gece

insanın kendini en rahat dinleyebildiği anlar.

düşüncelere fazla dalınca ya yavaşça ve keyifle delirirsin ya da ruhun bedeninden taşar.

dün dört buçuk seneden sonra birlikte stüdyoya girmiş olan müzik grubu.. ismi üyelerinin baş harflerinden gelir: gökçe balaban, eren çilalioğlu, can baydar, erdem başer. uzun süredir aldığım en iyi haber.. can baydar'ın solo parçalar çok sarmıyordu -evet kendisinin tr'nin en temiz sesi olmasına rağmen.. yine canlı dinleyip içimizi kavuran zevkler depremler yitik bedenler hepsi bu son nefesteler diye bi eşlik edebileceğiz dünya gözüyle..

akla yaramaz seylerin geldigi zaman olsa gerek.

keşke bir an önce sabah olsa

sığınak, barınak ne derseniz deyin.

dinmeyen tasavvurlara açılan kapıdır. geceleyin kendisi olur insan; savunmasız, kederli ve masum olur. mahzun da olur aynı zamanda, masumiyetini mahzunluğun sis perdesiyle örter. sathın penceresinden bakar durur. baktığı şey görünür olur artık çünkü gece bunu hediye etmiştir. geceyi sevmek gerekir, belki de yalnızca geceyi...

insanı sıkıyor bazen karanlık ama sohbeti en zevkli zaman dilimi

günün en hoş bölümü. ses yok gürültü yok. gözü rahatsız edecek ışık yok. hem gündüze göre daha soğuk.

yıllarca senin ismini anlamlandırdığını sandım. üzgünüm sevgilim. gece aslında benim ismimin altını çiziyor. geyikli geceye geçmeye biraz daha yaklaşıyorum. ne güzel. aferin 'bana'!

bazen teslim olursunuz..

belki bir şarkı konuşur sizin yerinize. belki her şey susar. belki bir shot votkayla her şey unutulur. belki bir sigara yakarsınız. belki ince bir yağmur başlar. bazen karşı gelemezsiniz geceye.
karanlığın askerleri dört tarafınızı sararken, geçmişin flashbackleri saniye çubuğuyla paralel zihninizi kuşatır ve gece, olan biten her şeyi saklar.
bazen bu kavgayı kazanmanız gerekir..
bazen de bütün nedenleri bir dal sigarayla yakıp tutuşturmak istersiniz. geleceği beklemekten vazgeçersiniz.

ama bu işin sonunda hep gece kazanır.
siz de kaybedersiniz..

günün en güzel zamanıdır. sessiz, sakin, insanın kendisiyle baş başa kaldığı, muazzam bir vakittir gece. geceleri uyuruz, dünün keşmekeşini ve yarının kaygılarını kısa süreliğine de olsa unuturuz.

hiçbir ses, hiçbir ışık, hiçbir dal yok benim gecemde, dönencemde.

karanlık yani. çıkmaz sokak yani. hayatım yani.

ey gece! sensin beni şehrin kirli gürültüsünden çekip alan ve sensin beni hengameden kurtarıp bana bahşeden...

uyuyunca güneş doğuyor sabah.

işe falan gidiyoruz hep.

olacak iş değil ya.

"normal şartlarda iyi biriyimdir fakat şartlar hiç normal olmadı."

leyl. arapca.

leyla ismi de burdan gelir.

leyl gece miydi karanlik mi. herhalde geceydi.

kuran'da da leyl suresi vardir.

cogu insan sever geceyi siyahi sevdigi gibi.

sacma sapan 1 zaman dilimidir oysa.

uyuyamadım bilinçsizce yataktan kalktım ve evde yürümeye başladım. yürürken, karanlıkta ve gece sessizliğinde aslında vücudumun ne kadar ağır olduğunu hissettim. balkona çıktım nefes aldım. içeri girdim. buzdolabını açıp içine baktım sonra kapadım. yatağa döndüm bunu yazdım

yaz sonuna doğru insanın içine -içini kaplayacağını bildiği ve bazen de görmezden geldiği- özlem, hüzün karışımı bir duygu çapa atar. eylül geliyor. dalgalar aynı coşkuyla kumlara ve kayalara vururken eylül kokularini almış kişi o dalgaları yorgun sanar. halbuki dalga yorulur mu hiç? ınsan yorulur.

ınsanin en sevdigi şeylerin olmasi bi'garip. mesela yaz sonu gelmiş. gunduz sicak ama gece tam kivaminda. hatta usutmeyecek bir serinlik. gunduz yeterince hareket edip ter döküp stres ve kaygi seviyemi azaltmışım. o zaman bir daha anliyorsun iste: bizi öldüren stres ve kaygi. pencere kenarinda yataktayim. bir donla. kocaman bir dolunay ve yildizlar.

ıste gecen gece de boyleydi. hani su fotografcilarin kameralarini kapip fotograf cektikleri gece. ayın, sonunda kendini gerceklestirmis bir insanin mutlulugu gibi neşeli bir ışığı vardı. bulutlar tiftik tiftik serilmiş, hic bilmedigimiz ve hatta isim koymamiza gerek de olmayan renkler türemiş; mavinin, laciverdin, siyahın ve beyazın milyon tane renginin karsisinda insana sadece o anı izlemek yetmiyordu. dokunmak ve hissettigin seye sarilmak istiyorsun. sonra o renge dönusmek, o bulut olmak istiyorsun. artik huzur mu hissediyorsun hüzün mü, bilmiyorsun.

yine geliyor. henuz pencereme varmadi ama geliyor. sonra yine sabah olacak. ıki kardes yavru kedi sabahin kuş sesli serin gölgelerinde kic sallayarak birbirlerine saldiracak. onlari goren biri sevgiyle gulumseyecek. dunyanin herhangi bir yerinde bir masumun kanı akacak. sonra yine gece olacak. ıyi geceler.