fakir olmak

ve kadınların sizden ışık hızıyla kaçıp, uzaylaması.

kendine özgü bir dünya görüşü olmamak. parayla dost satın almaya çalışmak. gösteriş yapmak. bunlar hep fakirlik.

bireyin temek ihtiyaçlarını karşılamada zorlandığı hallerdir. bir de bunun ironik kısmı var ki madden zengin olduğu halde çevresine fakir olmaktır. öyleyse gerçek fakir kimdir ?

zordur. ınsanlar size farkli bakar. hele cocuksaniz ayridir. ben bu konuda şanslı hissediyorum kendimi, çünkü hem fakirliği gördüm hem de zenginliği. zamanla bize karşı değişen insanlari ve onların iki yuzluluklerini.
fakirlik zordur ama insanlari tanirsiniz, savaşmayı, düşmeyi ve kalkmayi öğrenirsiniz.

para sıkıntısı çekmak. geçim zorluğu yaşamak

fakir doğmak sizin elinizde değil ama fakir ölmek sizin elinizde diye bir laf vardır

fakir olmak, kişinin hoşlanmadığı ve yapmayı seçmediği bir iş karşılığında kendi yaratıcılık hakkından vazgeçmesidir.

kronik bir durumdur.
genlerden gelir,
yoksa yoktur,
ileride aşısının bulunacağına inancım da yoktur.

artık dert edilmemesi gereken sosyal statü. çünkü artık hepimiz fakiriz.(bkz: lol)

geliri az veya hiç olmayan , geçinmekte zorluk çeken kişi veya kişiler

temelinde; "zaman" ve "zamanı satın alma", "zaman yaratma" gibi kavramlar barındıran, durum.

"vakit nakittir." sözü boşuna söylenmemiştir.

bir villanın önünden geçerken acaba bu ay dogalgaz faturası kaç para gelmiştir diye düşünmektir. mesela ben 90 metrekare eve bu ay 250 ödeyeceğim ohooo kim bilir kaçtır? dedim evet az önce.

parayı bulana kadar sınıfsal uçurumlarda yaşamaktır. 12 saat çalışarak birilerini zengin edip, kendin zengin olamamaktır.

soyadım neden sabancı değil diye hayıflanmak belki de.(bkz: swh)

sahip olduğum özelliklerden biridir. 2023 sonunda orta sınıf olmayı planlıyorum ama. bakalım.

seçimdir. akıllı insan kendi işini kurar ve ezik gibi fakir yaşamaz.
bir de zengin gibi iphone almaya çalışır bu tipler. pahalı kıyafetler giyerler. hepsi kredi kartıyla ya da sağdan soldan borçla.
fakir olmayın. akıllı olun.

hayatı istediğin gibi yaşayamamaktır.

hayallerin bile fakir olmasını gerektirir.

neye fakir olduğuna bağlı

(bkz: bir alman markası olarak fakir)*

güzellenecek hiçbir tarafı yoktur. sonradan gülerek anlatırsın ama yaşarken acı çekersin.

bir dönem fapısfakiriz. babam uzun yol şoförü. dönünce eve para getirecek. getirdiği de çabuk bitiyor zaten ama o sefer gelmesi mi uzun sürmüştü ne olmuştu hatırlamıyorum. evde sadece sıvı yağ var. bir de çeşmeden akan su. salça bile yok ki yağa katıp da kadın çorba yapsın. neyse işte böyle bir dönem. o zamanlarda lise bire gidiyorum. ilk defa sevgilim olmuş. bir kere buluşup hiç konuşmadan eve dönmüşüz. öyle utangaçız ve öyle seviyoruz. ben bu çocuğa nasıl diyim bizim evde yiyecek taş yok, benim telefonumda kontör yok. dedim ki ben telefonumu kaybettim. herhalde bir yere düştü. arkadaşımdan haber verdim. neyse telefon açık ama. bu beni bir gün başka bir numaradan aramasın mı, ben de mal gibi açmayayım mı. çocuk bu beni boynuzluyor herhalde, püü yalancı aşüfte diye düşünerek bir daha ne aradı e sordu. telefonlarıma da asla cevap vermedi. böyle fakirliği de kimse yaşamasın.