fayton

bir ece ayhan şiiridir.
o sahibinin sesi gramofonlarda çalınan şey
incecik melankolisiymiş yalnızlığının
intihar karası bir faytona binmiş geçerken ablam
caddelerinden ölümler aşkı pera'nın

esrikmiş herhal bahçe bahçe çiçekleri olan ablam
çiçeksiz bir çiçekçi dükkanının önünde durmuş
tüllere sarılmış mor bir karadağ tabancasıyla
zakkum fotoğrafları varmış cezayir menekşeleri camekânda

ben ki son üç gecedir intihar etmedim hiç, bilemem
intihar karası bir faytonun ağışı göğe atlarıyla birlikte
cezayir menekşelerini seçip satın alışından olabilir mi ablamın.

ayrıca saian adlı rap sanatçısı seslendirmiştir.

"yoksun diye geldi esti bahar
yoksun diye yandı aşkına can
gözümün önüne geldi meşki zaman
gecemi sarhoş ederdi hoş bir edan
sensiz neyleyim dalda çiçek
günler yıllara oldu da denk
kapıda nöbete durdu yaşlı seyis
salına salına geldi aşkı haber
çeeek faytonu
yarime uzanalım
çağırıyor günlerin hasreti" sözlerine sahip bir adet gökhan kırdar şarkısıdır.

gökhan kırdar'ın muhteşem şarkısı.

bir gogol öyküsüdür.
kaput diye de geçer.

eve misafirliğe gelenlere görünmemek için faytonun, kaputun içine gizlenen bir adamın o anki dakikalarını anlatır.

pek hoştur.

ortaçağ mentalitesinin devamı olan, hayvan sömürüsü içeren bir ulaşım aracı. adalar'da atlı olanı ekrem imamoğlu'nun çalışmaları sonucu yasaklanmıştır. tüm dünyada da yasaklanmalıdır. hayvanlar insanların kölesi değildir.

körüklü ve dört tekerlekli, çoğunlukla karşılıklı dört kişilik oturma yeri olan atlı yolcu arabasıdır. adını, yunan mitolojisinde gökyüzünde arabayla dolaşan güneş’in oğlu fayton’dan alır. genellikle iki at tarafından çekilir. bazı faytonların üstü, yarıdan çok örtülü, bazılarınınki ise tümüyle açıktır. osmanlılar döneminde yaygın olarak kullanılan fayton, türkiye’de günümüzde küçük kentlerde, adalar’da ve turistik amaçlarla kullanılmaktadır.*

atlara eziyetten başka bir şey değildir. normal şartlarda binicilik atları en fazla 100 kiloya kadar taşır ki bunlar iyi bakımlıdır. sen 2 tane sütçü beygirini 3 insanın oturduğu zaten kendi de ağır olan faytonun altına koyuyor ve her yeri gezdirtiyorsun. insanlık ayıbıdır. en son adalarda kalmıştı sanırım orada da kaldırılıyordu. azalarak değil topyekün bitsin.

(bkz: payton)

ezginin günlüğü'nün 1996 yılında çıkan ''ebruli'' albümünün en tatlı şarkılarından.

beni meyhaneden alsın... ehliyete yazık olur.

geçtiğimiz ay kaybettiğimiz mahallemizin değerli bir büyüğü idi fayton emmi. mahalleye ilk tasindigim gün bakkalda karşılaşmış tanıştığımızda adını duyduğumda "adın fayton mu gerçekten"diye sorduğumda nüfus cüzdanını göstermişti rahhmetli fayton emmi. hayatımda ilk kez fayton isimli biriyle tanışmanın saskinligiyla ayrılmıştım bakkaldan. sonraları benim kahvehane arkadaşım olmuştu fayton emmi. son zamanlarında beni arar kahveye gideceksen beni de al evden der gitmeyeceğim fayton emmi diyemez geliyorum fayton emmi derdim. işsiz kaldığım günlerde şentürk abiyle gündüzden içmeye başladıklarında beni mutlaka atarlardı. severdim ikisiyle rakı içmeyi. bir parça yoğurt mevsimine göre erik ya da kavun biraz da beyaz peynirle kadeh tokusturur 70 lik şişenin dibini bulurduk. kendisinin deyimiyle gırtlağına kadar rakı dolu fayton emmi 78 yaşında kalp krizi geçirip terki diyar eyledi. ruhun şad olsun fayton emmi. ne yapıyorsun diye sorduğumda her seferinde "yalan dunyanin yalan işleri işte"deyişini özleyeceğim.

adana da menderes'te önceden çok olurdu hala var mı bilmiyorum uzun zamandır o tarafa uğramadım.

(bkz: büyükada)

levent yüksel'i şöyle bir andıran gökhan kırdar şarkısı. 90'lar müziğinin neden mi iti köpeğiyiz? işte bu yüzden.