gazete kuponu biriktirmek

70-80'lere dair etkinliklerdendi 90'larla birlikte sanırım sonlandı. zaten son dönemlerinde gazete kalitesine bağlı olarak kitap, ansiklopedi verme vaadinden tutun, cennetin anahtarına dek uzanan bir vaad spektrumu oluşmuştu.
görsel basının gelişmesi ve yazılı basının etkisini kaybetme sürecine bağlı olarakta sonlandı.

90'larda gazetelerde en sevdiğim alışkanlıktı. sabah gazetesinin en prime zamanında ne verse toplardım. 1990 yaz başı her hafta 7 kupon karşılığı tommiks'in çizgi romanını veriyorlardı. sanırım ilk 7 sayısını kuponla almıştım. onlar hala duruyor odamda. kitaplığımı süsleyense 90'ların ortası ya da sonrasında hammer'in 10 ciltlik büyük osmanlı tarihi eseriydi. almak için ankara bahçelievler'den batıkent'teki 06 yol-iş sitesinin aşağısındaki yaysat bayisine kadar yaz sıcağında yol yapmıştım. ki o tarihte daha batıkent metrosu da yoktu. kan ter içinde elimde kitap kolisiyle 06'nın yanındaki esnaf ve sanatkarlar sitesindeki arkadaşıma uğrayıp neredeyse iki litre kadar su ve tang'in limonatasından içmiştim. onların üst kattaki balkonundan esintiler bizi serinletirken kaset çalarda kayahan'ın son şarkılarım albümü çalıyordu. o tarihte mezun olduğumuz ya da olacağımız deneme lisesi'ndeki ortak anılarımız kayahan'ın şarkıları eşliğinde gözümüzün önünden geçiyordu.

en son kuponlarla aldığım ürün ise milliyet gazetesinin 2008 yılında sanırım 60 kupona verdiği yemek tarifleri kartlarıydı. onlar için de denizli'de yokuş aşağı çok uzun bir yürüyüş yapmıştım. gazete promosyonları içinde en güzeli vatan gazetesinin verdiği ana britannica ansiklopedisiydi. onun için her gün birkaç sayfalık fasikül verip bir cilt tamamlandığında sert kapağıyla birlikte bayide tam bir cilt haline getirmeyi planlamışlardı ama sanırım bir hafta kadar fasikülleri dağıtmışlardı sonra rekabet kurumu diğer gazetelerin şikayeti üzerine bu kampanyayı engellemişti. gazete vatan ne tv vermişti ne de müzik seti. ansiklopediden; yani bilgiden korktular; bugünlerin hazırlayıcısı olan o günlerin toksik kadroları.

kupon biriktirmek sadık gazete okuyucusu için eğlenceli ve heyecanlı bir uğraştı. elde makasın sesiyle kuponun etrafını özenle dönerdik. her gün tekrarlanan bir ritüeldi. bazen aynı anda üç dört farklı ürün için aynı gazetenin sayfalarına dalardık. insana makası sevdiren bir meşguliyetti.

kramponun bile yetersiz kaldığı, havada süzülürken rüzgarın yön verdiği plastik toptan sonra, gazete kuponu biriktirerek ilk futbol topu almıştım, çok mutluydum, hemen arkadaşları sahile futbol topuyla maç yapmaya çağırdım.
topun arkasında gerilip gerilip koşarak var gücümle tekmeyi vurdum.
top havalanıp beton zemine düştü ama sekmedi! top yerde 2cm demir çubuğa çarpıp içi dışına çıktı okadar çürüktü.
çok travmatik bir durum tam bir hayal kırıklığı.

yine kupon toplayıp fotoğraf makinası aldım, tepesinde fener ışığı lambası gibi flaşı falan, çok havalıydı.
salladıkça içinden tıkır tıkır ses geliyordu, fotoğrafçıya götürdüm baksın diye, içi bomboş çalışan aksamı yoktu bi tek flaş patlıyordu.
içinden tıkır tıkır gelen ses bi demir parçasıymış, ağır gelsin diye içine bi parça demir koymuşlardı.

o günden beri ne bi gazete alırım ne de yazılana inanırım.