde yatıyorsun" diye diye değersizleştirmeye çalıştı. çocukluğum, hep annemin gözyaşlarına şahit olmakla geçti, o zamanlar "aman kızım oku, mesleğin olsun, para kazan" diyerek beni motive ederdi. hatta sırf babam söylenmesin diye örgü makinesi alıp evde kazak, yelek vb. örerek para kazanmaya bile çalıştı ama babamın çenesi yine durmadı. ne yapsa yaranamadı ama çok sonraları, babamın derdinin annemle değil de babamın kendisiyle olduğunu öğrendi. artık sınır çizmeyi öğrendi, sözlerini üzerine alınmamayı öğrendi, daha huzurlu bir insan oldu. evet, annem halen ev hanımı ama artık para kazanarak "çalışan kadın" olma peşinde değil çünkü kadınları, değersizleştirenlerin babam gibi erkekler olduğunu ve bunun "çalışan veya çalışmayan kadın" olmakla alakası olmadığını öğrendi.

ev hanimligida bi meslek ve orda da calisiliyo arkadaslar. kicinizin oturdugu yerden ahkam kesmeye ne bayiliyosunuz. sen git bi ev haniminin yaptigi seylerin onda birini yap once avel. kadinlar gununde de emekci kadinlarin kutlanmali babasinin evinde yatan kadinlarin degil demisti biri. millet babasinin evinde yan gelip yattigi icin herkesinde oyle oldugunu saniyor tabi. ne salak insanlar var dunyada

ev içi emek görünmüyor.

oysa çalışan çiftlerin okul öncesi, bebek bakımı, ev temizliği ve dışarıdan yemeğe ne kadar para harcadığına bakarak öyle bedava bir iş olmadığı farkedilebilir. bir de ev kadınlarından mükemmel çamaşır, ütü vs. bekleniyor.

ha bunların hepsini yine dışarıdan alıp, akşama kadar oraya beyaz tabak, buraya cart curt örtü, "kapı kollarını kromla değiştirtelim aşkım" diye evcilik oynayan "sunum" kadınları var mı? var.

ev hanımlığı en zor meslek, ne kadar çalışırsanız çalışın muhakkak bir yerlerde, birileri hiç bir şey yapmayıp, yan gelip yattığınızı düşünür; halbuki pek çok tanıdığım var iş hayatından, ev sorumluluğundansa iş hayatını tercih eden, velhasıl takdirsiz meşguliyettir ev hanımlığı.

lan yürü git. ne demek değil? sen sabah kalk kahvaltı hazırla çamaşır bulaşık yıka evi sil süpür temizle çocukla ilgilen akşam olur yine aynı terane gece olur kocanın koynuna gir. yedi yirmi dört mesai üstüne sigorta bile yok. meslek değil öyle mi?

aktif olarak uzun yıllar çalışmış ve sonrasında zaruri istifa süreciyle şu an evde oturan bir kadın olarak belirtmek isterim ki; evde bu kadar çok iş oldugunu yıllarca farkedememişim. asla bacagımı uzatıp oturamıyorum. evde yaptığım her işin dışarıda ücretli hizmet versiyonu var. kurutemizleme, servis, aşçılık, temizlikçi, ütüleme, alışveriş getir götür. çocuklara ders çalıstır sosyalleşmelerini sağla, cocukları ve kendını koruma,kendıne de sosyal bır hayat kurma, sureklı pozitif olmak için herkese ve kendine psikolojik destek ver, cocuklarını kendınden emın mutlu cocuklar kılmak için aktiviteler yarat vs vs. şu an hem çalışıp hem de bunları yapan hemcinslerimde var. kadın olmak bunca sorumluluk bunca emekken neden cıkıp sürekli farklı bir konuda ötekileştiriliyor, hakir kılınıyor ve değersizleştiriliyoruz ki? yapmayın bunu